Τι συμβαίνει με τις ιοντικές και ομοιοπολικές ενώσεις όταν διαλύονται σε νερό;
Ιωνικές ενώσεις:
1. Διάσπαση: Οι ιοντικές ενώσεις, όπως το χλωριούχο νάτριο (NaCl), υφίστανται μια διαδικασία που ονομάζεται διάσταση όταν διαλύεται σε νερό. Τα μόρια του νερού περιβάλλουν τα ιόντα που υπάρχουν στην ένωση, σπάζοντας την ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ τους. Ως αποτέλεσμα, η ένωση διαχωρίζεται στα μεμονωμένα ιόντα της. Για παράδειγμα, το NaCl διαχωρίζεται σε ιόντα Na⁺ και CL⁻ όταν διαλύεται σε νερό.
2. Ενυδάτωση: Μόλις διαχωριστούν τα ιόντα, περιβάλλονται από μόρια νερού μέσω μιας διαδικασίας γνωστή ως ενυδάτωση. Τα μόρια νερού σχηματίζουν δεσμούς υδρογόνου με τα ιόντα, δημιουργώντας μια "σφαίρα ενυδάτωσης" γύρω από κάθε ιόν. Αυτή η σφαίρα ενυδάτωσης σταθεροποιεί τα ιόντα στο διάλυμα.
3. Σχηματισμός ενυδατωμένων ιόντων: Τα ενυδατωμένα ιόντα είναι τώρα ελεύθερα να κινούνται ανεξάρτητα στο νερό, που περιβάλλεται από τις σφαίρες ενυδάτωσης τους. Αυτά τα ενυδατωμένα ιόντα διατηρούν τις χρεώσεις τους και συμβάλλουν στην ηλεκτρική αγωγιμότητα της λύσης.
ομοιοπολικές ενώσεις:
1. Πόλη: Οι ομοιοπολικές ενώσεις μπορούν να είναι είτε πολικές είτε μη πολικές. Οι πολικές ομοιοπολικές ενώσεις, όπως το υδρογόνο χλωριούχο (HCl), έχουν μερικό θετικό φορτίο σε ένα άτομο και ένα μερικό αρνητικό φορτίο από την άλλη. Αυτή η πολικότητα τους επιτρέπει να αλληλεπιδρούν με μόρια νερού.
2. δεσμός υδρογόνου: Οι πολικές ομοιοπολικές ενώσεις μπορούν να σχηματίσουν δεσμούς υδρογόνου με μόρια νερού. Το ηλεκτροαρνητικό άτομο στην ομοιοπολική ένωση προσελκύει εν μέρει το υδρογόνο από το μόριο του νερού, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό δεσμού υδρογόνου. Αυτή η δέσμευση υδρογόνου αυξάνει τη διαλυτότητα της ομοιοπολικής ένωσης στο νερό.
3. Μερική διάσπαση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πολικές ομοιοπολικές ενώσεις μπορούν να διαχωριστούν εν μέρει στο νερό, απελευθερώνοντας ιόντα στο διάλυμα. Για παράδειγμα, το HCl υφίσταται μερική διάσπαση στο νερό, απελευθερώνοντας ιόντα Η και CL⁻, αν και σε μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με ιοντικές ενώσεις.
4. Ενυδάτωση πολικών μορίων: Τα πολικά ομοιοπολικά μόρια μπορούν επίσης να γίνουν ενυδατωμένα, αν και η ενυδάτωση είναι ασθενέστερη σε σύγκριση με τα ενυδατωμένα ιόντα. Οι μερικές φορτίες στο μόριο αλληλεπιδρούν με τους αντίθετα φορτισμένους πόλους των μορίων νερού, οδηγώντας σε ενυδάτωση.
5. Περιορισμένη διαλυτότητα: Οι μη πολικές ομοιοπολικές ενώσεις, από την άλλη πλευρά, δεν σχηματίζουν δεσμούς υδρογόνου ή διαχωρίζονται στο νερό. Είναι συνήθως μη αναμίξιμοι με το νερό, που σημαίνει ότι δεν διαλύονται στο νερό. Τα μη πολωτικά μόρια είναι πιο διαλυτά σε οργανικούς διαλύτες.
Συνοπτικά, οι ιοντικές ενώσεις διαχωρίζονται σε ενυδατωμένα ιόντα όταν διαλύονται σε νερό, ενώ οι πολικές ομοιοπολικές ενώσεις μπορούν να σχηματίσουν δεσμούς υδρογόνου και να υποβληθούν σε μερική διάσπαση. Οι μη πολικές ομοιοπολικές ενώσεις είναι γενικά μη αναμίξιμες με το νερό. Η διαλυτότητα και η συμπεριφορά των ενώσεων σε νερό εξαρτώνται από τις χημικές τους ιδιότητες και την πολικότητα του διαλύτη.
