Γιατί σκοτώνουν το ιώδιο και το clorine τα μικρόβια;

Τόσο το ιώδιο όσο και το χλώριο είναι αποτελεσματικά απολυμαντικά λόγω της ικανότητάς τους να καταστρέφουν ή να αναστέλλουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων, των ιών, των μυκήτων και των σπόρων. Εδώ είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους το ιώδιο και το χλώριο ασκούν τις αντιμικροβιακές επιδράσεις τους:

1. Ιώδιο:

- μετουσίωση πρωτεΐνης: Το ιώδιο αντιδρά με και μετουσιωτικά βασικές πρωτεΐνες και ένζυμα μέσα σε μικροοργανισμούς, διαταράσσοντας τη δομή και τη λειτουργία τους. Αυτή η διαδικασία καταστρέφει τα κυτταρικά συστατικά και εμποδίζει τις ζωτικές μεταβολικές οδούς, οδηγώντας σε κυτταρικό θάνατο.

- υπεροξείδωση λιπιδίων: Το ιώδιο αλληλεπιδρά επίσης με ακόρεστα λιπίδια σε μικροβιακές κυτταρικές μεμβράνες, προκαλώντας υπεροξείδωση λιπιδίων και οξειδωτική βλάβη. Αυτό διαταράσσει την ακεραιότητα της κυτταρικής μεμβράνης, με αποτέλεσμα τη διαρροή των κυτταρικών περιεχομένων και την απώλεια της κυτταρικής λειτουργίας.

- Άμεση οξείδωση: Το ιώδιο μπορεί να οξειδώσει άμεσα τις ομάδες σουλφυδρυλίου (-SH) πρωτεϊνών και ενζύμων, επηρεάζοντας τη δραστηριότητά τους και τη σταθερότητα τους. Αυτό διαταράσσει διάφορες κυτταρικές διεργασίες και εμποδίζει τη μικροβιακή επιβίωση.

2. Χλώριο:

- Διαταραχή των κυτταρικών μεμβρανών: Το χλώριο αντιδρά με νερό για να σχηματίσει υποχλωριώδες οξύ (HOCL), το οποίο είναι το πρωτογενές δραστικό συστατικό που είναι υπεύθυνο για τα αντιμικροβιακά του αποτελέσματα. Το HOCL διεισδύει εύκολα στις κυτταρικές μεμβράνες των μικροοργανισμών, καταστρέφοντας τη δομή και τη λειτουργία τους.

- μετουσίωση πρωτεΐνης: Παρόμοια με το ιώδιο, το χλώριο μετογράφει επίσης τις πρωτεΐνες και τα ένζυμα μέσα σε μικροοργανισμούς με οξείδωση των υπολειμμάτων βασικού αμινοξέων. Αυτό διαταράσσει τις μεταβολικές οδούς και εμποδίζει την κυτταρική λειτουργία.

- Οξείδωση βασικών μορίων: Το χλώριο μπορεί να οξειδώσει διάφορα βασικά μόρια μέσα στα μικροβιακά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των νουκλεϊνικών οξέων, των λιπιδίων και των ενώσεων που περιέχουν θείο. Αυτή η οξειδωτική βλάβη μπορεί να οδηγήσει σε κυτταρικό θάνατο ή να αποτρέψει περαιτέρω ανάπτυξη και αναπαραγωγή.

- σχηματισμός χλωραμινών: Παρουσία αμμωνίας ή οργανικής ύλης, το χλώριο μπορεί να αντιδράσει για να σχηματίσει χλωραμίνες. Αυτές οι ενώσεις μπορούν επίσης να παρουσιάσουν αντιμικροβιακή δράση, αν και μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικές από το HOCL.

Η αντιμικροβιακή αποτελεσματικότητα του ιωδίου και του χλωρίου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της συγκέντρωσης του απολυμαντικού, του χρόνου επαφής, της θερμοκρασίας, του ρΗ και του τύπου των μικροοργανισμών που υπάρχουν. Τόσο το ιώδιο όσο και το χλώριο χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορες εφαρμογές απολύμανσης, συμπεριλαμβανομένου του καθαρισμού του νερού, της απολύμανσης των επιφανειών και των ιατρικών ρυθμίσεων, λόγω των αντιμικροβιακών ιδιοτήτων τους ευρέος φάσματος.