Πώς η ισημερινή κορυφογραμμή στη μορφή του Moon του Κρόνου;
Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η ισημερινή κορυφογραμμή στο Iapperus πιθανότατα σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα καταστροφικών επιπτώσεων που συνέβη νωρίς στην ιστορία της Σελήνης. Ο αντίκτυπος θεωρείται ότι ήταν απίστευτα ισχυρός, προκαλώντας ένα μεγάλο μέρος του φλοιού του φεγγαριού να εκτοξευθεί στο διάστημα. Αυτό το υλικό τελικά επανεγκαταστάθηκε στην επιφάνεια του φεγγαριού, δημιουργώντας τη διακριτική ισημερινή κορυφογραμμή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ακριβείς λεπτομέρειες και η δυναμική αυτού του σημαντικού γεγονότος είναι ακόμα υποκείμενα έρευνας και συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων.
Μία θεωρία προτείνει ότι ο υπεύθυνος του κρούση που είναι υπεύθυνος για την ισημερινή κορυφογραμμή ήταν ένα σχετικά μικρό σώμα, περίπου 10 έως 20 χιλιόμετρα σε μέγεθος, που έπληξε το φεγγάρι σε λοξή γωνία. Αυτό θα εξηγούσε το ελλειπτικό σχήμα της οροσειράς και την παρουσία «ισημερινών εξογκώσεων» στις αντίθετες πλευρές της κορυφογραμμής.
Μια άλλη θεωρία υποδηλώνει ότι η ισημερινή κορυφογραμμή σχηματίστηκε από τη σύγκρουση δύο παγωμένων σωμάτων συγκρίσιμου μεγέθους, με αποτέλεσμα το υλικό να εκτοξεύεται και να επανασυνδέεται κατά μήκος του ισημερινού του φεγγαριού. Αυτό το σενάριο υποστηρίζεται από την παρουσία δύο φωτεινών, κλωστών περιοχών στις αντίθετες πλευρές της κορυφογραμμής, γνωστού ως "Thera Macula" και "Αντιλιά". Αυτές οι περιοχές θα μπορούσαν να είναι υπολείμματα των λεκανών επιπτώσεων που δημιουργούνται από τη σύγκρουση.
Η ισημερινή κορυφογραμμή του Iapetus συνεχίζει να ενδιαφέρει τους επιστήμονες και ο σχηματισμός της είναι ένα θέμα συνεχιζόμενης μελέτης. Με την εξερεύνηση αυτού του μοναδικού χαρακτηριστικού και την κατανόηση της προέλευσής του, οι αστρονόμοι κερδίζουν πολύτιμες γνώσεις για τις βίαιες διαδικασίες που διαμόρφωσαν τους εξωτερικούς πλανήτες και τα φεγγάρια τους στις πρώτες μέρες του ηλιακού μας συστήματος.