Τα απολιθώματα Aurochs και Rhinoceros μας βοηθούν να καταλάβουμε πώς η Σαχάρα έγινε έρημο
Οι Aurochs (Bos Primigenius) ήταν ένα μεγάλο είδος άγριων βοοειδών που κατοικούσαν διάφορα μέρη της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Η παρουσία του στη Σαχάρα υποδηλώνει ότι η περιοχή είχε λειμώνες και ανοιχτές δασικές εκτάσεις ικανές να υποστηρίζουν μεγάλα φυτοφάγα. Τα Aurochs ήταν βοσκότοποι και απαιτούσαν σημαντικές ποσότητες βλάστησης για διατροφή, υποδεικνύοντας ένα σχετικά καλά βυθισμένο τοπίο.
Οι ρινόκερωες, ιδιαίτερα τα είδη όπως ο μαύρος ρινόκερος (Diceros bicornis) και οι λευκοί ρινόκεροι (Ceratotherium simum), υπήρχαν επίσης στη Σαχάρα κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων. Αυτά τα ζώα προτιμούν χλοώδεις πεδιάδες και οικοτόπους σαβάνας με πυκνή βλάστηση για περιήγηση. Η ύπαρξή τους στη Σαχάρα ενισχύει περαιτέρω την ιδέα ενός καταπράσινου περιβάλλοντος με άφθονη φυτική ζωή.
Η παρουσία Aurochs και Rhinoceros απολιθωμάτων, μαζί με άλλα στοιχεία, όπως αρχεία γύρης και γεωλογικές μελέτες, βοηθά τους επιστήμονες να ανακατασκευάσουν τα προηγούμενα κλίματα και τα οικοσυστήματα της Σαχάρας. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η Σαχάρα παρουσίασε σημαντικές κλιματικές μετατοπίσεις με την πάροδο του χρόνου, μετατρέποντας από μια υγρή, βλάστηση στην τεράστια ερήμωση που είναι σήμερα.