Όταν ο ωκεανός απορροφά το CO2 pH των πτώσεις του νερού, τι είναι η επίδραση αυτής της διαδικασίας;
Όταν το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα διαλύεται στο θαλασσινό νερό, σχηματίζει ανθρακικό οξύ (H2CO3), το οποίο διαχωρίζεται σε ιόντα υδρογόνου (Η+) και ιόντα δισανθρακικού (HCO3-). Αυτή η αύξηση των ιόντων υδρογόνου προκαλεί τη μείωση του ρΗ του νερού, καθιστώντας το πιο όξινο.
Η οξίνιση των ωκεανών έχει ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή.
- Μειωμένη ασβεστοποίηση: Πολλοί θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως τα κοράλλια, τα οστρακοειδή και ορισμένοι τύποι πλαγκτόν, χρησιμοποιούν ανθρακικό ασβέστιο για να χτίσουν τα κελύφη και τους σκελετούς τους. Η οξίνιση των ωκεανών καθιστά πιο δύσκολο για αυτούς τους οργανισμούς να αποκτήσουν ανθρακικό ασβέστιο, γεγονός που μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξή τους και να τους κάνει πιο ευάλωτες σε θήρευση.
- εξασθενημένη αναπαραγωγή: Ορισμένα θαλάσσια είδη, όπως τα ψάρια και οι αχινοί της θάλασσας, έχουν αναπαραγωγικούς κύκλους που είναι ευαίσθητοι στα επίπεδα pH. Η οξίνιση των ωκεανών μπορεί να διαταράξει αυτούς τους κύκλους, καθιστώντας πιο δύσκολο για τα είδη αυτά να αναπαραχθούν με επιτυχία.
- Μειωμένη βιοποικιλότητα: Η οξίνιση των ωκεανών μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ποικιλομορφίας της θαλάσσιας ζωής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ορισμένα είδη είναι πιο ευαίσθητα στην οξίνιση των ωκεανών από άλλα, και αυτά τα είδη μπορεί να μην είναι σε θέση να επιβιώσουν σε έναν πιο όξινο ωκεανό.
- Διαταραγμένα τρόφιμα: Η οξίνιση των ωκεανών μπορεί επίσης να διαταράξει τους ιστούς τροφίμων μεταβάλλοντας τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφορετικών ειδών. Για παράδειγμα, η οξίνιση των ωκεανών μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολο για ορισμένους θηρευτές να πιάσουν το θήραμά τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού των αρπακτικών.
Η οξίνιση των ωκεανών αποτελεί σοβαρή απειλή για τη θαλάσσια ζωή και τα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από αυτήν. Είναι σημαντικό να λάβετε μέτρα για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα και την επιβράδυνση του ρυθμού οξίνισης των ωκεανών.
