Πώς εξηγεί ο επιστήμονας τη δημιουργία υποβρύχιων οροσειρών;
Ακολουθεί μια απλοποιημένη εξήγηση για το πώς η εξάπλωση του θαλάσσιου νερού και ο σχηματισμός υποβρύχιων οροσειρών συμβαίνουν:
1. Ρεύματα μεταφοράς:Μέσα στο μανδύα της Γης, το στρώμα κάτω από το φλοιό, υπάρχουν ρεύματα μεταφοράς. Αυτά τα ρεύματα προκαλούνται από τη θερμότητα που παράγεται από τον πυρήνα της Γης. Η θερμότητα αναγκάζει τα βράχια στο μανδύα να ανεβαίνουν, να δροσίζουν και να βυθίζονται προς τα κάτω, δημιουργώντας μια κυκλική κίνηση.
2. Διάφορα όρια πλάκας:Σε ορισμένες θέσεις στην επιφάνεια της γης, οι τεκτονικές πλάκες απομακρύνονται μεταξύ τους. Αυτά τα όρια ονομάζονται όρια αποκλίνουσας πλάκας. Καθώς οι πλάκες απομακρύνονται, δημιουργείται ένα κενό ή ρήγμα μεταξύ τους.
3. Το μάγμα αυξάνεται:Η κίνηση των τεκτονικών πλακών δημιουργεί ένα μονοπάτι για το μάγμα (τετηγμένο βράχο) από το μανδύα της γης να ανεβαίνει προς την επιφάνεια. Αυτό το μάγμα γεμίζει το χάσμα μεταξύ των αποκλινόμενων πλακών.
4. Σχηματισμός κρούστας:Καθώς το μάγμα φτάνει στο θαλασσινό νερό, δροσίζει και στερεοποιείται, σχηματίζοντας νέα ωκεάνια κρούστα. Αυτή η νέα κρούστα προστίθεται στις άκρες των διαφορετικών πλακών.
5. Μεσαίες κορυφογραμμές:Η διαδικασία της διάδοσης της θάλασσας και η συνεχής προσθήκη νέας κρούστας προκαλούν την διόγκωση του θαλασσινού νερού προς τα πάνω, σχηματίζοντας υποβρύχια οροσειρά γνωστές ως μεσαίες κορυφογραμμές. Αυτές οι κορυφογραμμές μπορούν να επεκταθούν για χιλιάδες χιλιόμετρα και μπορούν να βρεθούν σε όλες τις λεκάνες ωκεανών.
6. Ρυθμιστικά ποσοστά:Ο ρυθμός με τον οποίο οι πλάκες κινούνται χωριστά και οι αυξήσεις του μάγματος μπορούν να ποικίλουν σε διαφορετικά διαφορετικά όρια πλάκας. Αυτή η διακύμανση των ρυθμών εξάπλωσης επηρεάζει το πλάτος και το ύψος των υποβρύχιων οροσειρών που σχηματίζονται.
7. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα:Κατά μήκος των μέσων ωκεανών κορυφογραμμών, η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι κοινή λόγω της παρουσίας μάγματος κοντά στην επιφάνεια. Αυτή η ηφαιστειακή δραστηριότητα μπορεί να δημιουργήσει νέα ηφαιστειακά νησιά ή seamounts, προσθέτοντας περαιτέρω την πολυπλοκότητα της υποβρύχιας τοπογραφίας.
Με την πάροδο του χρόνου, καθώς συνεχίζεται η διαδικασία εξάπλωσης της θάλασσας, οι κορυφογραμμές μεσαία ωκεανών απομακρύνονται από τα διαφορετικά όρια πλάκας και γίνονται μεγαλύτεροι και πιο δροσεροί. Το θαλασσινό νερό σε κάθε πλευρά της κορυφογραμμής απομακρύνεται επίσης από την κορυφογραμμή καθώς προστίθεται νέα κρούστα. Αυτή η διαδικασία της εξάπλωσης του θαλασσινού νερού και της γήρανσης του θαλασσινού νερού είναι μια θεμελιώδη πτυχή της τεκτονικής πλάκας και συμβάλλει στη δυναμική φύση της επιφάνειας της γης.
