Η μελέτη εξηγεί γιατί οι νόμοι γράφονται σε ένα ακατανόητο στυλ
Αυτή η πολυπλοκότητα δημιουργεί μια επαγγελματική εξειδίκευση που εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων που σχεδιάζουν και ερμηνεύουν τα έγγραφα και όχι το ευρύ κοινό που σκοπεύουν να προστατεύσουν.
Το βασικό εύρημα της μελέτης είναι ότι η χρήση σύνθετων γλωσσών και νομικής ορολογίας στα νομικά έγγραφα δεν είναι απλώς ένα ατύχημα ή μια προσπάθεια να επικοινωνήσουμε με τον ακριβή τρόπο. Αντ 'αυτού, υποστηρίζεται ότι αυτή η πολυπλοκότητα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ίδιου του νομικού επαγγέλματος, δημιουργώντας εμπόδια στην είσοδο σε όσους δεν έχουν εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούνται για την κατανόηση και την εφαρμογή αυτών των νόμων.
Αυτή η ιδέα ευθυγραμμίζεται με την έννοια της "επαγγελματικής ουσίας", η οποία προτείνει ότι ορισμένα επαγγέλματα χρησιμοποιούν σκόπιμα πολύπλοκες γλώσσες και σκοτεινές πρακτικές για να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στις εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για την άσκηση της τέχνης τους. Με αυτόν τον τρόπο, η πολυπλοκότητα των νομικών εγγράφων χρησιμεύει για την ενίσχυση της εξουσίας και του καθεστώτος δικηγόρων και άλλων νομικών επαγγελματιών, δίνοντάς τους έναν προνομιούχο ρόλο στην κοινωνία.
Για παράδειγμα, η μελέτη υπογραμμίζει τον τρόπο με τον οποίο η χρήση αρχαϊκών γλωσσών και τεχνικών όρων μπορεί να κάνει τα νομικά έγγραφα δύσκολα για τους λαϊκούς να κατανοήσουν, να τα τοποθετήσουν σε μειονεκτική θέση όταν προσπαθούν να περιηγηθούν στις νομικές διαδικασίες ή να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους.
Αυτή η πολυπλοκότητα μπορεί επίσης να επιτρέψει δημιουργικές ερμηνείες και κενά, τα οποία μπορούν να ευνοήσουν τα συμφέροντα εκείνων με τη γνώση να τα εκμεταλλευτούν.
Η μελέτη αναγνωρίζει τα αντιπαράθεματα, όπως η ανάγκη για ακρίβεια στη νομική γλώσσα και τη δυσκολία απλούστευσης ορισμένων νομικών εννοιών. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι το σημερινό επίπεδο πολυπλοκότητας υπερβαίνει αυτό που είναι απαραίτητο και συμβάλλει στον αποκλεισμό και την αποδυνάμωση του κοινού στο νομικό σύστημα.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό, οι συγγραφείς προτείνουν μέτρα όπως η προώθηση της σύνταξης απλής γλώσσας, η αύξηση της πρόσβασης στη νομική εκπαίδευση και των πόρων και η αμφισβήτηση των επαγγελματικών συμφερόντων που διαιωνίζουν τη νομική πολυπλοκότητα.