Τι θα γινόταν αν είχαμε διπλάσια ποσότητα οξυγόνου που έχουμε τώρα;

Αν είχαμε τη διπλάσια ποσότητα οξυγόνου που έχουμε τώρα, τα ζώα θα μεγάλωναν, τα ουδετερόφιλα θα είχαν αυξημένη ικανότητα να αποκρούουν επιβλαβείς ιούς και βακτήρια και η ζωή των φυτών θα επιτάχυνε διαδικασίες όπως η αναπνοή και η καύση. Ωστόσο, η υπερβολική ποσότητα οξυγόνου μπορεί να οδηγήσει σε κάτι που ονομάζεται «τοξικότητα οξυγόνου», η οποία θα προκαλούσε ανεξέλεγκτη επιβλαβή οξείδωση στα κύτταρα και θα οδηγούσε σε εξάντληση και θάνατο.

Το οξυγόνο είναι το πιο απαραίτητο αέριο για την ύπαρξη βιολογικών μορφών ζωής στη Γη, παρόλο που αποτελεί μόνο το 21% του αέρα στην ατμόσφαιρά μας. Το οξυγόνο χρησιμοποιείται για τις αναπνευστικές διεργασίες στα ζώα για την παραγωγή ενέργειας, για την καύση καυσίμου για την παραγωγή θερμότητας και φωτός, ως ψυκτικό σε υπολογιστές υψηλής επεξεργασίας και για την παροχή ασφαλούς περιβάλλοντος για νεογνά σε παιδικές θερμοκοιτίδες. Σαφώς, το οξυγόνο είναι ένα εμπόρευμα με υψηλή χρήση στον κόσμο.

Ενώ το οξυγόνο δεν είναι αέριο θερμοκηπίου που δεσμεύει τη θερμότητα , η συγκέντρωσή του στην ατμόσφαιρά μας (όπως το όζον, που είναι η μορφή του τριοξυγόνου) επηρεάζει το πόσο ηλιακό φως φτάνει στο έδαφος, μεταβάλλοντας και ρυθμίζοντας έτσι το κλίμα του πλανήτη μας.

Αν το οξυγόνο από τον πλανήτη μας εξαφανιζόταν, όλη η ζωή θα καίγονταν στα άκρα στην καυτή ζέστη των αθωρακισμένων ακτίνων UV από τον ήλιο. Τα εσωτερικά μας αυτιά θα εκραγούν λόγω της αλλαγής της ατμοσφαιρικής πίεσης, όλα τα μέταλλα θα συγκολλώνται μεταξύ τους λόγω απουσίας στρωμάτων οξειδίου και όλες οι κατασκευές από σκυρόδεμα θα έχαναν την ακαμψία τους και θα κατέρρεαν λόγω της έλλειψης του μορίου οξυγόνου στο CO2. Οτιδήποτε περιέχει νερό θα εξατμιζόταν ως υδρογόνο στο διάστημα, ενώ οτιδήποτε πάνω από τον φλοιό της Γης θα κατρακυλούσε σε ελεύθερη πτώση προς τον πυρήνα της Γης, καθώς το 45% του πυρήνα είναι οξυγόνο.

Χωρίς οξυγόνο στη Γη – η αναπαράσταση ενός καλλιτέχνη

Έχοντας όλα αυτά κατά νου, θα φαινόταν σωστό να υποθέσουμε ότι το οξυγόνο είναι η κινητήρια δύναμη των πάντων σε αυτόν τον πλανήτη. Ωστόσο, έχετε αναρωτηθεί, τι θα συνέβαινε αν τα επίπεδα οξυγόνου διπλασιάζονταν στη Γη;

Επιπτώσεις του διπλασιασμού του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα

Λοιπόν, αυτό θα το αποφασίσετε εσείς. Εδώ είναι οι πιο σημαντικές επιπτώσεις που θα είχαν τέτοια αυξημένα επίπεδα οξυγόνου στον πλανήτη μας.

Επιδράσεις σε ζώα

Αράχνες, κατσαρίδες και πολλά άλλα ανατριχιαστικά ερπυστριοφόρα που φοβόσαστε όλη τη ζωή σας ότι θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο σε μέγεθος. Αυτά τα μικροσκοπικά όντα αναπνέουν μέσω μικροσκοπικών σωλήνων που ονομάζονται τραχεία, οπότε με περισσότερο οξυγόνο που εισέρχεται σε αυτούς τους σωλήνες, το σώμα τους τελικά θα επεκταθεί και θα μεγαλώσει σε μέγεθος. Οι λιβελλούλες θα μεγάλωναν στο μέγεθος των γερακιών, ενώ οι αράχνες θα είχαν αρκετά μεγάλη όρεξη για να καταβροχθίσουν τα περιστέρια.

Γιγαντισμός εντόμων (Φωτογραφία:Dave Primov/Shutterstock)

Ωστόσο, δεν θα χρειάζεται να ανησυχείτε για την ασφάλειά σας από αυτά τα τέρατα, καθώς θα μπορείτε να τα ξεπεράσετε όλα. Λόγω της διαθεσιμότητας περισσότερου οξυγόνου στους πνεύμονες, με κάθε αναπνοή που παίρνετε, η αντοχή σας θα αυξανόταν τρομερά. Το πλούσιο σε οξυγόνο αίμα θα διοχετευόταν στις φλέβες σας, τροφοδοτώντας τους μύες σας με ενέργεια, ενώ η καλύτερη κυκλοφορία του αίματος θα σας δώσει μεγαλύτερη ευκινησία και συγκέντρωση. Τα ρεκόρ ταχύτητας των αθλητών θα βελτιωνόταν δραστικά, καταρρίπτοντας τα προηγούμενα παγκόσμια ρεκόρ, ώστε να μπορούν να τεθούν νέα στο μέλλον πλούσιο σε οξυγόνο.

Ο Γιουσέιν Μπολτ τρέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο 2016 (Προσφορά φωτογραφίας:Fernando Frazão/Agência Brasil / Wikimedia Commons)

Τα ουδετερόφιλα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που αποτελεί ένα κρίσιμο μέρος του ανοσοποιητικού μας συστήματος χρησιμοποιώντας οξυγόνο για την καταπολέμηση ασθενειών. Αυτά τα κύτταρα θα έχουν αυξημένη ικανότητα να αποκρούουν επιβλαβείς ιούς και βακτήρια, λόγω της υψηλότερης διαθεσιμότητας οξυγόνου, που οδηγεί σε λιγότερες και λιγότερο συχνές ασθένειες και ασθένειες.

Φαίνεται αρκετά διασκεδαστικό μέχρι αυτό το σημείο, αλλά απλώς περιμένετε έως ότου αυτό το υπερβολικό οξυγόνο αρχίσει να σας βαραίνει. Το πολύ οξυγόνο μπορεί να οδηγήσει σε κάτι που ονομάζεται «τοξικότητα οξυγόνου». Η περίσσεια οξυγόνου σε υψηλότερη μερική πίεση (η συγκέντρωση και η μερική πίεση είναι ευθέως ανάλογες) θα προκαλέσει ανεξέλεγκτη επιβλαβή οξείδωση στα κύτταρά σας προκαλώντας το θάνατο.

Η αύξηση του οξυγόνου θα επιταχύνει επίσης τον μεταβολισμό. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει υπερβολική καταπόνηση των σωματικών σας οργάνων θα οδηγήσει σε εξάντληση και θανατηφόρες συνέπειες για το σώμα σας, κυριολεκτικά να σας ρίξει στα ίχνη σας. Οι θάνατοι από εξάντληση θα είναι πιο συνηθισμένοι από τον θάνατο από τη νόσο.

Επιδράσεις στη ζωή των φυτών

Σε περίπτωση διπλασιασμού των επιπέδων οξυγόνου στη Γη, οι πιο σημαντικές αλλαγές θα ήταν η επιτάχυνση διαδικασιών όπως η αναπνοή και η καύση. Με την παρουσία περισσότερων καυσίμων, δηλαδή οξυγόνου, οι δασικές πυρκαγιές θα γίνονταν πιο μαζικές και καταστροφικές. Ούτε η υγρή βλάστηση θα παρείχε προστασία. Οτιδήποτε και όλα θα καίγονταν πιο εύκολα.

Οι πυρκαγιές θα ήταν μια κοινή τοποθεσία, με διπλό οξυγόνο παρόν, που τροφοδοτεί τη φωτιά

Ταυτόχρονα, διεργασίες όπως η φωτοσύνθεση θα ήταν κατασταλτικό λόγω χαμηλότερων συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η πράσινη βλάστηση θα έδινε τη θέση της σε ένα πιο προϊστορικό τοπίο, γεμάτο βρύα και μανιτάρια.

Επιπτώσεις σε ορεινές περιοχές

Για όλους τους ταξιδιώτες με σακίδιο και τους περιπλανώμενους που ονειρεύονται κάστρα πέρα ​​από τα σύννεφα ή να ζουν στις κορυφές των ψηλότερων βουνών, αλλά τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου εκεί δεν κάνουν τη ζωή εύκολη, εδώ είναι μερικά καλά νέα. Με διπλάσια επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, τα αναπνευστικά προβλήματα θα ήταν το λιγότερο από τα προβλήματά τους και η ζωή σε υψηλότερα υψόμετρα δεν θα αποτελούσε πλέον κανένα πραγματικό πρόβλημα.

Η πεζοπορία στα βουνά θα ήταν μια εύκολη υπόθεση χωρίς αναπνευστικά προβλήματα να σας προβληματίσουν. (Φωτογραφίες:Pxhere)

Αυτό θα οδηγούσε σύντομα στην κατάληψη ορεινών περιοχών και τη μετατροπή τους σε κατοικήσιμες ζώνες, με αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί τελικά αυτοί οι φυσικοί σχηματισμοί και η ποιότητα του εδάφους. Η κάλυψη του πάγου στις κορυφές των βουνών θα μειωνόταν σημαντικά με τη φυτική και ζωική ζωή να ευδοκιμεί εκεί.

Επίδραση στην ατμόσφαιρα της Γης

Με αυξημένα επίπεδα οξυγόνου, η πυκνότητα του αέρα στην ατμόσφαιρα θα αυξηθεί επίσης. Αυτό, με τη σειρά του, θα επέτρεπε σε αεροπλάνα, ανεμόπτερα, αλεξίπτωτα και πτηνά να πετούν ψηλότερα στον ουρανό και να παραμείνουν στην πτήση για μεγαλύτερες περιόδους. Μια υψηλότερη συγκέντρωση οξυγόνου θα οδηγούσε σε μια πιο παχιά ατμόσφαιρα, η οποία θα διασκόρπισε περισσότερο ηλιακό φως, θα έκανε τον ουρανό να φαίνεται πιο μπλε και θα μείωνε τη θερμοκρασία του αέρα.

Τα πουλιά μπορούν να διαρκέσουν μεγαλύτερες και υψηλότερες πτήσεις σε μια πιο πυκνή ατμόσφαιρα. (Φωτογραφίες:Michael Meshcheryakov/Shutterstock)

Επιδράσεις στις μηχανές και τη μηχανική

Το οξυγόνο στα καύσιμα βελτιώνει την απόδοση του κινητήρα μειώνοντας την ποσότητα αζώτου που εισέρχεται στους κινητήρες, γεγονός που τους προκαλεί τη θέρμανση. Λιγότερη θερμότητα θα σήμαινε βελτιωμένη απόδοση, καθώς και χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης καυσίμου. Αυτό σίγουρα θα οδηγούσε σε καλύτερες και πιο αποτελεσματικές βιομηχανίες και αυτοκίνητα στον κόσμο.

Οι εξαιρετικά ισχυροί κινητήρες θα είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από κάθε μηχανή του μέλλοντος. (Φωτογραφία:Siemens Pressebild/Wikimedia Commons)

Ωστόσο, η μεγαλύτερη καύση καυσίμου θα απελευθερώσει περισσότερα καυσαέρια, ακρωτηριάζοντας τελικά την ατμόσφαιρα.

Συμπέρασμα

Όπως μας δείχνει η ιστορία, τα κακά αποτελέσματα συχνά ακολουθούν καλές καταστάσεις. Τα προνόμια της διπλάσιας ποσότητας οξυγόνου στη Γη είναι ενδιαφέροντα, αλλά θα ήταν εις βάρος μιας μικρότερης διάρκειας ζωής και ενός πιο απρόβλεπτου πλανήτη.

Πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που ο πλανήτης μας είναι ο τέλειος συνδυασμός της σωστής ποσότητας όλων. Το 21% οξυγόνο μπορεί να φαίνεται αρκετά χαμηλό αν σκεφτούμε τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων που κρέμονται από αυτόν τον αποφλογιστικοποιημένο αέρα, όμως τώρα ξέρετε πόσο μοιραίο θα μπορούσε να ήταν αν το σύμπαν είχε αποφασίσει να γράψει μια διαφορετική συνταγή για τον πλανήτη μας!