Πώς μειώνετε ένα pH 12,5;
1. Προσθέστε ένα οξύ: Η πιο άμεση μέθοδος είναι να προσθέσετε ένα οξύ στο διάλυμα. Τα οξέα δίνουν πρωτόνια (Η+) που μπορούν να συνδυαστούν με ιόντα υδροξειδίου (ΟΗ-) για να σχηματίσουν μόρια νερού, μειώνοντας τη συγκέντρωση των ουσιών και έτσι μειώνοντας το ρΗ. Τα κοινά οξέα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό περιλαμβάνουν υδροχλωρικό οξύ (HCl), θειικό οξύ (H2SO4) ή νιτρικό οξύ (HNO3). Η ποσότητα του απαιτούμενου οξέος θα εξαρτηθεί από το επιθυμητό ρΗ και τον όγκο του διαλύματος.
2. αντιδρά με μια όξινη ένωση: Μια άλλη επιλογή είναι να εισαχθεί μια ένωση που υφίσταται μια όξινη αντίδραση όταν διαλύεται στο νερό. Για παράδειγμα, το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) μπορεί να διαλυθεί σε νερό για να σχηματίσει ανθρακικό οξύ (H2CO3), απελευθερώνοντας ιόντα Η+. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με φυσαλίδες CO2 αέριο μέσω του διαλύματος ή προσθήκη στερεής ή υγρής πηγής CO2 όπως ξηρό πάγο ή διττανθρακικό νάτριο (NAHCO3).
3. Ανταλλαγή ιόντων: Οι ρητίνες ανταλλαγής ιόντων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απομάκρυνση ιόντων υδροξειδίου από το διάλυμα. Αυτές οι ρητίνες συνήθως αποτελούνται από υλικά που περιέχουν αρνητικά φορτισμένες λειτουργικές ομάδες που μπορούν να ανταλλάξουν με ιόντα. Η ρητίνη θα προσελκύσει και θα κρατήσει τα ΟΗ-ιόντα, μειώνοντας αποτελεσματικά το ρΗ.
4. Αντίστροφη όσμωση: Η αντίστροφη όσμωση είναι μια διαδικασία διήθησης που χρησιμοποιεί μια ημιδιαρχική μεμβράνη για την απομάκρυνση ιόντων και άλλων ακαθαρσιών από το νερό. Με την εφαρμογή της πίεσης, το νερό αναγκάζεται μέσω της μεμβράνης, ενώ η πλειονότητα των διαλυμένων ιόντων διατηρείται από την άλλη πλευρά. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για τη μείωση του ρΗ ενός διαλύματος εάν το υψηλό ρΗ προκαλείται από την παρουσία συγκεκριμένων ιόντων όπως υδροξείδιο ή ανθρακικά ιόντα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όταν εργάζεστε με εξαιρετικά αλκαλικές λύσεις (όπως ρΗ 12,5), πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις ασφαλείας. Πάντα να φοράτε κατάλληλα προστατευτικά εργαλεία όπως γάντια, προστασία των ματιών και εργαστηριακό παλτό. Επιπλέον, η ακριβής μέθοδος που επιλέγεται για τη μείωση του ρΗ θα πρέπει να βασίζεται στο συγκεκριμένο πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η συμβατότητα του διαλύματος με διάφορα οξέα ή ενώσεις, τον επιθυμητό ρυθμό μεταβολής του ρΗ και τυχόν παρενέργειες ή αλληλεπιδράσεις.
