Ποια βιολογικά στοιχεία υποστηρίζουν την τεκτονική θεωρία της πλάκας;
1. Διανομή απολιθωμάτων:Η κατανομή των απολιθωμάτων φυτών και ζώων που βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για την τεκτονική πλάκας. Για παράδειγμα, το αρχείο απολιθωμάτων δείχνει ότι ορισμένα είδη φυτών και ζώων, όπως οι φτέρες, τα μαρούξια και τα λεμούρ, βρέθηκαν κάποτε σε ηπείρους που τώρα διαχωρίζονται ευρέως από τους ωκεανούς. Αυτό υποδηλώνει ότι αυτές οι γηπέδες ήταν κάποτε συνδεδεμένες, σχηματίζοντας μία μόνο υπερκειμένου, η οποία αργότερα έσπασε λόγω κίνησης των πιάτων.
2. Ομοιότητες στη χλωρίδα και την πανίδα:Η θεωρία της τεκτονικής πλάκας υποστηρίζεται επίσης από ομοιότητες στη χλωρίδα και την πανίδα που βρέθηκαν σε διαφορετικές ηπείρους. Για παράδειγμα, η παρουσία στενά συνδεδεμένων ειδών φυτών και ζώων σε περιοχές που είναι γεωγραφικά απομονωμένα σήμερα, αλλά συνδεδεμένα γεωλογικά στο παρελθόν παρέχουν στοιχεία για την Continental Drift και την κίνηση των τεκτονικών πλακών με την πάροδο του χρόνου.
3. Αντιστοίχιση των γεωλογικών δομών:Η θεωρία της τεκτονικής πλάκας προβλέπει ότι όταν οι ηπείρους χωρίζονται, οι γεωλογικές δομές στις άκρες τους πρέπει να ταιριάζουν. Αυτή η πρόβλεψη επιβεβαιώνεται από την παρατήρηση ότι οι οροσειρές, οι γεωλογικοί σχηματισμοί και οι τύποι βράχων στις αντίθετες πλευρές των ωκεανών συχνά ταιριάζουν μαζί σαν κομμάτια ενός παζλ, υποδεικνύοντας ότι ήταν κάποτε μέρος της ίδιας γης.
4. Η διάδοση της θάλασσας και τα μαγνητικά πρότυπα αναστροφής:Η θεωρία της τεκτονικής πλάκας υποστηρίζεται έντονα από τα στοιχεία της διάδοσης της θάλασσας. Καθώς οι τεκτονικές πλάκες κινούνται χωριστά, η νέα ωκεάνια κρούστα σχηματίζεται στις κορυφογραμμές των μέσων ωκεανών. Ο μαγνητικός προσανατολισμός αυτών των νεοεμφανιζόμενων ωκεανών πετρωμάτων εναλλάσσεται με το χρόνο, δημιουργώντας ένα ξεχωριστό πρότυπο μαγνητικών λωρίδων στο θαλασσινό νερό. Αυτό το μοτίβο ταιριάζει με την ακολουθία των μαγνητικών αναστροφών που καταγράφηκαν σε βράχους στη γη, παρέχοντας στοιχεία ότι το θαλασσινό νερό εξαπλώνεται και ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης έχει αντιστρέψει την πολικότητα πολλές φορές στο παρελθόν.
5. Βιογεωγραφικά πρότυπα:βιογεωγραφικά πρότυπα, τα οποία μελετούν την κατανομή των ειδών σε γεωγραφικές περιοχές, ευθυγραμμίζονται με τη θεωρία της τεκτονικής πλάκας. Για παράδειγμα, η παρουσία στενά συνδεδεμένων ειδών οργανισμών σε διαφορετικές ηπείρους που χωρίζονται από τεράστιους ωκεανούς υποδηλώνει ότι αυτά τα είδη εξελίχθηκαν από έναν κοινό πρόγονο όταν οι ηπείρους ήταν πιο κοντά ή συνδεδεμένες.
6. Εξέλιξη και ενδημισμός:Η τεκτονική πλάκας παρέχει επίσης μια εξήγηση για τα πρότυπα εξέλιξης και ενδημισμού που παρατηρούνται σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Ο ενδημισμός αναφέρεται στην παρουσία ειδών που είναι μοναδικά σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Η κατανομή των ενδημικών ειδών σε διαφορετικές τεκτονικές πλάκες υποστηρίζει την ιδέα ότι αυτά τα είδη εξελίχθηκαν μεμονωμένα λόγω του διαχωρισμού των εκτάσεων με την πάροδο του χρόνου.
Συνολικά, αυτές οι διάφορες σειρές βιολογικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής των απολιθωμάτων, των ομοιότητας στη χλωρίδα και της πανίδας, στις ταιριάζουν στις γεωλογικές δομές, στη διάδοση του θαλασσινού νερού, στη βιογεωγραφική πρότυπα και στην εξέλιξη και στον ενδημισμό, να υποστηρίζουν συλλογικά τη θεωρία της τεκτονικής της πλάκας και να παρέχουν πληροφορίες στις δυναμικές διεργασίες που έχουν διαμορφώσει την επιφάνεια της γης και τη βιογραφική της βιογραφική.
