Πώς σχηματίζεται ο δεσμός;
Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι χημικών δεσμών:
1. Οι ομοιοπολικοί δεσμοί σχηματίζονται όταν δύο άτομα μοιράζονται ένα ή περισσότερα ζεύγη ηλεκτρονίων σθένους. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος χημικού δεσμού και βρίσκεται σε μόρια όπως το νερό (H2O), το μεθάνιο (CH4) και το διοξείδιο του άνθρακα (CO2).
2. Οι ιονικοί δεσμοί σχηματίζονται όταν ένα άτομο μεταφέρει ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια σθένους σε άλλο άτομο. Αυτό δημιουργεί δύο αντίθετα φορτισμένα ιόντα, τα οποία συγκρατούνται με ηλεκτροστατική έλξη. Οι ιοντικοί δεσμοί βρίσκονται σε ενώσεις όπως το χλωριούχο νάτριο (NaCl), το ιωδιούχο κάλιο (ΚΙ) και το οξείδιο του ασβεστίου (CAO).
3. Οι μεταλλικοί δεσμοί σχηματίζονται όταν τα ηλεκτρόνια σθένους μεταλλικών ατόμων απομακρύνονται, πράγμα που σημαίνει ότι δεν συνδέονται με κανένα συγκεκριμένο άτομο. Αυτό δημιουργεί μια "θάλασσα" ηλεκτρονίων που συγκρατεί τα μέταλλα άτομα μαζί. Οι μεταλλικοί δεσμοί βρίσκονται σε όλα τα μέταλλα, όπως ο χαλκός, το αλουμίνιο και ο σίδηρος.
Ο τύπος του χημικού δεσμού που σχηματίζει μεταξύ δύο ατόμων εξαρτάται από τις ηλεκτροηλεκτρικές τους ιδιότητες. Η ηλεκτροαρνητικότητα είναι ένα μέτρο της ικανότητας ενός ατόμου να προσελκύει ηλεκτρόνια. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά ηλεκτροαρνητικότητας μεταξύ δύο ατόμων, τόσο πιο πολικός θα είναι ο δεσμός. Ένας πολικός δεσμός είναι ένας δεσμός στον οποίο τα ηλεκτρόνια δεν μοιράζονται εξίσου μεταξύ των δύο ατόμων.
Εκτός από την ηλεκτροαρνητικότητα, το μέγεθος και το σχήμα των ατόμων παίζουν επίσης ρόλο στον προσδιορισμό του τύπου χημικού δεσμού που σχηματίζεται. Για παράδειγμα, τα μικρότερα άτομα τείνουν να σχηματίζουν ομοιοπολικούς δεσμούς, ενώ τα μεγαλύτερα άτομα τείνουν να σχηματίζουν ιοντικούς δεσμούς. Τα άτομα με ακανόνιστα σχήματα τείνουν επίσης να σχηματίζουν ομοιοπολικούς δεσμούς.
Οι χημικοί δεσμοί είναι απαραίτητοι για τη συγκράτηση των ατόμων μαζί και τη δημιουργία μορίων και ενώσεων. Είναι επίσης υπεύθυνοι για τις ιδιότητες της ύλης, όπως η δύναμη, η σκληρότητα και το σημείο τήξης.
