Valentina Tereshkova:Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα
Η εξερεύνηση του διαστήματος είναι κάτι που κάνουν συνήθως οι άνθρωποι σήμερα, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Ωστόσο, υπήρξε μια εποχή πριν από μισό και πλέον αιώνα που η πρόσβαση στο διάστημα θεωρούνταν «αντρική δουλειά». Οι γυναίκες δεν ήταν ακόμη εκεί, συγκρατημένες από τις απαιτήσεις ότι έπρεπε να είναι δοκιμαστές πιλότοι με ένα ορισμένο ποσό εμπειρίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 13 γυναίκες πέρασαν από εκπαίδευση αστροναυτών στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μόνο για να κρατηθούν έξω από το σώμα λόγω αυτής της απαίτησης πιλότου.
Στη Σοβιετική Ένωση, η διαστημική υπηρεσία αναζήτησε ενεργά μια γυναίκα να πετάξει, υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορούσε να περάσει την εκπαίδευση. Και έτσι ήταν που η Valentina Tereshkova πραγματοποίησε την πτήση της το καλοκαίρι του 1963, μερικά χρόνια αφότου οι πρώτοι σοβιετικοί και αμερικανοί αστροναύτες πήγαν τις βόλτες τους στο διάστημα. Άνοιξε το δρόμο για άλλες γυναίκες να γίνουν αστροναύτες, αν και η πρώτη Αμερικανίδα δεν πέταξε σε τροχιά μέχρι τη δεκαετία του 1980.
Πρόωρη ζωή και ενδιαφέρον για την πτήση
Η Βαλεντίνα Τερέσκοβα γεννήθηκε σε μια αγροτική οικογένεια στην περιοχή Γιαροσλάβλ της πρώην ΕΣΣΔ στις 6 Μαρτίου 1937. Λίγο μετά την έναρξη της δουλειάς σε ένα υφαντουργείο σε ηλικία 18 ετών, εντάχθηκε σε μια ερασιτεχνική λέσχη αλεξιπτωτιστών. Αυτό της κέντρισε το ενδιαφέρον για την πτήση και σε ηλικία 24 ετών έκανε αίτηση να γίνει κοσμοναύτης. Λίγο νωρίτερα εκείνο το έτος, 1961, το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο αποστολής γυναικών στο διάστημα. Οι Σοβιετικοί αναζητούσαν μια άλλη «πρωτιά» για να νικήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανάμεσα στις πολλές διαστημικές πρωτιές που πέτυχαν κατά τη διάρκεια της εποχής.
Με την επίβλεψη του Γιούρι Γκαγκάριν (ο πρώτος άνθρωπος στο διάστημα) η διαδικασία επιλογής για γυναίκες κοσμοναύτες ξεκίνησε στα μέσα του 1961. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν πολλές γυναίκες πιλότοι στη σοβιετική αεροπορία, οι γυναίκες αλεξιπτωτιστές θεωρούνταν ως πιθανό πεδίο υποψηφίων. Η Tereshkova, μαζί με άλλες τρεις γυναίκες αλεξιπτωτίστριες και μια γυναίκα πιλότο, επιλέχτηκε να εκπαιδευτεί ως κοσμοναύτης το 1962. Ξεκίνησε ένα εντατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα σχεδιασμένο για να τη βοηθήσει να αντέξει τις δυσκολίες της εκτόξευσης και της τροχιάς.
Από το άλμα από αεροπλάνα στη διαστημική πτήση
Λόγω της σοβιετικής τάσης για μυστικότητα, ολόκληρο το πρόγραμμα κρατήθηκε σιωπηλό, οπότε ελάχιστοι γνώριζαν για την προσπάθεια. Όταν έφυγε για προπόνηση, η Tereshkova φέρεται να είπε στη μητέρα της ότι πήγαινε σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης για μια ελίτ ομάδα αλεξιπτωτιστών. Μόλις ανακοινώθηκε η πτήση στο ραδιόφωνο, η μητέρα της έμαθε την αλήθεια για το επίτευγμα της κόρης της. Οι ταυτότητες των άλλων γυναικών στο πρόγραμμα κοσμοναυτών δεν αποκαλύφθηκαν παρά τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ωστόσο, η Valentina Tereshkova ήταν η μόνη από την ομάδα που πήγε στο διάστημα σε εκείνο το σημείο.
Δημιουργία Ιστορίας
Η ιστορική πρώτη πτήση μιας γυναίκας κοσμοναύτη ήταν προγραμματισμένη να συμφωνήσει με τη δεύτερη διπλή πτήση (μια αποστολή στην οποία δύο σκάφη θα βρίσκονταν σε τροχιά ταυτόχρονα και ο έλεγχος εδάφους θα τα οδηγούσε σε απόσταση 5 χιλιομέτρων (3 μίλια) το ένα από το άλλο ). Ήταν προγραμματισμένο για τον Ιούνιο του επόμενου έτους, πράγμα που σήμαινε ότι η Tereshkova είχε μόνο περίπου 15 μήνες για να ετοιμαστεί. Η βασική εκπαίδευση για τις γυναίκες ήταν πολύ παρόμοια με αυτή των ανδρών κοσμοναυτών. Περιλάμβανε μελέτη στην τάξη, άλματα με αλεξίπτωτο και χρόνο σε ένα ακροβατικό τζετ. Όλοι τους ανατέθηκαν ως ανθυπολοχαγοί στη Σοβιετική Αεροπορία, η οποία είχε τον έλεγχο του προγράμματος κοσμοναυτών εκείνη την εποχή.
Βοστόκ 6 Rockets into History
Η Valentina Tereshkova επιλέχθηκε να πετάξει στο Vostok 6, προγραμματισμένη για μια ημερομηνία εκτόξευσης στις 16 Ιουνίου 1963. Η εκπαίδευσή της περιελάμβανε τουλάχιστον δύο μεγάλες προσομοιώσεις στο έδαφος, διάρκειας 6 ημερών και 12 ημερών. Στις 14 Ιουνίου 1963, ο κοσμοναύτης Valeriy Bykovsky εκτοξεύτηκε στο Vostok 5 . Tereshkova και Vostok 6 εκτοξεύτηκε δύο μέρες αργότερα, πετώντας με το διακριτικό κλήσης «Chaika» (Γλάρος). Πετώντας δύο διαφορετικές τροχιές, το διαστημόπλοιο έφτασε σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων (3 μίλια) το ένα από το άλλο και οι κοσμοναύτες αντάλλαξαν σύντομες επικοινωνίες. Η Tereshkova ακολούθησε το Vostok διαδικασία εκτίναξης από την κάψουλα περίπου 6.000 μέτρα (20.000 πόδια) πάνω από το έδαφος και κατάβαση κάτω από ένα αλεξίπτωτο. Προσγειώθηκε κοντά στην Καραγκάντα του Καζακστάν, στις 19 Ιουνίου 1963. Η πτήση της διήρκεσε 48 τροχιές συνολικά 70 ώρες και 50 λεπτά στο διάστημα. Πέρασε περισσότερο χρόνο σε τροχιά από όλο τον Ερμή των ΗΠΑ αστροναύτες σε συνδυασμό.
Είναι πιθανό η Βαλεντίνα να έχει εκπαιδευτεί για ένα Voskhod αποστολή που θα περιλάμβανε διαστημικό περίπατο, αλλά η πτήση δεν έγινε ποτέ. Το πρόγραμμα γυναικών κοσμοναυτών διαλύθηκε το 1969 και μόλις το 1982 η επόμενη γυναίκα πέταξε στο διάστημα. Αυτή ήταν η Σοβιετική κοσμοναύτης Svetlana Savitskaya, η οποία πήγε στο διάστημα με ένα Soyuz πτήση. Οι ΗΠΑ έστειλαν γυναίκα στο διάστημα μέχρι το 1983, όταν η Sally Ride, αστροναύτης και φυσικός, πέταξε με το διαστημικό λεωφορείο Challenger.
Προσωπική ζωή και διακρίσεις
Η Tereshkova παντρεύτηκε τον άλλο κοσμοναύτη Andrian Nikolayev τον Νοέμβριο του 1963. Οι φήμες αφθονούσαν εκείνη την εποχή ότι η ένωση ήταν μόνο για προπαγανδιστικούς σκοπούς, αλλά ποτέ δεν αποδείχθηκαν. Οι δυο τους είχαν μια κόρη, την Yelena, η οποία γεννήθηκε τον επόμενο χρόνο, το πρώτο παιδί των γονιών που είχαν βρεθεί και οι δύο στο διάστημα. Το ζευγάρι αργότερα χώρισε.
Η Βαλεντίνα Τερέσκοβα έλαβε τα βραβεία Τάγματος Λένιν και Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης για την ιστορική της πτήση. Αργότερα υπηρέτησε ως πρόεδρος της Σοβιετικής Επιτροπής Γυναικών και έγινε μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ, του εθνικού κοινοβουλίου της ΕΣΣΔ και του Προεδρείου, μιας ειδικής επιτροπής στη σοβιετική κυβέρνηση. Τα τελευταία χρόνια, κάνει μια ήσυχη ζωή στη Μόσχα.
Επεξεργασία και ενημέρωση από την Carolyn Collins Petersen.
