Θαλάσσια θηλαστικά του Μεξικού:Τα προστατεύουμε με επιτυχία;
Με περισσότερα από 40 είδη θαλάσσιων θηλαστικών να υπάρχουν στα νερά τους, το Μεξικό αντιπροσωπεύει ένα hotspot για τις φάλαινες, τα δελφίνια και τις φώκιες του κόσμου. Ωστόσο, με περίπου το 60% αυτού του είδους να βρίσκεται σε κατηγορία κινδύνου από την IUCN, το Μεξικό αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις διατήρησης.
Πλούτος ειδών
Από το κρίσιμα απειλούμενο Vaquita μέχρι το μεγαλύτερο ζώο στη γη, τη Γαλάζια Φάλαινα, στο Μεξικό καταγράφονται συνολικά 47 είδη θαλάσσιων θηλαστικών που υπάρχουν τουλάχιστον κάποιο μέρος του έτους στα νερά τους. Αλλά όχι μόνο ο υψηλός πλούτος των ειδών είναι εκπληκτικός αλλά και η μοναδική τους σύνθεση. Ωκεανογραφικά, μπορούμε να διαφοροποιήσουμε στο Μεξικό δύο πολύ διαφορετικές περιοχές με βάση δύο μεταβλητές:τη θερμοκρασία και το διαλυμένο οξυγόνο.
Η πρώτη περιοχή έχει ζεστά ή τροπικά νερά και χαμηλότερες συγκεντρώσεις διαλυμένου οξυγόνου, όπου μπορούμε να βρούμε είδη όπως το παντροπικό κηλιδωτό δελφίνι (Stenella attenuata ) ή η Πυγμαία Φάλαινα Δολοφόνος (Feresa attenuata ). Η δεύτερη περιοχή έχει εύκρατα νερά και υψηλότερες συγκεντρώσεις διαλυμένου οξυγόνου — εδώ εντοπίσαμε είδη όπως η φώκια της Γουαδελούπης (Arctocephalus townsendi ) ή το λευκό δελφίνι του Ειρηνικού (Lagenorhynchus obliquidens ). Εκτός από αυτό, μπορούμε να διακρίνουμε μια άλλη ομάδα ειδών που έχουν ευρεία εξάπλωση σε όλα τα νερά του Μεξικού, όπως η φάλαινα καμπούρα (Megaptera novaeangliae ) και το κοινό ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus ).
Διατήρηση θαλάσσιων θηλαστικών
Ακολουθώντας την παγκόσμια τάση, η μεξικανική ομοσπονδιακή υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση όλων των προστατευόμενων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών (MPA) (η Εθνική Επιτροπή Προστατευόμενων Περιοχών ή CONANP) έχει αναπτύξει διαφορετικές στρατηγικές για τη διατήρηση των πιο αντιπροσωπευτικών οικοσυστημάτων του Μεξικού και του βιοποικιλότητα μέσω διαφορετικών τρόπων διατήρησης, που περιλαμβάνουν προγράμματα διαχείρισης, προγράμματα δράσης που επικεντρώνονται σε είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, προγράμματα διατήρησης για αειφόρο ανάπτυξη κ.λπ.
Η πρόσφατη έρευνά μας επικεντρώθηκε σε Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές και έδειξε ότι τουλάχιστον το 98% των 47 ειδών θαλάσσιων θηλαστικών που διανέμονται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους στα μεξικανικά ύδατα προστατεύονται σε τουλάχιστον ένα MPA κατά μήκος του εύρους εξάπλωσής τους. Όσον αφορά την αντιπροσώπευση, 16 MPA που βρίσκονται στον Μεξικανικό Ειρηνικό Ωκεανό προστατεύουν 42 είδη θαλάσσιων θηλαστικών (98% του συνόλου που έχουν καταχωρηθεί για αυτόν τον ωκεανό), και για τον Ατλαντικό Ωκεανό, 16 MPA προστατεύουν 26 είδη (96%). μόνο η όρκα (Orcinus orca ) δεν αντιπροσωπεύεται σε κανένα MPA του Ατλαντικού Ωκεανού.
Η μέση κάλυψη MPA του Μεξικού είναι 1500 km, ωστόσο, επτά MPA (22% της συνολικής ποσότητας) κυμαίνονται κάτω από 100 km. Το μέσο ποσοστό προστασίας που παρέχεται από ένα MPA σε οποιοδήποτε είδος θαλάσσιου θηλαστικού είναι περίπου 2,31% της εξάπλωσής τους (περίπου 28.056 km, που κυμαίνεται από 0,05% έως 29,74%). Αλλά αν το θέσουμε σε μια προοπτική, η μέση γεωγραφική κατανομή των θαλάσσιων θηλαστικών στον κόσμο είναι 52 εκατομμύρια χιλιόμετρα (Pompa et al ., 2011) και 1,7 εκατομμύρια χιλιόμετρα για τα είδη θαλάσσιων θηλαστικών στο Μεξικό, επομένως σε σχέση με τη μέση κάλυψη των MPA του Μεξικού (1500 km), αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό.
Εξαιτίας αυτού, εντοπίσαμε τρεις τοποθεσίες προτεραιότητας για την προώθηση της διατήρησης των θαλάσσιων θηλαστικών:
- Ο Βόρειος Κόλπος του Μεξικού είναι μια περιοχή με υψηλό πλούτο ειδών για θαλάσσια θηλαστικά και υποστηρίζει υψηλή βιολογική δραστηριότητα για πολλά άλλα είδη. Ωστόσο, δεν έχει οριστεί MPA για αυτήν την περιοχή.
- Στον Νοτιοανατολικό Ειρηνικό, υπάρχει μόνο ένα AMP καθορισμένο που αποτελείται αποκλειστικά από παράκτιες περιοχές. Η ανοιχτή υδάτινη περιοχή, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία ανόδου και υψηλής παραγωγικότητας, βρίσκεται εκτός του πολυγώνου, αφήνοντας απροστάτευτα τα θαλάσσια θηλαστικά που διανέμονται πέρα από την παράκτια ζώνη.
- Ο Βορειοανατολικός Ειρηνικός έχει τον υψηλότερο πλούτο ειδών θαλάσσιων θηλαστικών στο Μεξικό και κατατάσσεται δεύτερος στην ποικιλία των ειδών παγκοσμίως (Pompa et al., 2011). Αναγνωρίζεται επίσης ως ένας από τους βασικούς τόπους αναπαραγωγής, τοκετού, διέλευσης και μετανάστευσης αυτών των θηλαστικών, καθώς και ως θεμελιώδες μέρος της κατανομής πολλών ειδών ψυχρών και εύκρατων συγγενειών, που επηρεάζονται από τη θερμοκρασία των συστατικών.
Δεν εξετάζουμε ρητά εάν ο χαρακτηρισμός των MPA είναι η καταλληλότερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα θαλάσσια θηλαστικά στο Μεξικό. Σαφώς, η διατήρηση αυτών των ειδών απαιτεί την ανάπτυξη κατάλληλων και αποτελεσματικών στρατηγικών διατήρησης που περιλαμβάνουν τη διατήρηση των οικοτόπων, την περιβαλλοντική εκπαίδευση του είδους και την προσοχή στις απειλές του. Ωστόσο, ο ορισμός νέας MPA, καθώς και η επέκταση ή η δημιουργία διαδρόμων μεταξύ των MPA στις περιοχές που επισημαίνονται εδώ, μπορεί να αντιπροσωπεύουν ένα βήμα σε αυτήν τη διαδικασία.
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Marine mammals of Mexico:Richness patterns, προστατευμένες περιοχές και τάσεις διατήρησης, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Estuarine, Coastal and Shelf Science. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τη Mariana Muzquiz-Villalobos από το Centro de Investigaciones Biológicas del Noroeste και τη Sandra Pompa-Mansilla από το Fuego Verde S.C.
Αναφορά:
- Pompa S., P. Ehrlich y G. Ceballos. 2011. Παγκόσμια κατανομή και διατήρηση θαλάσσιων θηλαστικών. PNAS:www.pnas.org/cgi/doi/10.1073/pnas.1101525108
