Γιατί οι ομάδες 1 και 2 στον περιοδικό πίνακα αντιδρούν εύκολα;
1. Ενέργεια χαμηλής ιονισμού :
Αυτά τα στοιχεία έχουν χαμηλή ενέργεια ιονισμού. Τα αλκαλικά μέταλλα (ομάδα 1) έχουν ένα ηλεκτρόνιο σθένους (NS1), ενώ τα μέταλλα αλκαλικής γης (ομάδα 2) έχουν δύο ηλεκτρόνια σθένους (NS2). Είναι ευκολότερο για αυτούς να χάσουν αυτά τα ηλεκτρόνια σθένους, με αποτέλεσμα το σχηματισμό θετικά φορτισμένων ιόντων (κατιόντα).
2. Σχηματισμός ηλεκτροθετικών ιόντων:
Όταν τα στοιχεία της ομάδας 1 και της ομάδας 2 χάνουν τα ηλεκτρόνια σθένους τους, αποκτούν θετικό φορτίο, καθιστώντας τα ηλεκτροθετικά ιόντα. Τα ηλεκτροθετικά ιόντα προσελκύονται έντονα από ηλεκτροαρνητικά ιόντα, οδηγώντας στον σχηματισμό διαφόρων χημικών ενώσεων.
3. Υψηλή αντιδραστικότητα με μη μέταλλα:
Τα στοιχεία της ομάδας 1 και της ομάδας 2 αντιδρούν έντονα με μη μέταλλα για να ολοκληρώσουν τα κελύφη σθένους τους και να επιτύχουν ηλεκτρονική σταθερότητα. Για παράδειγμα, το νάτριο (ομάδα 1) αντιδρά με αέριο χλωρίου (μη μέταλλο) για να σχηματίσει χλωριούχο νάτριο (NaCl), μια ιοντική ένωση.
4. Αντιδραστικότητα και περιοδικές τάσεις:
Μετακινώντας κάτω από τις ομάδες 1 και 2, η αντιδραστικότητα των στοιχείων αυξάνεται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ατομικό μέγεθος αυξάνεται και τα ηλεκτρόνια σθένους είναι πιο απομακρυσμένα από τον θετικά φορτισμένο πυρήνα. Ως αποτέλεσμα, τα ηλεκτρόνια είναι πιο χαλαρά και ευκολότερα να αφαιρεθούν, οδηγώντας σε αυξημένη αντιδραστικότητα.
5. Σχηματισμός σταθερών οξειδίων και υδροξειδίων:
Τα στοιχεία της ομάδας 1 και της ομάδας 2 αντιδρούν με οξυγόνο και νερό για να σχηματίσουν σταθερά οξείδια και υδροξείδια. Τα αλκαλικά μέταλλα σχηματίζουν βασικά οξείδια (π.χ., Na2O) και υδροξείδια (π.χ., NaOH), ενώ τα αλκαλικά μέταλλα της γης σχηματίζουν πιο σταθερά οξείδια (π.χ., CaO) και υδροξείδια (π.χ., Ca (OH) 2).
6. Υψηλά σημεία τήξης και βρασμού:
Η ισχυρή ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ θετικά φορτισμένων μεταλλικών ιόντων και αρνητικά φορτισμένων μη μεταλλικών ιόντων έχει ως αποτέλεσμα υψηλά σημεία τήξης και βρασμού για τις ενώσεις τους. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι ιδιαίτερα έντονο στις ενώσεις της ομάδας 1 και της ομάδας 2.
Συνοπτικά, η υψηλή τάση των ομάδων 1 και 2 στοιχείων για να αντιδράσει και να σχηματιστεί ενώσεις μπορεί να αποδοθεί στις ενέργειες χαμηλού ιονισμού τους, στον σχηματισμό ηλεκτροθετικών ιόντων, στην αντιδραστικότητα τους με τα μη-μετάλλια και στη σταθερότητα των οξειδίων και των υδροξειδίων τους. Αυτές οι ιδιότητες διαδραματίζουν κρίσιμους ρόλους στο ευρύ φάσμα εφαρμογών τους, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ως μειωμένων παραγόντων, ως πηγών μεταλλικών ιόντων σε βιολογικές διεργασίες και στην παραγωγή διαφόρων βιομηχανικών χημικών ουσιών.
