Τι έχει να κάνει η γήινη κρούστα με σεισμό;

Το εξώτατο άκαμπτο στρώμα της γης είναι γνωστό ως η λιθόσφαιρα. Αποτελείται από το φλοιό και το ανώτατο τμήμα του μανδύα. Οι τεκτονικές πλάκες είναι τμήματα της λιθόσφαιρας που κινούνται σε σχέση μεταξύ τους. Η τεκτονική πλάκας είναι η θεωρία που εξηγεί τις κινήσεις μεγάλης κλίμακας της λιθόσφαιρας της Γης και τα προκύπτοντα φαινόμενα που σχετίζονται με αυτήν. Αυτή η θεωρία δηλώνει ότι η κρούστα δημιουργείται συνεχώς σε ορισμένα περιθώρια πλακών και καταναλώνεται σε συγκλίνον περιθώρια.

Η σχετική κίνηση της πλάκας φιλοξενείται από διάφορους μηχανισμούς. Αυτό περιλαμβάνει τη διάδοση του δαπέδου της θάλασσας, τη συμπίεση και την παραμόρφωση καθώς και τις οριζόντιες μετατοπίσεις. Μερικές φορές η σχετική κίνηση της πλάκας φιλοξενείται αργά και ομαλά. Σε άλλες εποχές, μπορεί να συμβεί ξαφνικά και γρήγορα, με αποτέλεσμα σεισμό.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι σεισμών. Μερικοί σεισμοί εμφανίζονται στο φλοιό και συνδέονται με σφάλματα ρηχών εστίασης, ενώ άλλοι εμφανίζονται βαθύτερα μέσα στη γη και συνδέονται με σφάλματα βαθιάς εστίασης. Ανάλογα με το εστιακό βάθος, οι σεισμοί ταξινομούνται ως ρηχά (εστιακό βάθος <70 km), ενδιάμεσα (70-300 χλμ.) Ή βαθιά (> 300). Οι σεισμοί μπορούν επίσης να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα άλλων μηχανισμών όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις, οι εκρήξεις εξόρυξης και ακόμη και ο αντίκτυπος των μεγάλων μετεωριτών.

Ωστόσο, η πιο συνηθισμένη αιτία των σεισμών είναι η κίνηση των τεκτονικών πλακών. Όταν οι πλάκες κινούνται, το άγχος που παράγεται λόγω της λείανσης και της κολλητικής πλακών συσσωρεύεται κατά μήκος των περιθωρίων. Όταν το άγχος φτάσει σε ένα κρίσιμο επίπεδο, οι πλάκες ξαφνικά γλιστρούν ο ένας στον άλλο απελευθερώνοντας την ενσωματωμένη ενέργεια. Αυτή η ξαφνική απελευθέρωση της ενέργειας προκαλεί ακτινοβολία σεισμικών κυμάτων που ανακινούν την κρούστα, προκαλώντας έτσι σεισμό.