Τα νέα μοντέλα 3D αποκαλύπτουν πώς το κλίμα θέρμανσης επηρεάζει τις υποβρύχια παλίρροια
Οι παλίρροιες των ωκεανών οδηγούνται κυρίως από τις βαρυτικές δυνάμεις από τον ήλιο και το φεγγάρι. Στον ανοιχτό ωκεανό, το μεγαλύτερο σήμα παρατηρείται για την ημι-καθυστερημένη παλίρροια με περίοδο μισής ημέρας, η οποία είναι συνήθως περίπου 0,2 μέτρα ψηλά στον βαθύ ωκεανό. Ωστόσο, σε ορισμένες παράκτιες περιοχές με ιδιαίτερες γεωγραφικές και βαθυμετρικές συνθήκες, όπως η αγγλική κανάλι μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας και του κόλπου του Fundy στον Καναδά, η παλιρροιακή σειρά μπορεί να μεγεθύνεται σε μεγάλο βαθμό από τον συντονισμό των ημι-καθυστερημένων εσωτερικών παλίρροιων.
Η ερευνητική ομάδα, συμπεριλαμβανομένων των Dr. Chao και Dr. Wen, έριξε μια τεράστια ποσότητα δεδομένων ωκεανών που παρήγαγε η CESM. Το CESM είναι ένα σύγχρονο μοντέλο κλίματος που αναπτύχθηκε στο Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας (NCAR), το οποίο προσομοιώνει το κλιματικό σύστημα της Γης και παρακολουθεί τις αλλαγές με την πάροδο του χρόνου. Αναλύοντας σχολαστικά τις 3D μεταβλητές των ωκεανών που παράγονται από την CESM κάτω από δύο διαφορετικά σενάρια, το ένα που αντιπροσωπεύει το σημερινό κλίμα και το ένα που προσομοιώνει τις μελλοντικές συνθήκες του κλίματος, υποθέτοντας ότι μια μεγάλη ποσότητα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατάφεραν να εντοπίσουν τα δακτυλικά αποτυπώματα των εσωτερικών αλλαγών της παλίρροιας που κρύβονται στα τεράστια σύνολα δεδομένων.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι ημι-καθυστερημένες εσωτερικές παλίρροιες στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό έχουν ενισχυθεί τις τελευταίες δεκαετίες και θα συνεχίσουν να γίνονται ισχυρότεροι κάτω από τα μελλοντικά σενάρια θέρμανσης του κλίματος. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η επιβράδυνση της κυκλοφορίας ανατροπής των ωκεανών και η παγκόσμια μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για τις εσωτερικές αλλαγές της παλίρροιας, υπογραμμίζοντας τις σημαντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη δυναμική των ωκεανών.
Η ενίσχυση των ημι-καθυστερημένων εσωτερικών κυμάτων μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στις παράκτιες περιοχές, ιδιαίτερα εκείνες που είναι ήδη ευάλωτες σε υψηλές παλιρροιακές περιοχές. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι οι εσωτερικές παλίρροιες επηρεάζουν τις διαδικασίες ανάμιξης των ωκεανών και τη μεταφορά θρεπτικών ουσιών στον ωκεανό. Ως εκ τούτου, οι αλλαγές των εσωτερικών παλίρροιων υποδηλώνουν ότι η ικανότητα του ωκεανού να αναδιανείμει τη θερμότητα και τα θρεπτικά συστατικά μπορεί επίσης να επηρεαστεί λόγω της αλλαγής του κλίματος, οδηγώντας ενδεχομένως σε μετατοπίσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
