Ποια μέταλλα διαβρώνουν το θειικό οξύ;

Το θειικό οξύ είναι ένα εξαιρετικά διαβρωτικό, ισχυρό ορυκτό οξύ που μπορεί να αντιδράσει με πολλά μέταλλα, προκαλώντας διάβρωση και φθορά. Μερικά από τα μέταλλα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη διάβρωση από θειικό οξύ περιλαμβάνουν:

1. Σίδηρος (Fe) :Ο σίδηρος αντιδρά με θειικό οξύ για να σχηματίσει θειικό σίδηρο, μια διαλυτή ένωση που διασπά το προστατευτικό στρώμα οξειδίου του μετάλλου, οδηγώντας σε περαιτέρω διάβρωση.

2. χάλυβα (κράμα σιδήρου, άνθρακα και άλλων στοιχείων) :Ο χάλυβας είναι επίσης ευάλωτος στη διάβρωση με θειικό οξύ, ειδικά όταν εκτίθεται σε υψηλές συγκεντρώσεις ή σε μεγάλο χρονικό διάστημα.

3. ψευδάργυρος (zn) :Ο ψευδάργυρος αντιδρά εύκολα με θειικό οξύ, παράγοντας θειικό ψευδάργυρο και απελευθερωτικό αέριο υδρογόνου. Αυτή η αντίδραση μπορεί να προκαλέσει σημαντική διάβρωση και επιδείνωση των επιφανειών ψευδαργύρου.

4. αλουμίνιο (al) :Αν και το αλουμίνιο έχει προστατευτικό στρώμα οξειδίου που αντιστέκεται γενικά στη διάβρωση, μπορεί να διαβρωθεί με θειικό οξύ, ιδιαίτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες ή όταν το οξύ είναι συγκεντρωμένο.

5. Χαλκός (Cu) :Ο χαλκός είναι σχετικά ανθεκτικός στη διάβρωση με αραιό θειικό οξύ σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά γίνεται πιο ευαίσθητη στη διάβρωση καθώς η συγκέντρωση οξέος αυξάνεται ή όταν εκτίθεται σε ζεστό θειικό οξύ.

6. νικέλιο (ni) :Το νικέλιο είναι μέτρια ανθεκτικό στη διάβρωση με θειικό οξύ, αλλά μπορεί ακόμα να επηρεαστεί, ειδικά με συμπυκνωμένο οξύ ή σε υψηλές θερμοκρασίες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η συμπεριφορά διάβρωσης των μετάλλων στο θειικό οξύ μπορεί να ποικίλει με βάση παράγοντες όπως η συγκέντρωση οξέος, η θερμοκρασία, η παρουσία ακαθαρσιών και η συγκεκριμένη σύνθεση και η μεταλλουργία του μετάλλου. Οι προστατευτικές επικαλύψεις, οι αναστολείς και η κατάλληλη επιλογή υλικού είναι ζωτικής σημασίας για την άμβλυνση της διάβρωσης σε περιβάλλοντα όπου υπάρχει θειικό οξύ.