Τι καθορίζει τη δύναμη ενός οξέος;
1. βαθμός αποσύνδεσης :Η αντοχή ενός οξέος είναι άμεσα ανάλογη προς το βαθμό της διάστασής του στο νερό. Ένα ισχυρό οξύ διαχωρίζεται σχεδόν εντελώς στο νερό, απελευθερώνοντας υψηλή συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου (Η+). Από την άλλη πλευρά, ένα αδύναμο οξύ διαχωρίζεται μόνο εν μέρει, με αποτέλεσμα χαμηλότερη συγκέντρωση ιόντων Η+.
2. Συγκέντρωση ιόντων υδρονίου (H3O+): Η αντοχή ενός οξέος μετράται από την άποψη της συγκέντρωσης ιόντων υδρονίου, [Η3Ο+]. Όσο υψηλότερο είναι το [H3O+] ενός διαλύματος, τόσο ισχυρότερο είναι το οξύ. Τα ισχυρά οξέα έχουν υψηλότερα [H3O+] από τα αδύναμα οξέα.
3. σταθερά ιονισμού (ka): Η σταθερά ιονισμού, ΚΑ, είναι ένα μέτρο του βαθμού στον οποίο ένα οξύ διαχωρίζεται στο νερό. Εκφράζεται ως σταθερά ισορροπίας για την αντίδραση διάστασης του οξέος. Ένα ισχυρό οξύ έχει υψηλή τιμή ΚΑ, υποδεικνύοντας μεγαλύτερη τάση διαχωρισμού, ενώ ένα αδύναμο οξύ έχει χαμηλή τιμή ΚΑ, υποδεικνύοντας μια μικρότερη τάση να διαχωρίζεται.
4. ph: Το pH ενός διαλύματος είναι ένα μέτρο της οξύτητας ή της βασικότητάς του. Καθορίζεται από τη συγκέντρωση ιόντων Η3Ο+. Ένα ισχυρό οξύ έχει χαμηλό ρΗ (κάτω από 7) λόγω της υψηλής συγκέντρωσης [H3O+], ενώ ένα αδύναμο οξύ έχει υψηλότερο ρΗ (πιο κοντά στο 7) λόγω της χαμηλότερης συγκέντρωσης [H3O+].
Συνοπτικά, η αντοχή ενός οξέος προσδιορίζεται από τον βαθμό διάστασης, τη συγκέντρωση ιόντων υδρονίου ([Η3Ο+]), τη σταθερά ιονισμού (ΚΑ) και το προκύπτοντα ρΗ του διαλύματος. Τα ισχυρά οξέα έχουν υψηλό βαθμό διάστασης, υψηλό [H3O+], υψηλό ΚΑ και χαμηλό ρΗ, ενώ τα αδύναμα οξέα έχουν χαμηλό βαθμό διάσπασης, χαμηλό [H3O+], χαμηλό Ka και pH πιο κοντά στο 7.
