Πώς τα φέρετρα ασφαλείας χαλάρωσαν τους σοβαρούς φόβους της πρόωρης ταφής
Ο φόβος να είναι θαμμένος ζωντανός υπήρξε εδώ και αιώνες και σε όλη την ιστορία υπήρξαν αρκετές συσκευές που εφευρέθηκαν για να αποτρέψουν αυτό το συμβάν. Μια τέτοια συσκευή είναι το φέρετρο ασφαλείας, το οποίο σχεδιάστηκε για να επιτρέψει στον κάτοχο να σηματοδοτήσει για βοήθεια εάν ήταν τυχαία θαμμένος ζωντανός.
Το παλαιότερο γνωστό φέρετρο ασφαλείας εφευρέθηκε τον 18ο αιώνα από έναν Γάλλο γιατρό που ονομάζεται Jean-Baptiste de la Roche. Το φέρετρο της La Roche ήταν φτιαγμένο από ξύλο και είχε μια σειρά από χαρακτηριστικά σχεδιασμένα για να κρατήσει τον επιβάτη ζωντανό, συμπεριλαμβανομένου ενός κουδουνιού που θα μπορούσε να περάσει από τον επιβάτη, ένα σωλήνα ομιλίας που τους επέτρεψε να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο και μια προμήθεια αέρα και τροφίμων.
Το φέρετρο της La Roche δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ για να σώσει κανέναν από το να είναι θαμμένο ζωντανό, αλλά εμπνέει άλλους εφευρέτες για να δημιουργήσουν παρόμοιες συσκευές. Τον 19ο αιώνα, διάφοροι διαφορετικοί τύποι φέρετρων ασφαλείας κατοχυρώθηκαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Μερικά από αυτά τα φέρετρα ήταν κατασκευασμένα από μέταλλο, ενώ άλλα ήταν κατασκευασμένα από ξύλο. Μερικοί είχαν περίπλοκες μηχανισμούς, ενώ άλλοι ήταν σχετικά απλοί.
Παρά την ποικιλία των σχεδίων, όλα τα φέρετρα ασφαλείας μοιράστηκαν μερικά κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον, όλοι είχαν έναν τρόπο για τον επιβάτη να σηματοδοτήσει για βοήθεια. Αυτό έγινε συνήθως με ένα κουδούνι, ένα σωλήνα ομιλίας ή μια σημαία. Δεύτερον, όλοι είχαν μια προσφορά αέρα και φαγητού. Αυτό συνήθως παρέχεται με τη μορφή μιας μικρής δεξαμενής οξυγόνου ή ενός δοχείου τροφίμων και νερού. Τρίτον, όλοι είχαν έναν τρόπο για τον επιβάτη να ξεφύγει από το φέρετρο. Αυτό έγινε συνήθως με καταπακτή ή πόρτα.
Τα φέρετρα ασφαλείας δεν υιοθετήθηκαν ποτέ ευρέως, αλλά χρησιμοποιήθηκαν από μερικούς ανθρώπους που φοβήθηκαν ιδιαίτερα να θαφτούν ζωντανά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πρόεδρος Grover Cleveland φέρεται να θαφτεί σε φέρετρο ασφαλείας. Στην Ευρώπη, ο συνθέτης Frédéric Chopin λέγεται επίσης ότι έχει ταφεί σε ένα φέρετρο ασφαλείας.
Σήμερα, τα φέρετρα ασφαλείας δεν χρησιμοποιούνται πλέον, αλλά παραμένουν μια συναρπαστική υπενθύμιση των μήκους που οι άνθρωποι έχουν πάει για να αποφύγουν να είναι θαμμένοι ζωντανοί.
Πώς λειτουργούσαν τα φέρετρα ασφαλείας
Τα φέρετρα ασφαλείας εργάστηκαν με διάφορους τρόπους, αλλά όλοι μοιράστηκαν μερικές κοινές αρχές.
* Ένας τρόπος για τον επιβάτη να σηματοδοτήσει για βοήθεια. Αυτό έγινε συνήθως με ένα κουδούνι, ένα σωλήνα ομιλίας ή μια σημαία.
* Προμήθεια αέρα και τροφίμων. Αυτό συνήθως παρέχεται με τη μορφή μιας μικρής δεξαμενής οξυγόνου ή ενός δοχείου τροφίμων και νερού.
* Ένας τρόπος για τον επιβάτη να ξεφύγει από το φέρετρο. Αυτό έγινε συνήθως με καταπακτή ή πόρτα.
Ορισμένα φέρετρα ασφαλείας είχαν επίσης άλλα χαρακτηριστικά, όπως ένα φως, έναν ανεμιστήρα ή ένα τηλέφωνο.
Η αποτελεσματικότητα των φέρετρων ασφαλείας
Η αποτελεσματικότητα των φέρετρων ασφαλείας είναι δύσκολο να εκτιμηθεί. Δεν υπάρχει καμία καταγραφή οποιουδήποτε φέρετρου ασφαλείας που χρησιμοποιείται ποτέ για να σώσει κάποιον από το να είναι θαμμένο ζωντανό. Ωστόσο, το γεγονός ότι εφευρέθηκαν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τύποι φέρετρων ασφαλείας υποδηλώνουν ότι υπήρχε ένας πραγματικός φόβος να είναι θαμμένος ζωντανός.
Η κληρονομιά των φέρετρων ασφαλείας
Τα φέρετρα ασφαλείας είναι μια υπενθύμιση των μήκους που οι άνθρωποι έχουν πάει για να αποφύγουν να είναι θαμμένοι ζωντανοί. Είναι επίσης μια απόδειξη για την εφευρετικότητα των εφευρέτων που ήρθαν με διάφορους τρόπους για να αποφευχθεί αυτό να συμβεί.
Αν και τα φέρετρα ασφαλείας δεν χρησιμοποιούνται πλέον, παραμένουν ένα συναρπαστικό μέρος της ιστορίας.
