Είναι το ανθρακικό υδρογόνο νατρίου μια ασθενέστερη βάση από το ανθρακικό άλας;
Κατανόηση της βασικότητας:
Η βασικότητα ή η αντοχή μιας βάσης εξαρτάται από την ικανότητά της να δωρίζει ιόντα υδροξειδίου (ΟΗ-) σε υδατικό διάλυμα. Τα περισσότερα ιόντα υδροξειδίου μπορεί να απελευθερωθεί μια βάση, τόσο ισχυρότερη είναι.
Συγκρίνοντας το ανθρακικό υδρογόνο και το ανθρακικό νάτριο:
1. Διάσπαση:
Το ανθρακικό υδρογόνο νατρίου υφίσταται μερική διάσπαση στο νερό, απελευθερώνοντας ένα ιόν υδρογόνου (Η+) και ένα ιόν διττανθρακικού άλατος (ΗΟΟ3-).
nahco3 (s) ⇌ na^ + (aq) + hco3^-(aq)
Το ιόν διττανθρακικού έχει βασική φύση λόγω της ικανότητάς του να δέχεται ιόντα Η+ και να σχηματίζει ανθρακικό οξύ (H2CO3), το οποίο στη συνέχεια διαχωρίζεται σε ιόντα Η+ και ΗΟΑ3.
hco3^-(aq) + h2o (l) ⇌ h2co3 (aq) + oh^-(aq)
2. Ισορροπία:
Η ισορροπία μεταξύ του σχηματισμού των H2CO3 και OH-ions μετατοπίζεται προς το σχηματισμό H2CO3, υποδεικνύοντας ότι το ανθρακικό υδρογόνο νατρίου είναι μια ασθενέστερη βάση. Η σταθερά ισορροπίας (KB) για αυτή την αντίδραση είναι σχετικά χαμηλή, υποδεικνύοντας μια χαμηλότερη τάση απελευθέρωσης των ιο-ιόντων.
3. ph:
Τα υδατικά διαλύματα ανθρακικού υδρογόνου νατρίου έχουν ελαφρώς βασικό ρΗ, συνήθως γύρω στα 8,3. Αυτό οφείλεται στην περιορισμένη συγκέντρωση ιόντων υδροξειδίου που απελευθερώνεται από τη μερική διάσπαση των ιόντων HCO3. Αντίθετα, τα ανθρακικά άλατα, όπως το ανθρακικό νάτριο (NA2CO3), υποβάλλονται σε πλήρη διάσταση, απελευθερώνοντας δύο ιόντα υδροξειδίου για κάθε ανθρακικό ιόν, με αποτέλεσμα υψηλότερο ρΗ και ισχυρότερη βασικότητα.
Ως εκ τούτου, το ανθρακικό υδρογόνο νατρίου, που είναι ένα ασθενέστερο οξύ, σχηματίζει ισχυρότερη συζευγμένη βάση (ιόν διττανθρακικού) σε σύγκριση με το ανθρακικό. Ως αποτέλεσμα, το ανθρακικό υδρογόνο νατρίου είναι μια ασθενέστερη βάση από το ανθρακικό άλας.
