Πώς η καθημερινή φροντίδα μπορεί να επηρεάσει τους υδρόβιους οργανισμούς:Προϊόντα προσωπικής φροντίδας σε άγρια μύδια από παράκτια νερά
Κάθε μέρα, εκατομμύρια άνθρωποι απολαμβάνουν την ευχαρίστηση και τα οφέλη των προϊόντων προσωπικής φροντίδας (PCP). Από χρώματα μαλλιών μέχρι κραγιόν, λοσιόν σώματος μέχρι καλλυντικά, αρώματα έως αντηλιακά, μια τεράστια ποικιλία προϊόντων είναι διαθέσιμα ως κοινωνική απαίτηση, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες. Αυτά τα βασικά στοιχεία αγγίζουν τις αισθήσεις, τις ανάγκες και τη φαντασία των ανθρώπων σε όλα τα στάδια της ζωής.
Αν και μπορούν να συμβάλουν στην υγεία και την ευημερία μας, η έντονη χρήση τους οδηγεί σε μόλυνση του υδάτινου περιβάλλοντος, καθώς απελευθερώνονται συνεχώς σε μεγάλες ποσότητες απευθείας μέσω της κανονικής χρήσης και έμμεσα από οικιακά και βιομηχανικά λύματα, θεωρούμενοι σήμερα ως αναδυόμενοι περιβαλλοντικοί ρύποι (EECs) λόγω στην «ψευδοεπιμονή» τους στο περιβάλλον σε παγκόσμια κλίμακα.
Μεταξύ των PCP, τα αρώματα είναι μια κατηγορία ενώσεων των οποίων η λειτουργία είναι να δίνουν ένα ευχάριστο άρωμα σε διαφορετικά προϊόντα, ενώ τα φίλτρα UV είναι χημικές ουσίες που έχουν σχεδιαστεί για να μετριάζουν τις αρνητικές επιπτώσεις της έκθεσης στο ηλιακό φως. η οποία προσδίδει την ικανότητα συσσώρευσης σε ζωντανούς ιστούς με πιθανές τοξικές επιδράσεις σε υδρόβιους οργανισμούς που εκτίθενται σε αυτές τις χημικές ουσίες στο περιβάλλον τους.
Τα θαλάσσια μύδια είναι άμισχοι υδρόβιοι οργανισμοί που μπορούν να συγκρατούν και να βιοσυσσωρεύουν χημικές ουσίες από τα γύρω νερά μέσω των δραστηριοτήτων τροφοδοσίας με φίλτρα. Χρησιμοποιούνται ευρέως ως είδη «φρουρών» σε προγράμματα παρακολούθησης επειδή συνδυάζουν πολλά χαρακτηριστικά που απαιτούνται από τα είδη βιοδείκτες:ευρεία κατανομή, αφθονία, περιορισμός της οικιακής εμβέλειας και ευκολία δειγματοληψίας. Επιπλέον, η οικονομική τους σημασία ως πόρος θαλασσινών είναι επίσης ένας παράγοντας που τα καθιστά μια καλή επιλογή για την παρακολούθηση διαφορετικών ειδών ρύπων στα παράκτια ύδατα (Cunha et al ., 2017).
Γνωρίζοντας αυτό και κοιτάζοντας την πορτογαλική ακτογραμμή, η ομάδα μας διεξήγαγε μια μελέτη για να εξακριβώσει την τρέχουσα κατάσταση των επιπέδων μόλυνσης ορισμένων PCP, σε άγρια μύδια σε ολόκληρη την ακτογραμμή. Επτά αρώματα musk (galaxolide (HHCB), tonalide (AHTN), celestolide (ADBI), musk moskene (MM), musk xylene (MX), musk ketone (MK) και ethylene brassylate (MT)) και πέντε φίλτρα UV ( Τα 4-MBC, BP-3, EHMC, 4-μεθοξυκινναμικό ισοαμυλεστέρα (IMC) και σαλικυλικό 2-αιθυλεξυλεστέρα (EHS)) επιλέχθηκαν με βάση την υψηλή συχνότητα χρήσης και ανίχνευσης που αναφέρθηκε σε προηγούμενες μελέτες. Δείγματα μυδιών (Mytilus galloprovincialis και Mytilus edulis ) συλλέχθηκαν με το χέρι το 2015 από επτά διαφορετικές παραλίες κατά μήκος της πορτογαλικής ακτογραμμής.
Για να καταστεί δυνατή η εξαγωγή αυτών των ενώσεων από σύνθετα μύδια που μοιάζουν με μήτρα, επιχειρήθηκε μια «πράσινη» και υψηλής ευαισθησίας αναλυτική προσέγγιση. Η διαδικασία περιελάμβανε τη σύζευξη δύο σύγχρονων τεχνικών εκχύλισης QuEChERS (Quick, Easy, Cheap, Effective, Rugged and Safe) και DLLME (διασπορικής μικροεξαγωγής υγρού-υγρού), ακολουθούμενη από αέρια χρωματογραφία με ανάλυση φασματομετρίας μάζας (GC-MS). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άγρια μύδια που συλλέχθηκαν κατά μήκος της πορτογαλικής ακτής ήταν σε μεγάλο βαθμό μολυσμένα με αυτές τις χημικές ουσίες (93% θετικά δείγματα).
Από τους δώδεκα αναλύτες στόχους, μόνο δύο αρώματα δεν ανιχνεύθηκαν (κετόνη μόσχου και βρασυλικό αιθυλένιο). Από την άλλη πλευρά, το πολυκυκλικό μόσχο AHTN και δύο φίλτρα UV, EHS και EHMC, ήταν παρόντα σε όλα τα θετικά δείγματα.
Τα φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας ανιχνεύθηκαν συχνότερα (90%) και ποσοτικοποιήθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα (μέση συνολική συγκέντρωση φθάνει τα 1155,8 ng/g (dw)) από τα αρώματα μόσχου (70% της συχνότητας ανίχνευσης και μέση συνολική συγκέντρωση 397,7 ng/g (dw) ).
Εξετάζοντας τα συνολικά αποτελέσματα, κατέστη δυνατό να καθοριστεί μια συσχέτιση μεταξύ της πυκνότητας του πληθυσμού και των εξαιρετικά βιομηχανοποιημένων τοποθεσιών με υψηλότερα επίπεδα μόσχου και φίλτρων UV. Επιπλέον, χαμηλότερα επίπεδα PCP βρέθηκαν σε παραλίες που βρίσκονται σε προστατευόμενες περιοχές. Όπως ήταν αναμενόμενο, παρατηρήθηκε αύξηση στα επίπεδα των φίλτρων UV μετά το καλοκαίρι, πιθανότατα λόγω της έντονης περιόδου ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.
Πιστεύουμε ότι η συστηματική παρακολούθηση αυτών των ενώσεων είναι σημαντική προκειμένου να κατανοηθούν οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της μακροχρόνιας έκθεσης σε υδρόβιους οργανισμούς και τελικά στον άνθρωπο ως καταναλωτές θαλασσινών. Επίσης, θα βοηθούσε στη βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τα επίπεδα στα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτές οι ενώσεις σε σκευάσματα PCP.
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Εμφάνιση, προφίλ και χωρική κατανομή των φίλτρων υπεριώδους ακτινοβολίας και των αρωμάτων μόσχου σε μύδια από την πορτογαλική ακτογραμμή, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Marine Environmental Research . Το έργο διεξήχθη από τη Marisa Castro, υπό την επίβλεψη της Sara Cunha και του José Fernandes από το Πανεπιστήμιο του Πόρτο, και με τη συνεργασία της Angelina Pena από το University of Coimbra, Πορτογαλία.
