Πώς να διαφωνήσετε με έναν αρνητή προσγείωσης στη Σελήνη

Στις 20 Ιουλίου 1969, το Apollo 11 Lunar Module προσγειώθηκε στη Σελήνη. Το αποκορύφωμα της αποστολής ήταν ένας περίπατος στο φεγγάρι διάρκειας 2,5 ωρών, κατά τον οποίο ο Neil Armstrong και ο Buzz Aldrin συγκέντρωσαν δείγματα χώματος και βράχου, φύτεψαν μια αμερικανική σημαία και απολάμβαναν τη δόξα να γίνουν τα πρώτα ανθρώπινα όντα που πάτησαν το πόδι τους σε έναν άλλο κόσμο. Θα ακολουθήσουν πέντε ακόμη προσγειώσεις με πλήρωμα τα επόμενα τρία χρόνια.

Αυτά ήταν εκπληκτικά κατορθώματα. Πράγματι, κάποιοι τα βρίσκουν όλα πολύ εκπληκτικά. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του YouGov διαπίστωσε ότι το 16 τοις εκατό των Βρετανών εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένο στη θεωρία συνωμοσίας ότι οι προσγειώσεις στη Σελήνη ήταν οργανωμένες. Είναι μια ιδέα που κυκλοφορεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, με διάφορους λόγους που προτείνονται για τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ήθελε να ενορχηστρώσει μια φάρσα, από την ανάγκη να κερδίσει τον Διαστημικό Αγώνα έως έναν τρόπο αποσπάσεως της προσοχής του κοινού από τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Οι θεωρητικοί συνωμοσίας για την προσγείωση στη Σελήνη έχουν βρει μια σειρά από «αποδεικτικά στοιχεία» για τις πεποιθήσεις τους. Αποφασίσαμε λοιπόν να τα απομυθοποιήσουμε ένα προς ένα.

"Δεν υπάρχουν αστέρια σε καμία από τις φωτογραφίες"

Εάν πιστεύετε τους συνωμοσιολόγους σε αυτό, τότε ήταν πολύ περίπλοκο για τη NASA να πάρει όλα τα αστέρια στη σωστή θέση, οπότε τα άφησε έξω. Ναι, καλά διαβάσατε.

Ίσως είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι ακόμη και οι αστροναύτες –παρόλο που είναι προικισμένοι– εξακολουθούν να χρειάζονται φως για να δουν τι κάνουν. Γι' αυτό όλοι οι περιπάτους του Απόλλωνα πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σεληνιακής ημέρας, σε πλήρη Ήλιο. Ως εκ τούτου, οι κάμερες ήταν ρυθμισμένες σε σύντομες εκθέσεις «κατά τη διάρκεια της ημέρας» (διαφορετικά όλα θα έδειχναν εκθαμβωτικά φωτεινά). Και αυτές οι ρυθμίσεις δεν ήταν αρκετά ευαίσθητες για να πάρουν αστέρια.

"Δείξε μου μια φωτογραφία ενός νυχτερινού αγώνα ποδοσφαίρου κάτω από τα φώτα κάτω από έναν ανοιχτό ουρανό, και δείξε σε ορατά αστέρια", λέει ο ιστορικός και αναλυτής των διαστημικών πτήσεων Τζέιμς Όμπεργκ.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με την προσγείωση στη Σελήνη (η οποία σίγουρα συνέβη):

• The Space Race:πώς οι εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου έβαλαν έναν πύραυλο στην αναζήτηση της Σελήνης
• Ναζί, μαγεία και μακαρθισμός:η σκοτεινή ιστορία της πρώιμης αμερικανικής εξερεύνησης του διαστήματος

"Τα ίχνη είναι πολύ καλά διατηρημένα"

Αν πάτε στην παραλία και περπατήσετε σε ξερή άμμο, το αποτύπωμά σας καταρρέει αμέσως. Για να αφήσετε μια καλή εκτύπωση, πρέπει να περπατήσετε όπου είναι βρεγμένο. Αλλά περιμένετε - δεν υπάρχει υγρασία στη Σελήνη.

Στην πραγματικότητα, η σεληνιακή σκόνη είναι διαφορετική από την άμμο. Οι κόκκοι άμμου έχουν διαβρωθεί από το θαλασσινό νερό και την ατμόσφαιρα για να τους δώσουν ένα στρογγυλεμένο σχήμα. Έτσι, το να τα κρατήσετε μαζί είναι σαν να προσπαθείτε να στοίβετε ένα σωρό μπάλες του πινγκ πονγκ.

«Η σκόνη στη Σελήνη είναι στην πραγματικότητα πέτρα και κάτω από ένα μικροσκόπιο μπορείς να δεις ότι είναι εξαιρετικά αιχμηρή και τραχιά, σαν ηφαιστειακή τέφρα», λέει ο Δρ Φιλ Πλέιτ, αστρονόμος και δημιουργός του Bad Astronomy blog. "Αυτό λειτουργεί σαν μικρά αγκίστρια που το συγκρατούν, έτσι ώστε να διατηρείται ένα τύπωμα." Και καθώς δεν φυσάει άνεμος στη Σελήνη, τα αποτυπώματα θα παραμείνουν εκεί για εκατομμύρια χρόνια.

"Ασυνεπείς σκιές αποδεικνύουν ότι χρησιμοποιήθηκαν τεχνητά φώτα"

Μερικές εικόνες του Απόλλωνα αποκαλύπτουν σκιές στη Σελήνη που δεν είναι παράλληλες, με αποτέλεσμα οι θεωρητικοί συνωμοσίας να δηλώσουν ότι οι σκηνές πρέπει να έχουν φωτιστεί από πολλές γωνίες, όπως σε στούντιο.

Η ανώμαλη τοπογραφία επιφάνειας εξηγεί πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, όπου οι λεπτές πλαγιές αλλάζουν δραματικά τον εμφανή προσανατολισμό των σκιών που πέφτουν πάνω τους. Άλλα οφείλονται στην προοπτική – το γεωμετρικό αποτέλεσμα που κάνει τις παράλληλες γραμμές να φαίνονται να συγκλίνουν σε ένα μακρινό σημείο εξαφάνισης.

Μια εικόνα συγκεκριμένα καταλήφθηκε από την ταξιαρχία αληθοφανών της Σελήνης, η οποία δείχνει τον Άλντριν να στέκεται στη σκιά της Σεληνιακής Μονάδας, αλλά φωτεινά. Φώτα στούντιο; Αλίμονο, όχι. Η σεληνιακή επιφάνεια αντανακλά το φως του ήλιου – γεγονός που είναι εμφανές σε όποιον έχει βγει έξω μετά το σκοτάδι σε πανσέληνο. Έτσι, παρόλο που ο Aldrin βρίσκεται στη σκιά, η λάμψη του γύρω εδάφους, που αντανακλάται στη λευκή διαστημική στολή του, τον κάνει ορατό.

"Η σεληνιακή μονάδα δεν έκανε κρατήρα ή σύννεφο σκόνης όταν προσγειώθηκε"

Η σεληνιακή μονάδα όντως εκτόξευσε μεγάλη ποσότητα σκόνης τις τελευταίες στιγμές πριν την προσγείωση.

«Ο Buzz Aldrin το σχολιάζει ακόμη και κατά την προσγείωση του Apollo 11 και μπορείτε να το δείτε στα πλάνα κατάβασης», λέει ο Plait. Αλλά χωρίς ατμόσφαιρα που να συγκρατεί τη σκόνη σε ανάρτηση, έπεσε κατευθείαν πίσω στη σεληνιακή επιφάνεια – επομένως δεν υπήρχε σύννεφο.

Δεν υπάρχει επίσης κρατήρας έκρηξης, επειδή, στο κενό, ο συνήθως στενός πίδακας εξάτμισης από έναν κινητήρα πυραύλων βγαίνει γρήγορα σε σχήμα φαρδύ κώνου. Αυτό προκαλεί πτώση της πίεσης στην εξάτμιση, μειώνοντας σημαντικά την πρόσκρουσή της στο έδαφος κάτω.

Το σεληνιακό δομοστοιχείο χρησιμοποίησε έναν μόνο κινητήρα πυραύλων για να επιβραδύνει την κάθοδό του σε περίπου ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο (ταχύτητα περπατήματος), πριν ακουμπήσει απαλά την επιφάνεια της Σελήνης.

Ακούστε επεισόδια του Science Focus Podcast σχετικά με το πρόγραμμα Apollo:

• Γιατί η προσγείωση στη Σελήνη εξακολουθεί να ισχύει 50 χρόνια μετά; – Kevin Fong
• Η νοοτροπία πίσω από την προσγείωση στη Σελήνη – Richard Wiseman

"Το όλο θέμα γυρίστηκε μέσα σε ένα σετ στούντιο"

Ορισμένοι αρνητές προσγείωσης στη Σελήνη ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιήθηκαν λουριά bungee ή φωτογραφία αργής κίνησης για να φαίνεται σαν οι αστροναύτες να κινούνται στη χαμηλή βαρύτητα της Σελήνης. Κάποιοι μάλιστα έχουν φτάσει στο σημείο να προτείνουν ότι το σκηνοθέτησε ο Stanley Kubrick.

Δυστυχώς, ενώ είναι διασκεδαστικές, αυτές οι ιδέες τέθηκαν από τότε σε δοκιμασία – κυρίως από την τηλεοπτική εκπομπή MythBusters – και απομυθοποιημένο.

"Αν οι αστροναύτες είχαν μαγνητοσκοπηθεί σε slow-mo, τότε οι κινήσεις των χεριών τους θα είχαν επίσης επιβραδυνθεί, αλλά μπορείτε να δείτε στο βίντεο ότι δεν είναι", λέει ο Plait.

Ομοίως, δοκιμές στη Γη με αστροναύτες που αναπηδούν με ιμάντες bungee δείχνουν ότι μέρη της διαστημικής στολής που δεν συνδέονται άμεσα με το λουρί, όπως το συγκρότημα του κράνους, κινούνται πολύ πιο γρήγορα στη βαρύτητα του πλανήτη μας από ό,τι στην αδύναμη βαρύτητα της Σελήνης – και πολύ πιο γρήγορα από ό,τι κάνουν στα πλάνα του Apollo. Στην παραπάνω εικόνα, που είναι ίσως η πηγή της θεωρίας, ο Neil Armstrong εκπαιδεύεται στη NASA.

"Η αμερικανική σημαία κυμάτιζε, αλλά δεν φυσάει άνεμος στο φεγγάρι"

Πρώτα πρώτα – η σημαία δεν κυμάτιζε! Είναι σωστό ότι δεν φυσάει άνεμος στη Σελήνη (και μάλιστα ατμόσφαιρα), γι' αυτό η νάιλον σημαία τοποθετήθηκε χρησιμοποιώντας όχι μόνο ένα κοντάρι αλλά και μια οριζόντια ράβδο, έτσι ώστε να μην έπεφτε ασυνήθιστα.

«Οποιοδήποτε αντικείμενο κρέμεται από ένα μπαρ θα ταλαντεύεται μπρος-πίσω για μεγάλο χρονικό διάστημα αφού προσκρούσει, όπως ήταν η σημαία, από έναν αστροναύτη», λέει ο Oberg. Στη Γη, η αιώρηση θα εξαφανιζόταν γρήγορα λόγω της αντίστασης του αέρα. Αλλά στο σεληνιακό κενό παρέμεινε, δίνοντας την ψευδαίσθηση ενός αεράκι.

Εκτός από αυτό, η σημαία ήταν απόκοσμα ακίνητη, κρατώντας ακόμη και το τσαλακωμένο σχήμα της στη χαμηλή βαρύτητα της Σελήνης.

"Ποιος κινηματογραφούσε τον Νιλ Άρμστρονγκ να πηγαίνει στη Σελήνη;"

Αυτό είναι ίσως το πιο εύκολο να απαντηθεί από όλα. Η σεληνιακή μονάδα ήταν εξοπλισμένη με μια ασπρόμαυρη τηλεοπτική κάμερα, εξωτερικά τοποθετημένη και εκπαιδευμένη στη σκάλα καθόδου.

Η κάμερα ήταν αποθηκευμένη κατά την κάθοδο με άλλο εξοπλισμό πίσω από ένα πάνελ στο εξωτερικό της Σεληνιακής Μονάδας. Λίγο πριν από το φεγγάρι του, ο Άρμστρονγκ τράβηξε ένα καλώδιο, επιτρέποντας στο πάνελ να πέσει κάτω, ενώ ο Άλντριν ενεργοποίησε την κάμερα από μέσα.

Αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε περίπου 600 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν τον Άρμστρονγκ να κατεβαίνει τη σκάλα και να προφέρει αυτές τις διάσημες πλέον λέξεις:«Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για [έναν] άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα».

Διαβάστε περισσότερα για τους ανθρώπους που περπάτησαν στη Σελήνη:

• Neil Armstrong:Διοικητής της αποστολής Apollo 11
• John Glenn - η ζωή του πρωτοπόρου του διαστήματος σε εικόνες
• Ο τελευταίος άνθρωπος στη Σελήνη:Ο Τζιν Σέρναν σε εικόνες

"Υπάρχουν πανομοιότυπα φόντο σε ορισμένες από τις φωτογραφίες. Χρησιμοποιήθηκε ένα ζωγραφισμένο σκηνικό”

Είναι σωστό ότι ορισμένα από τα φόντα είναι πανομοιότυπα - αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι χρησιμοποιήθηκε ένα ζωγραφισμένο σκηνικό. Είναι απλώς ένα προοπτικό εφέ που συμβαίνει όταν το φόντο είναι πολύ μακριά.

"Αυτό είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα που βλέπετε όταν οδηγείτε και τα κοντινά δέντρα περνούν, αλλά τα μακρινά βουνά κινούνται αργά", λέει ο Plait. "Δύο φωτογραφίες που τραβήχτηκαν σε απόσταση λίγων μέτρων μεταξύ τους θα δείχνουν διαφορετικά προσκήνια, αλλά το φόντο δεν μετακινείται σχεδόν καθόλου."

Δεν καταγράφουμε αμέσως αυτό το εφέ στις φωτογραφίες του Apollo, πιθανώς επειδή το αφηρημένο σχήμα των χαρακτηριστικών της Σελήνης σημαίνει ότι ένα μακρινό βουνό μοιάζει σχεδόν με έναν κοντινό λόφο, καθιστώντας εύκολο να σκεφτούμε ότι το φόντο είναι πολύ πιο κοντά από ό,τι στην πραγματικότητα. Το αληθινό ψέμα της σεληνιακής γης έχει από τότε επιβεβαιωθεί με τροχιακή χαρτογράφηση.

Και κάτι άλλο…

Αν ακόμα δεν είστε πεπεισμένοι, εδώ είναι πέντε ακόμη εξηγήσεις για να βάλετε το καρφί στο φέρετρο των θεωριών συνωμοσίας του Απόλλωνα

Πληροφορητές (ή έλλειψη αυτών) - Το πρόγραμμα Apollo ήταν ένα πραγματικά μαμούθ εγχείρημα, που συνδύαζε τις προσπάθειες περισσότερων από 400.000 ατόμων και χιλιάδων ιδιωτικών εταιρειών. Η τήρηση της μυστικότητας θα σήμαινε ότι καθένας από αυτούς τους ανθρώπους θα κρατούσε το schtum κατά τα 11 χρόνια λειτουργίας του έργου και για τα 50 χρόνια που έχουν περάσει από τότε. Ακούγεται λογικό;

Ανακλαστήρες - Κάθε σκάφος προσεδάφισης του Apollo άφηνε έναν «ανακλαστήρα» στη σεληνιακή επιφάνεια – μια συσκευή με καθρέφτη για να αναπηδά το φως στην πηγή του. Οποιοσδήποτε διαθέτει αρκετά ισχυρό λέιζερ μπορεί να το στοχεύσει σε έναν από αυτούς τους ανακλαστήρες και, κατ' αρχήν, να μετρήσει τον χρόνο ταξιδιού του φωτός στη Σελήνη και πίσω, αποκαλύπτοντας την απόστασή του – και αποδεικνύοντας ότι οι αποστολές Απόλλων πήγαν πραγματικά εκεί.

Σεληνιακές έρευνες - Η NASA εκτόξευσε το Lunar Reconnaissance Orbiter της το 2009 για να χαρτογραφήσει λεπτομερώς την επιφάνεια της Σελήνης. Επέστρεψε εικόνες από τις τοποθεσίες προσγείωσης του Απόλλωνα, δείχνοντας τα στάδια καθόδου της Σεληνιακής Μονάδας, καρότσια, σημαίες και ίχνη αστροναύτη.

Moon rocks - Οι έξι αποστολές Apollo που έφτασαν στην επιφάνεια της Σελήνης έφεραν πίσω 380 κιλά δείγματα βράχου. Έχουν βρεθεί ότι είναι 200 ​​εκατομμύρια χρόνια παλαιότερα από οποιοδήποτε γήινο βράχο και δεν φέρουν σημάδια ατμοσφαιρικής ή υδάτινης διάβρωσης.

Ανεξάρτητη παρακολούθηση - Ερασιτέχνες αστρονόμοι χρησιμοποίησαν οπτικά τηλεσκόπια και βασικό ραδιοεξοπλισμό για να παρακολουθήσουν τις αποστολές Apollo κατά την πτήση. Και αν μπορούσαν να το κάνουν, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι η Σοβιετική Ένωση παρακολουθούσε, και θα γνώριζε καλά κάθε τζίγκερ-πόκερ.

Ακολουθήστε το Science Focus στο Twitter, το Facebook, το Instagram και Flipboard