Το μεγαλύτερο ηλιακό παρατηρητήριο του κόσμου έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες εικόνες της ατμόσφαιρας του Ήλιου
Τα περισσότερα αστρονομικά αντικείμενα μπορούν να μελετηθούν με μεγάλη ποικιλία τηλεσκοπίων, αλλά ο Ήλιος είναι ένα διαφορετικό θέμα. ακόμη και μια σύντομη ματιά θα καταστρέψει τα ευαίσθητα όργανα στα περισσότερα επαγγελματικά τηλεσκόπια. Το Εθνικό Ηλιακό Παρατηρητήριο υπάρχει για να κατασκευάζει και να λειτουργεί τηλεσκόπια σε όλη την Αμερική κατάλληλα για την παρατήρηση της τοπικής πηγής φωτός μας. Το πιο ισχυρό όργανό του μέχρι σήμερα, το ηλιακό τηλεσκόπιο Daniel K. Inouye στο Μάουι της Χαβάης βρίσκεται τώρα σε λειτουργία και κυκλοφόρησε τις πρώτες του εικόνες. Αυτές είναι οι πρώτες εικόνες της χρωμόσφαιρας, της ατμόσφαιρας του Ήλιου.
Το τηλεσκόπιο τέθηκε επίσημα σε λειτουργία στις 31 Αυγούστου, αλλά οι εικόνες που κυκλοφόρησαν τώρα τραβήχτηκαν τον Ιούνιο όταν ο Ήλιος βρισκόταν σχεδόν ακριβώς πάνω από τη θέση του τηλεσκοπίου στο όρος Haleakalā.
«Το ηλιακό τηλεσκόπιο Inouye της NSF είναι το πιο ισχυρό ηλιακό τηλεσκόπιο στον κόσμο που θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο εξερευνούμε και κατανοούμε τον ήλιο μας», δήλωσε ο Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών Ο Sethuraman Panchanathan σε δήλωση. "Οι γνώσεις του θα μεταμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο το έθνος μας, και ο πλανήτης, προβλέπουν και προετοιμάζονται για γεγονότα όπως οι ηλιακές καταιγίδες."
Μία από τις εικόνες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα είναι της «επιφάνειας» του Ήλιου, η άλλη της χρωμόσφαιρας ή του μεσαίου ατμοσφαιρικού στρώματος του Ήλιου. Δεδομένου ότι ο Ήλιος είναι φτιαγμένος από αέριο, δεν υπάρχει στερεή επιφάνεια, αλλά υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτού που θεωρείται ως ο Ήλιος και της ατμόσφαιράς του, και και τα δύο χρειάζονται αρκετή μελέτη.
Το Haleakalā έχει μακρά ιστορία ως τοποθεσία για ηλιακή έρευνα – το Ηλιακό Παρατηρητήριο Mees άνοιξε εκεί το 1964, αλλά το τηλεσκόπιο Inouye, με έναν καθρέφτη διαμέτρου 4 μέτρων (13 πόδια), είναι ένα εντελώς νέο επίπεδο ισχύος. Βρίσκεται υπό σχεδιασμό για 25 χρόνια και υπό κατασκευή για σχεδόν μια δεκαετία.
Τα τόσο μεγάλα όργανα χρειάζονται πολύ χρόνο για να φτάσουν σε πλήρη λειτουργία, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για ένα ηλιακό τηλεσκόπιο, το οποίο χρειάζεται να διασκορπίσει όλη τη θερμότητα που συγκεντρώνει ο γιγάντιος καθρέφτης του. Το 2020, κυκλοφόρησαν από το τηλεσκόπιο δοκιμαστικές εικόνες κυττάρων στον Ήλιο και μια ηλιακή κηλίδα που μοιάζει με κοντινό πλάνο ενός ματιού.
Τότε ο Thomas Rimmele καυχιόταν σε μια δήλωση:«Η εικόνα της ηλιακής κηλίδας επιτυγχάνει χωρική ανάλυση περίπου 2,5 φορές υψηλότερη από ποτέ, δείχνοντας μαγνητικές δομές τόσο μικρές όσο 20 χιλιόμετρα στην επιφάνεια του Ήλιου». Η ανάλυση των εικόνων ξεπέρασε αυτή που διαχειριζόταν ακόμη και το European Solar Orbiter, αν και ο δορυφόρος μπορεί επίσης να δει σε μήκη κύματος που καλύπτονται από την ατμόσφαιρά μας για χερσαία τηλεσκόπια.
Ο Ήλιος βρισκόταν ακόμη στο ελάχιστο του 11ετούς του κύκλου όταν έγιναν οι δοκιμαστικές εικόνες, με τις περισσότερες μέρες να μην έχουν ούτε μία ηλιακή κηλίδα. Υπήρχαν ελάχιστα σημάδια σχετικής δραστηριότητας, όπως ηλιακές εκλάμψεις και εκτινάξεις μάζας στεμμάτων. Το τηλεσκόπιο Inouye φτάνει σε πλήρη λειτουργία καθώς ο Ήλιος ανεβαίνει στο μέγιστο της δραστηριότητας, με πέντε ομάδες ηλιακών κηλίδων ορατές σήμερα και ένα σημείο στην μακρινή πλευρά τόσο απίστευτο που επηρεάζει τις δονήσεις του Ήλιου.
Όλη αυτή η δραστηριότητα έχει πυροδοτήσει μια έκρηξη σέλας κοντά στους πόλους της Γης, αλλά μέχρι στιγμής έχουμε γλιτώσει από οτιδήποτε αρκετά ισχυρό για να κάνουμε σοβαρή ζημιά. Από την άλλη πλευρά, η Αφροδίτη έχει πληγεί από δύο ηλιακές καταιγίδες τόσο μεγάλες που αν είχαν στραμμένη τη Γη το κόστος θα μπορούσε να είναι υψηλό. Το ηλιακό τηλεσκόπιο Inouye μπορεί να μας επιτρέψει να κατανοήσουμε αυτή την κορυφή στην ηλιακή δραστηριότητα και να προετοιμαστούμε για την επόμενη.
