Πώς εκχυλίζεται ο χρυσός από το χλωριούχο ωρίτη;
1. Μείωση με αναγωγικούς παράγοντες:
- Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση ενός αναγωγικού παράγοντα, όπως το διοξείδιο του θείου (SO2), το θειικό σιδηρούχο (FESO4) ή το θειοθειικό νάτριο (Na2S2O3), για τη μείωση του ωτερικού χλωριούχου (AUCL3) σε μεταλλικό χρυσό.
- Η αντίδραση με διοξείδιο του θείου μπορεί να αναπαρασταθεί ως:
2AUCL3 + 3SO2 + 3H2O → 2AU + 6HCL + 3H2SO4
2. Ηλεκτρολέκωση:
- Η ηλεκτροσυγκέντρωση είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιεί ηλεκτρόλυση για την εξαγωγή χρυσού από το χλωριούχο Auric.
- Σε αυτή τη μέθοδο, μια κάθοδος (συνήθως κατασκευασμένη από ανοξείδωτο χάλυβα) και μια άνοδο (κατασκευασμένη από αδρανή υλικό όπως η πλατίνα) βυθίζονται σε διάλυμα ωοειδούς χλωριούχου.
- Όταν ένα ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται από το διάλυμα, τα χρυσά ιόντα (AU3+) μειώνονται σε μεταλλικό χρυσό και εναποτίθενται στην κάθοδο.
3. Τσιμεντοποίηση:
- Η τσιμεντοποίηση περιλαμβάνει τη μετατόπιση του χρυσού από το χλωριούχο ωκληρίδιο από ένα πιο αντιδραστικό μέταλλο, όπως ο σίδηρος ή ο ψευδάργυρος.
- Τα νύχι του σιδήρου ή τα ροκανίδια ψευδαργύρου προστίθενται στο διάλυμα χλωριούχου ωοειδούς και τα χρυσά ιόντα στο διάλυμα αντιδρούν με το μέταλλο για να σχηματίσουν μεταλλικό χρυσό και το αντίστοιχο χλωριούχο μετάλλιο.
- Η αντίδραση με σίδηρο μπορεί να εκπροσωπηθεί ως:
2AUCL3 + 3FE → 2AU + 3FECL3
4. Βροχόπτωση:
- Ο χρυσός μπορεί επίσης να εξαχθεί από το χλωρίδιο του ωανικού μέσω αντιδράσεων βροχοπτώσεων.
- Ορισμένα αντιδραστήρια, όπως το οξαλικό οξύ (H2C2O4) ή το βοροϋδρίδιο νατρίου (NABH4), μπορούν να προκαλέσουν χρυσά ιόντα ως χρυσό μέταλλο.
- Η αντίδραση με οξαλικό οξύ μπορεί να αναπαρασταθεί ως:
2AUCL3 + 3H2C2O4 → 2AU + 6HCL + 6CO2
Μετά την εκχύλιση, ο ληφθέντος χρυσός συχνά υποβάλλεται σε περαιτέρω βήματα καθαρισμού για την απομάκρυνση τυχόν ακαθαρσιών και την απόκτηση καθαρού χρυσού μετάλλου.
