Οι φυσικοί δείχνουν πόσο άψυχα σωματίδια μπορούν να γίνουν «ζωής» με τη μετατροπή συμπεριφορών
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις υπολογιστών για να μοντελοποιήσουν τη συμπεριφορά ενός συστήματος σωματιδίων που ήταν σε θέση να αλλάξουν μεταξύ δύο διαφορετικών καταστάσεων, τις οποίες ονομάζονταν "ενεργά" και "παθητικά". Όταν τα σωματίδια ήταν στην ενεργό κατάσταση, ήταν σε θέση να κινούνται και να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ όταν ήταν στην παθητική κατάσταση, ήταν ακίνητα και δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το σύστημα σωματιδίων ήταν σε θέση να αυτο-οργανωθεί σε μια ποικιλία διαφορετικών δομών, ανάλογα με την αναλογία ενεργών σε παθητικά σωματίδια. Για παράδειγμα, όταν η πλειονότητα των σωματιδίων ήταν ενεργή, το σύστημα σχημάτισε ένα πυκνό σύμπλεγμα, ενώ όταν η πλειονότητα των σωματιδίων ήταν παθητικό, το σύστημα σχημάτισε ένα πιο διάχυτο σύννεφο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το σύστημα σωματιδίων ήταν σε θέση να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του. Για παράδειγμα, όταν το σύστημα τοποθετήθηκε σε περιορισμένο χώρο, τα σωματίδια ήταν σε θέση να αυτο-οργανωθούν σε μια δομή που μεγιστοποιούσε τη χρήση του διαθέσιμου χώρου.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι συμπεριφορές που μοιάζουν με τη ζωή μπορούν να προκύψουν από απλές φυσικές αλληλεπιδράσεις, χωρίς την ανάγκη για οποιοδήποτε είδος βιολογικών ή χημικών διεργασιών. Αυτό θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην κατανόηση της προέλευσης της ζωής, καθώς υποδηλώνει ότι οι πρώτοι ζωντανοί οργανισμοί μπορεί να έχουν προκύψει από μη ζωντανά σωματίδια που ήταν σε θέση να αυτο-οργανωθούν και να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν επίσης να έχουν επιπτώσεις στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, καθώς προτείνουν ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθούν τεχνητά συστήματα που είναι ικανά να αυτο-οργάνωση και προσαρμογή. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων τύπων τεχνητής νοημοσύνης που είναι πιο ευέλικτα και προσαρμόσιμα από τα παραδοσιακά συστήματα AI.