Πώς μπορεί η προσθήκη σιδήρου στους ωκεανούς να επιβραδύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη;

Η γονιμοποίηση του σιδήρου είναι μια προτεινόμενη μέθοδος μείωσης της ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και έτσι επιβραδύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ο σίδηρος είναι ένα μικροθρεπτικό συστατικό που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη του φυτοπλαγκτού, μικροσκοπικά φύκια που ζουν στον ωκεανό. Όταν το φυτοπλαγκτόν πεθαίνουν, βυθίζονται στο κάτω μέρος του ωκεανού και παίρνουν τον άνθρακα μαζί τους. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως δέσμευση άνθρακα, είναι ένας φυσικός τρόπος απομάκρυνσης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Οι επιστήμονες πρότειναν την προσθήκη σιδήρου στους ωκεανούς σε περιοχές όπου η ανάπτυξη του φυτοπλαγκτού περιορίζεται από τη διαθεσιμότητα σιδήρου. Αυτό θα αυξήσει την ποσότητα του φυτοπλαγκτού που μπορεί να αναπτυχθεί, η οποία με τη σειρά του θα αυξήσει τη ποσότητα του άνθρακα που απομονώνονται στον ωκεανό.

Η γονιμοποίηση του σιδήρου είναι μια αμφιλεγόμενη μέθοδος μετριασμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να έχουν ακούσιες συνέπειες, όπως η διαταραχή της τροφικής αλυσίδας ή η πρόκληση επιβλαβών ανθών αλγών. Υπάρχει επίσης κάποια ανησυχία ότι η γονιμοποίηση του σιδήρου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τις συνεχείς εκπομπές ορυκτών καυσίμων.

Παρά τη διαμάχη, η γονιμοποίηση του σιδήρου είναι μια επιλογή που θεωρείται από ορισμένες χώρες ως τρόπο μείωσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εάν εφαρμοστεί, είναι σημαντικό να το κάνετε με τρόπο που ελαχιστοποιεί τους πιθανούς κινδύνους.