Θα εξαντληθούμε ποτέ το μάγμα;

Η γη δεν είναι μια απλή σφαίρα λιωμένου βράχου. Αντ 'αυτού, έχει μια συμπαγή κρούστα, ένα παχύ στρώμα στερεού μανδύα και μια σφαίρα υγρού σιδήρου και νικελίου στο κέντρο του. Το μανδύα, το οποίο έχει πάχος 2900 χλμ. (1800 μίλια), δεν είναι εντελώς συμπαγές, αλλά συμπεριφέρεται περισσότερο σαν το στόκο και ρέει πολύ αργά. Η θερμότητα βαθιά στο εσωτερικό της Γης προέρχεται από τη ραδιενεργή αποσύνθεση των στοιχείων στο μανδύα και τον πυρήνα. Αυτή η θερμότητα είναι αυτό που κρατά τον πυρήνα τετηγμένο και το μανδύα είναι αρκετά ζεστό για να ρέει αργά.

Η μεταφορά του μανδύα μεταφέρει τη θερμότητα από το εσωτερικό της Γης προς την επιφάνεια μέσω της αύξησης του καυτού υλικού του μανδύα και του βύθιση του ψυχρότερου υλικού. Επειδή το υλικό κοντά στην επιφάνεια είναι πιο δροσερό, είναι πυκνότερο και νεροχύτες. Καθώς βυθίζεται, θερμαίνεται από το εσωτερικό της Γης μέχρι να γίνει λιγότερο πυκνό και να αυξηθεί. Ο κύκλος του βύθιση και το ανερχόμενο υλικό ονομάζεται Mantle Convection.

Καθώς το υλικό του μανδύα ρέει προς την επιφάνεια, λιώνει εν μέρει λόγω της χαμηλότερης πίεσης. Εκτιμάται ότι περίπου το 1% του μανδύα αποτελείται από υγρό. Μερικά από τα υλικά υγρού μανδύα συλλέγονται σε σχετικά μικρές τσέπες κάτω από την κρούστα. Αυτές οι τσέπες είναι αυτό που γνωρίζουμε ως Magma Chambers. Όταν η πίεση στο θάλαμο μάγματος γίνεται μεγαλύτερη από την πίεση του γύρω στερεού βράχου, το τετηγμένο υλικό απελευθερώνεται στην επιφάνεια της γης. Αυτό γνωρίζουμε ως ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Η μεταφορά του μανδύα και οι θαλάμοι μάγματος είναι απαραίτητα για την ανακύκλωση των υλικών της Γης και την απελευθέρωση θερμότητας από το εσωτερικό της Γης. Είναι επίσης η πηγή της περισσότερης γεωλογικής δραστηριότητας της Γης, όπως σεισμούς και ηφαίστεια.

Η απάντηση στην ερώτηση "Θα εξαντληθούμε ποτέ το μάγμα;" είναι όχι. Εφόσον η Γη έχει ραδιενεργά στοιχεία και πυρήνα που δημιουργεί θερμότητα, θα υπάρξει παραγωγή μάντων και παραγωγής μάγματος.