Πώς τα πάγωμα και η τήξη των πετρωμάτων του νερού;
1. Frost Wedging: Όταν το νερό βυθίζεται σε ρωγμές και ρωγμές σε βράχους και στη συνέχεια παγώνει, επεκτείνεται σε όγκο κατά περίπου 9%. Αυτή η επέκταση δημιουργεί μια δύναμη που ανοίγει τις ρωγμές, σταδιακά διευρύνοντας και εμβαθύνει τους. Καθώς οι θερμοκρασίες κυμαίνονται, οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι κατάψυξης και τήξης προκαλούν την ανάπτυξη των ρωγμών, τελικά σπάζοντας το βράχο.
2. Τρημοσύνη πάγου: Όταν το νερό παγώνει σε επιφάνειες βράχου και σχηματίζει φύλλα πάγου ή παγετώνες, μπορεί να καθαρίσει και να εξαλείψει τον υποκείμενο βράχο καθώς κινείται. Ο πάγος ενεργεί σαν ένα γιγαντιαίο γυαλόχαρτο, φορούσε και εξομαλύνει τις τραχύ άκρες και τις επιφάνειες. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως τριβή των παγετώνων, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε ορεινές περιοχές με παγετώνες και φύλλα πάγου.
3. Frost Shattering: Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν το νερό παγώνει γρήγορα μέσα σε βράχους, μπορεί να δημιουργήσει εσωτερικές πιέσεις και πιέσεις που υπερβαίνουν τη δύναμη του βράχου. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τη διάσπαση του βράχου σε μικρότερα κομμάτια ή θραύσματα, ένα φαινόμενο γνωστό ως παγετό που καταστρέφει.
4. υδρόλυση: Η κατάψυξη και η τήξη του νερού μπορούν επίσης να συμβάλλουν στη χημική και τις καιρικές συνθήκες μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται υδρόλυση. Όταν τα μόρια του νερού διαχωρίζονται σε ιόντα υδρογόνου και οξυγόνου (Η+ και ΟΗ-), μπορούν να αντιδράσουν με μέταλλα σε βράχους, να τα σπάσουν και να τα μετατρέψουν σε νέα μέταλλα. Αυτή η χημική αλλοίωση αποδυναμώνει το βράχο και το καθιστά πιο ευαίσθητο σε περαιτέρω καιρικές συνθήκες.
Η αποτελεσματικότητα της κατάψυξης-απόψυξης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του πορώδους και της διαπερατότητας του βράχου, της συχνότητας των διακυμάνσεων της θερμοκρασίας και της διαθεσιμότητας νερού. Είναι πιο έντονο σε περιοχές με άφθονη υγρασία και συχνούς κύκλους ψύξης-απόψυξης, όπως ορεινές περιοχές ή κρύα κλίματα.