Τα απολιθώματα της NZ δείχνουν ότι περισσότερα είδη ζουν σε θερμότερα νερά, αλλά οι τρέχουσες τάσεις θέρμανσης μπορεί να σπάσουν αυτό το μοτίβο
1. :
Τα απολιθώματα από διάφορες περιόδους στην ιστορία της Νέας Ζηλανδίας, συμπεριλαμβανομένου του Eocene (56 έως 34 εκατομμυρίων ετών πριν) και του Miocene (23 έως 5 εκατομμύρια χρόνια πριν), αποκαλύπτουν ότι οι θερμότερες κλιματικές συνθήκες συσχετίστηκαν με υψηλότερη βιοποικιλότητα στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Αυτό το μοτίβο παρατηρείται σε διάφορες ομάδες οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των μαλακίων, των κοραλλιών και των ψαριών.
- Κατά τη διάρκεια θερμότερων περιόδων, τα υποτροπικά νερά που περιβάλλουν τη Νέα Ζηλανδία επεκτάθηκαν, δημιουργώντας πιο κατάλληλα ενδιαιτήματα για διαφορετική θαλάσσια ζωή. Οι θερμότερες θερμοκρασίες επέτρεψαν την καλύτερη επιβίωση, αναπαραγωγή και ανάπτυξη πολλών ειδών.
- Επιπλέον, η αυξημένη παραγωγικότητα στους ωκεανούς κατά τη διάρκεια θερμαινόμενων περιόδων πιθανότατα συνέβαλε σε υψηλότερη αφθονία πηγών τροφίμων, υποστηρίζοντας ένα πιο ποικίλο φάσμα ειδών.
2. Τρέχουσες τάσεις θέρμανσης και πιθανές επιπτώσεις :
Ενώ οι προηγούμενες θερμές περιόδους συσχετίστηκαν με αυξημένη βιοποικιλότητα, οι τρέχουσες τάσεις θέρμανσης λόγω της αλλαγής του κλίματος που προκαλούνται από τον άνθρωπο δεν αναμένεται να ακολουθήσουν το ίδιο μοτίβο. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή την απόκλιση:
- Ταχεία ρυθμός :Σε αντίθεση με τις σταδιακές κλιματολογικές μετατοπίσεις του παρελθόντος, η τρέχουσα θέρμανση συμβαίνει με πρωτοφανή ρυθμό. Τα είδη μπορεί να μην είναι σε θέση να προσαρμοστούν ή να μεταναστεύσουν αρκετά γρήγορα ώστε να συμβαδίζουν με το ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον, οδηγώντας σε τοπικές εξαφανίσεις και διαταραχή των οικοσυστημάτων.
- Πρόσθετοι παράγοντες άγχους :Η σύγχρονη θέρμανση συνοδεύεται από άλλους ανθρώπους που προκαλούνται από τον άνθρωπο, όπως η καταστροφή των οικοτόπων, η ρύπανση και η υπεραλίευση. Αυτοί οι παράγοντες συνθέτουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα είδη και τα οικοσυστήματα και μπορούν να μειώσουν την ανθεκτικότητα τους στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
- Διαταραχή του οικοσυστήματος :Η ταχεία θέρμανση θα μπορούσε να διαταράξει τις κρίσιμες οικολογικές αλληλεπιδράσεις, όπως αυτές μεταξύ των θηρευτών και των θηραμάτων ή των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ των οργανισμών. Η απώλεια αυτών των αλληλεπιδράσεων μπορεί να κυματιστεί σε ολόκληρο το οικοσύστημα και να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες.
3. Συνέπειες για τη διατήρηση :
Η αναντιστοιχία μεταξύ των προηγούμενων μοτίβων θέρμανσης και των σημερινών τάσεων θέρμανσης υπογραμμίζει τις μοναδικές προκλήσεις που θέτει η αλλαγή του κλίματος. Τονίζει την επείγουσα ανάγκη για προσπάθειες διατήρησης που δίνουν προτεραιότητα:
- Προστασία των υφιστάμενων οικοτόπων και δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών για την παροχή καταφυγίου για είδη ευάλωτα σε μεταβαλλόμενες θερμοκρασίες.
- Μείωση του άγχους που προκαλούνται από τον άνθρωπο όπως η ρύπανση, η καταστροφή των οικοτόπων και η υπεραλίευση για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
- Εφαρμογή στρατηγικών προσαρμογής της αλλαγής του κλίματος που επικεντρώνονται στη διευκόλυνση της κίνησης των ειδών και τη διατήρηση των κρίσιμων οικοτόπων.
- Διεξαγωγή έρευνας για την καλύτερη κατανόηση των ειδικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε διαφορετικά είδη και οικοσυστήματα, ενημερώνοντας τις μελλοντικές στρατηγικές διατήρησης.
Συμπερασματικά, ενώ τα θερμότερα νερά στο παρελθόν υποστήριξαν την υψηλότερη βιοποικιλότητα στη Νέα Ζηλανδία, η ταχεία και πολύπλευρη φύση των σημερινών τάσεων θέρμανσης παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις. Οι προσπάθειες διατήρησης πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα για να προστατεύουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τα διαφορετικά είδη που καλούν το σπίτι της Νέας Ζηλανδίας.
