Γιατί τα φυτά μαραίνονται;

Φεύγετε για τη δουλειά το πρωί και το φυτό σας φαίνεται απόλυτα χαρούμενο, αλλά μέχρι να επιστρέψετε στο σπίτι, είναι λυπηρό και πεσμένο. Γιατί λοιπόν τα φυτά μαραίνονται; Συνήθως επειδή διψάνε!

Πολλά μη ξυλώδη φυτά στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην πίεση του νερού, ή στο turgor, μέσα στα κύτταρά τους για να τα κρατήσουν όρθια. Ωστόσο, τα φυτά χάνουν συνεχώς νερό μέσω μικρών ανοιγμάτων στα φύλλα τους (που ονομάζονται stomata) σε μια διαδικασία γνωστή ως διαπνοή. Ενώ η διαπνοή είναι ζωτικής σημασίας για τη φωτοσύνθεση και βοηθά στη μεταφορά θρεπτικών ουσιών από τις ρίζες στο υπόλοιπο φυτό, η συντριπτική πλειονότητα του νερού που απορροφάται από τις ρίζες χάνεται μέσω αυτής της διαδικασίας. Σε μια ζεστή, ξηρή μέρα (ή μετά από αρκετές ημέρες χωρίς βροχή ή πότισμα), η διαπνοή προκαλεί απώλεια νερού από ό,τι εισέρχεται και η ισορροπία νερού μέσα στο φυτό μπορεί να απορριφθεί. Τα αφυδατωμένα κύτταρα που καταρρέουν στα φύλλα και τους βλαστούς δεν μπορούν πλέον να παραμείνουν όρθια και το φυτό αρχίζει να μαραίνεται. Είναι ενδιαφέρον ότι ο μαρασμός χρησιμεύει επίσης στη μείωση της απώλειας νερού, καθώς τα φύλλα που γέρνουν εκθέτουν λιγότερη επιφάνεια στις εξατμιστικές ακτίνες του ήλιου. Τα περισσότερα φυτά αναρρώνουν γρήγορα όταν τους δίνεται νερό, αν και η παρατεταμένη αφυδάτωση μπορεί να είναι θανατηφόρα ή να προκαλέσει θάνατο των φύλλων.

Υπάρχει επίσης μια σειρά από ασθένειες των φυτών, γνωστές συλλογικά ως "μαρασμός", που προκαλούν μαρασμό και αποχρωματισμό των φυτών. Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να προκληθούν από ιούς, βακτήρια ή μύκητες και πολλές από αυτές τις ασθένειες θα σκοτώσουν το φυτό εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία. Εάν ένα μαραμένο φυτό δεν φουσκώνει μετά τη λήψη του νερού και γενικά φαίνεται ανθυγιεινό, μπορεί να φταίει ένας από αυτούς τους ένοχους. Πολλές σημαντικές καλλιέργειες τροφίμων είναι ευαίσθητες σε ασθένειες μαρασμού, αλλά οι σύγχρονοι κτηνοτρόφοι έχουν αναπτύξει ανθεκτικά στελέχη και ποικιλίες για ορισμένα από αυτά τα φυτά.

Τέλος, ορισμένα φυτά, ειδικά τα όσπρια, μαραίνονται τη νύχτα — ένα φαινόμενο γνωστό ως νυκτινασιά. Τα φύλλα πολλών από αυτά τα είδη είναι εφοδιασμένα με αρθρώσεις που ονομάζονται pulvini, οι οποίες επιτρέπουν στα φύλλα ή τα φυλλαράκια να μαραίνονται ως απόκριση στο σκοτάδι και τη θερμοκρασία. Η πίεση στροβιλισμού στο pulvini ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από έναν χημικό φωτοϋποδοχέα που ενεργοποιεί το νερό να μετακινηθεί από τις αρθρώσεις τη νύχτα και τις ξαναγεμίζει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο σκοπός αυτής της ασυνήθιστης προσαρμογής είναι ασαφής, αν και γενετικές μελέτες υποδηλώνουν ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη.