Πώς η κοινή γνώμη επηρεάζει την ποιότητα του αέρα:Μια κινεζική μελέτη περίπτωσης
Η Κίνα έχει επιτύχει αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, ένα τέτοιο επίτευγμα συνεπάγεται σοβαρό περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. Το θέμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, ιδιαίτερα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, έχει προκαλέσει εκτεταμένες ανησυχίες τόσο από το κοινό όσο και από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους μελετητές.
Στις αρχές του 2012, η κινεζική κυβέρνηση δημοσίευσε έγγραφα που απαιτούν την υιοθέτηση ενός νέου προτύπου για τον Δείκτη Ποιότητας του Αέρα (AQI), το οποίο αντιμετωπίζει τις συγκεντρώσεις των ατμοσφαιρικών ρύπων, συμπεριλαμβανομένων των PM2,5 , ΜΜ10 , όζον (O3 ), διοξείδιο του θείου (SO2 ), κ.λπ., και τη συνεχή ενημέρωση και δημοσίευσή τους στα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, τα συχνά υψηλά επίπεδα AQI έχουν γίνει ένα παράπονο του κοινού και έχουν προκαλέσει κριτικές από τα μέσα ενημέρωσης. Παρόλο που η Κίνα είναι μια αυταρχική χώρα με αυστηρό έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, με την ταχεία ανάπτυξη και εφαρμογή των τεχνολογιών της πληροφορίας και του διαδικτύου, είναι όλο και πιο δύσκολο να περιοριστεί η κοινή γνώμη. Επομένως, η κοινή γνώμη μπορεί να ασκήσει μεγάλη πίεση στην κυβέρνηση και να την αναγκάσει να λάβει μέτρα για τη ρύθμιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Σκοπεύαμε να εξετάσουμε εάν και πώς η κοινή γνώμη για την ποιότητα του αέρα, και συγκεκριμένα το νέφος, επηρεάζει την ποιότητα του αέρα. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει ποσοτικά την επίδραση της κοινής γνώμης στην ποιότητα του αέρα στην Κίνα. Εξετάσαμε τα ερωτήματα από τρεις πτυχές:1. Να εξετάσουμε τη σύνδεση μεταξύ της αλλαγής στην ποιότητα του αέρα και της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. 2. Εξέταση του βαθμού και του ρυθμού με τον οποίο η κοινή γνώμη επηρεάζει την ποιότητα του αέρα από τη στιγμή που θα διαμορφωθεί. και 3. να εξετάσει τις λεπτομέρειες της επιρροής της κοινής γνώμης στις συγκεντρώσεις μεμονωμένων ατμοσφαιρικών ρύπων.
Χρησιμοποιήσαμε μηνιαία δεδομένα από 109 πόλεις σε επίπεδο νομού στην Κίνα από τον Νοέμβριο του 2013 έως τον Οκτώβριο του 2016. Τα δεδομένα για την ποιότητα του αέρα περιελάμβαναν AQI, δείκτες συγκεντρώσεων PM2,5 , ΜΜ10 , O3 , SO2 , μονοξείδιο του άνθρακα (CO) και διοξείδιο του αζώτου (NO2 ), και τον αριθμό των ημερών με βροχή ή χιόνι και άνεμο βαθμού 3 ή παραπάνω. Το σύνολο δεδομένων της κοινής γνώμης αποτελούνταν από τον αριθμό των σχολίων των διαδικτυακών βασικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με το θέμα της αιθαλομίχλης και συλλέχθηκαν από εθνικές και τοπικές πηγές μέσων ενημέρωσης. Στη συνέχεια υπολογίσαμε τη μηνιαία ένταση της κοινής γνώμης που είναι ο σταθμισμένος μέσος όρος των αναφορών των μέσων ενημέρωσης από εθνικές, επαρχιακές και τοπικές πηγές μέσων ενημέρωσης. Επιπλέον, ομαδοποιήσαμε τις πόλεις για σύγκριση και αντίθεση με βάση την αναλογία των τιμών δευτερογενούς βιομηχανικής παραγωγής, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το μέγεθος του πληθυσμού και τη γεωγραφική θέση.
Αρχικά, αναλύσαμε τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και διαπιστώσαμε ότι η υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα μπορεί να προκαλέσει το ξέσπασμα της κοινής γνώμης. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της παλινδρόμησης υποδειγμάτων έδειξαν ότι σε πόλεις με υψηλότερες τιμές για τη δευτερογενή βιομηχανική παραγωγή, υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μεγαλύτερο πληθυσμό και που βρίσκονται στη Βόρεια Κίνα, η κοινή γνώμη αντέδρασε πιο ευαίσθητα στο επίπεδο της AQI. Επιπλέον, επιβεβαιώνεται στατιστικά ότι εάν η πόλη είναι πρωτεύουσα της επαρχίας ή αν βρίσκεται στη Μέση ή Δυτική Κίνα, η κοινή γνώμη μπορεί να σχηματιστεί πιο γρήγορα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, η κοινή γνώμη εμφανιζόταν πιο συχνά.
Για να απαντήσουμε στο δεύτερο ερώτημα, αναλύσαμε τη χρονική διαφορά του αντίκτυπου της κοινής γνώμης και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η κοινή γνώμη που έχει διαμορφωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να έχει περιορισμένο αντίκτυπο, ενώ μια πρόσφατη είναι πιο πιθανό να προκαλέσει κυβερνητικές ρυθμιστικές ενέργειες. Ως εκ τούτου, δώσαμε έμφαση στην πρόσφατη κοινή γνώμη και πραγματοποιήσαμε στατιστικές εκτιμήσεις για να εξετάσουμε σε ποιο βαθμό και με ποιον ρυθμό η κοινή γνώμη επηρεάζει την ποιότητα του αέρα, που ονομάζουμε βελτιωτικό αποτέλεσμα και επιβραδυντικό αποτέλεσμα, αντίστοιχα.
Δύο μοντέλα χρησιμοποιήθηκαν για να εξεταστούν αυτά τα αποτελέσματα μετά από κατάλληλες προσαρμογές. Τα αποτελέσματα παλινδρόμησης που βασίζονται και στα δύο μοντέλα έδειξαν ότι οι καθυστερήσεις μιας και δύο περιόδων της κοινής γνώμης εμφάνισαν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στους δείκτες ποιότητας του αέρα, γεγονός που σημαίνει ότι έως και δύο μήνες μετά τον σχηματισμό της, η κοινή γνώμη όντως μειώνει το επίπεδο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ή αποτρέπει την επιδείνωση της ποιότητας του αέρα.
Είναι ενδιαφέρον ότι η υστέρηση τριών περιόδων της κοινής γνώμης είχε θετική επίδραση στην ποιότητα του αέρα, αν και τα αποτελέσματα ως επί το πλείστον δεν είναι στατιστικά σημαντικά. Αυτό μπορεί να προκληθεί από την ανταποδοτική ανάκαμψη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κοντά και μετά την εκτόνωση της πίεσης από την κοινή γνώμη. Τα αποτελέσματα παλινδρόμησης από αντίθετες ομάδες δείχνουν ότι και οι δύο επιδράσεις είναι σχετικά διακριτές σε πόλεις με μεγαλύτερη αναλογία δευτερογενούς βιομηχανικής παραγωγής, υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, λιγότερο πληθυσμό και που βρίσκονται στη Βόρεια Κίνα.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, εφαρμόσαμε τα μοντέλα για να εξετάσουμε τόσο τις βελτιωτικές όσο και τις επιβραδυντικές επιδράσεις σε κάθε μεμονωμένο ατμοσφαιρικό ρύπο για να καταγράψουμε την αποτελεσματικότητα της κοινής γνώμης στον έλεγχο μεμονωμένων ατμοσφαιρικών ρύπων. Αυτό που βρήκαμε κυρίως από τις εκτιμήσεις ήταν ότι η κοινή γνώμη λειτουργεί καλά στον έλεγχο των PM2,5 και ΜΜ10 , ενώ δεν ήταν απαραίτητα αποτελεσματικό στον έλεγχο των άλλων. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των PM2,5 και ΜΜ10 Οι εκπομπές προέρχονται από τη βιομηχανική παραγωγή και τις κατασκευαστικές δραστηριότητες, είναι σχετικά διαχειρίσιμες για τις κυβερνήσεις μέσω βραχυπρόθεσμων κανονισμών. SO2 και O3 είναι και τα δύο κυρίως υποπροϊόντα σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα και λεβήτων ή κλιβάνων άνθρακα, τα οποία είναι κάπως ελεγχόμενα. Ωστόσο, έλεγχος των πηγών εκπομπών CO και NO2 είναι πιο δύσκολο αφού οι κύριες πηγές τους είναι τα καυσαέρια αυτοκινήτων και η κυβέρνηση δεν μπορεί να ρυθμίσει αυστηρά τη χρήση των αυτοκινήτων.
Συνοπτικά, εξετάσαμε την επίδραση της κοινής γνώμης στην ποιότητα του αέρα ως προς την «έκταση» και τον «ρυθμό» χρησιμοποιώντας μηνιαία δεδομένα 109 πόλεων σε επίπεδο νομού στην Κίνα από τον Νοέμβριο του 2013 έως τον Οκτώβριο του 2016. Τα στατιστικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει τόσο βελτιωτικά όσο και επιβραδυντικά αποτελέσματα εντός δύο μηνών από τον σχηματισμό του. Επιπλέον, και οι δύο επιδράσεις παρουσιάζουν διακυμάνσεις σε σχέση με τη βιομηχανική δομή, το στάδιο της οικονομικής ανάπτυξης, τον πληθυσμό και τη γεωλογική θέση των πόλεων. Επιπλέον, οι εξετάσεις σε μεμονωμένους ατμοσφαιρικούς ρύπους δείχνουν ότι η κοινή γνώμη είναι αποτελεσματική στον έλεγχο των PM2,5 και ΜΜ10 αλλά λιγότερο αποτελεσματικό για άλλους ρύπους.
Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι πρώτον, η κυβέρνηση θα πρέπει να απευθύνεται και να ανταποκρίνεται στην κοινή γνώμη ρυθμίζοντας τις πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Δεύτερον, η κοινή γνώμη μπορεί να αποτελέσει κριτήριο για την αξιολόγηση της απόδοσης των τοπικών υπευθύνων χάραξης πολιτικής προκειμένου να εποπτεύονται οι περιβαλλοντικές προσπάθειες των ηγετών. Τρίτον, η κοινή γνώμη μπορεί να χρησιμεύσει ως δείκτης για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να προσδιορίσουν την πηγή, τη σύνθεση και τη δυνατότητα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι η μελέτη σε αυτό το έγγραφο απαιτεί ακόμη μελλοντική ανάπτυξη, όπως η επέκταση των δειγματοληπτικών πόλεων και περιόδων και η χρήση άλλων μεθόδων για την αντιμετώπιση της πιθανής συσχέτισης μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της αποτελεσματικότητας της κοινής γνώμης στην ποιότητα του αέρα.
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Επηρεάζει η κοινή γνώμη την ποιότητα του αέρα; Στοιχεία που βασίζονται στα μηνιαία δεδομένα 109 πόλεων σε επίπεδο νομού στην Κίνα, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Energy Policy. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τους Shengling Zhang, Yue Li και Yipeng Zhang από το Πανεπιστήμιο Κανονικό του Πεκίνου και Yu Hao από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Πεκίνου, Ερευνητικό Ινστιτούτο Βιώσιμης Ανάπτυξης για την Οικονομία και την Κοινωνία του Πεκίνου και Κύριο Εργαστήριο Ενεργειακής Οικονομικής και Περιβάλλοντος του Πεκίνου .
