Η κβαντική ανακάλυψη επαληθεύει μια θεωρία δεκαετιών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αποσυντίθεται μονοπολικά
Η εν λόγω θεωρία, που προτάθηκε στη δεκαετία του 1970 από τους φυσικούς Gerard 'T Hooft και Alexander Polyakov, υποδηλώνει ότι οι μονοπολίτες μπορούν να αποσυντεθούν μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται παραγωγή ζεύγους Schwinger. Σε αυτή τη διαδικασία, το ισχυρό μαγνητικό πεδίο ενός μονοπολικού δημιουργεί την αυθόρμητη δημιουργία ενός ζεύγους σωματιδίων - ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρονίου - από το κενό. Το μονοπολικό χάνει ενέργεια σε αυτή τη διαδικασία, προκαλώντας την ακτινοβολία και τελικά τη φθορά.
Για να δοκιμαστεί αυτή η θεωρία, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τους φυσικούς από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, διεξήγαγε πειράματα χρησιμοποιώντας παγιδευμένα ιόντα και κβαντικές προσομοιώσεις. Δημιούργησαν έναν κβαντικό προσομοιωτή που μοιάζει με το μαγνητικό πεδίο ενός μονοπολικού, ελέγχοντας με ακρίβεια τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μεμονωμένων ιόντων. Με τη μέτρηση των ιδιοτήτων των παγιδευμένων ιόντων, παρατηρούσαν πρότυπα σύμφωνα με τη διαδικασία παραγωγής ζεύγους Schwinger.
Αυτή η πειραματική επαλήθευση σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο στην κατανόηση της συμπεριφοράς των μονοπολικών, αν και σε ένα προσομοιωμένο περιβάλλον. Ενώ η ύπαρξη μονοπολικών δεν έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά μέχρι σήμερα, αυτή η κβαντική ανακάλυψη ενισχύει το θεωρητικό πλαίσιο που περιβάλλει τις υποθετικές ιδιότητες και τους μηχανισμούς αποσύνθεσης.
Τα ευρήματα αυτής της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Nature". Η ικανότητα να μελετηθεί η αποσύνθεση των μονοπολιτών σε μια ελεγχόμενη ρύθμιση ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω έρευνες για τις θεμελιώδεις ιδιότητες των μαγνητικών φορτίων και ενδεχομένως συμβάλλει σε μεγάλες ενοποιημένες θεωρίες που επιδιώκουν να ενοποιήσουν τους νόμους της φυσικής.