Προϊστορική bling; Αισθητική κρίσιμος παράγοντας στην ανάπτυξη των πρώτων κραμάτων χαλκού
Νέες έρευνες υποδηλώνουν ότι η παραγωγή κραμάτων χαλκού κατά τη διάρκεια της χαλολιθικής περιόδου οφείλεται σε αισθητικούς και κοινωνικούς παράγοντες και όχι σε τεχνολογική αναγκαιότητα.
Η χαλολιθική περίοδος, η οποία διήρκεσε από περίπου 4000 έως 3000 π.Χ., είδε την πρώτη ευρεία χρήση του μετάλλου στην ανθρώπινη ιστορία. Τα πρώτα μεταλλικά εργαλεία και όπλα κατασκευάστηκαν από χαλκό, το οποίο ήταν σχετικά μαλακό και εύκολο να εργαστεί. Ωστόσο, ο χαλκός ήταν επίσης αρκετά εύθραυστος, και συχνά ήταν αλουμινένιο με άλλα μέταλλα για να βελτιώσει τη δύναμη και την ανθεκτικότητά του.
Το πιο συνηθισμένο κράμα χαλκού κατά τη διάρκεια της χαλολιθικής περιόδου ήταν το χάλκινο, το οποίο γίνεται με την προσθήκη κασσίτερου σε χαλκό. Το χάλκινο είναι πολύ πιο δύσκολο και ισχυρότερο από το χαλκό και χρησιμοποιήθηκε για να κάνει μια μεγάλη ποικιλία εργαλείων, όπλων και άλλων αντικειμένων.
Ωστόσο, η παραγωγή χάλκινων είναι μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία και απαιτεί ένα σχετικά υψηλό επίπεδο τεχνολογικής εμπειρογνωμοσύνης. Αυτό οδήγησε ορισμένους μελετητές να πιστεύουν ότι η ανάπτυξη του χάλκινα οδηγούσε από την τεχνολογική αναγκαιότητα.
Ωστόσο, η νέα έρευνα υποδηλώνει ότι οι αισθητικοί και κοινωνικοί παράγοντες μπορεί να έχουν διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στην ανάπτυξη κραμάτων χαλκού.
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Δρ Miriam Rautman του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ανέλυσε τη σύνθεση των κραμάτων χαλκού από αρκετές χαλολιθικές τοποθεσίες στην Ευρώπη και την Εγγύς Ανατολή. Διαπίστωσαν ότι τα πρώτα κράματα χαλκού κατασκευάστηκαν συχνά με πολύ μικρές ποσότητες κασσίτερου, αρκετά για να βελτιώσουν το χρώμα και τη σκληρότητα του μετάλλου χωρίς να επηρεάζουν σημαντικά τη δύναμή του.
Αυτό υποδηλώνει ότι το πρώιμο κράμα χαλκού δεν ήταν κυρίως κίνητρο από την τεχνολογική αναγκαιότητα. Αντ 'αυτού, φαίνεται ότι η προσθήκη του κασσίτερου σε χαλκό έγινε για αισθητικούς λόγους, όπως για να γίνει το μέταλλο πιο οπτικά ελκυστικό ή να του δώσει μια πιο αναγνωρισμένη εμφάνιση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η σύνθεση των κραμάτων χαλκού άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, με την ποσότητα του κασσίτερου να αυξάνεται σταδιακά. Αυτό υποδηλώνει ότι το κράμα χαλκού ήταν μια δυναμική διαδικασία και ότι η σύνθεση των κραμάτων χαλκού επηρεάστηκε από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογικών εξελίξεων, των αισθητικών προτιμήσεων και των κοινωνικών απαιτήσεων.
Τα ευρήματα της μελέτης προκαλούν την παραδοσιακή άποψη ότι η ανάπτυξη κραμάτων χαλκού οδηγήθηκε αποκλειστικά από τεχνολογική αναγκαιότητα. Προτείνουν ότι οι αισθητικοί και κοινωνικοί παράγοντες διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των πρώιμων κραμάτων μετάλλων.
