Μυρίζει το Διάστημα;

Ο χώρος έχει αρκετά αναγνωριστικά χαρακτηριστικά. Είναι κρύο και σκοτεινό. Υπάρχουν ηλιακοί άνεμοι και ακτινοβολία και πολλά μικροσκοπικά κομμάτια συντριμμιών έτοιμα να τρυπήσουν τη διαστημική σας στολή. Με όλα όσα γνωρίζουμε για το διάστημα, υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με αυτό το σκληρό περιβάλλον. Τι θα μύριζες αν μπορούσες να βγάλεις το κεφάλι σου από έναν αεραγωγό και να επιβιώσεις; Μυρίζει ο χώρος;

Τι λένε οι αστροναύτες

Παρόλο που δεν είναι δυνατό για εμάς να κρατήσουμε το κεφάλι μας έξω από ένα αεραγωγό και να επιβιώσουμε στην εμπειρία χάρη στο κρύο κενό του διαστήματος, οι αστροναύτες έχουν περάσει πολύ χρόνο έξω από τα πλοία τους με διαστημικές στολές. Όταν επιστρέφουν στο εσωτερικό του πλοίου, πολλοί ανέφεραν ότι η μυρωδιά του διαστήματος προσκολλάται στις στολές τους, δίνοντάς μας μια γεύση από το πώς μπορεί να μυρίζει το κενό.

Οι αστροναύτες συνέκριναν τη μυρωδιά του διαστήματος με πράγματα όπως ψημένη μπριζόλα ή ζεστό μέταλλο, κάτι που φαίνεται περίεργο αν σκεφτεί κανείς πόσο κρύο είναι εκεί πάνω. Μετά από μια αποστολή το 2003, ο αστροναύτης Don Pettit είπε:

«Είναι δύσκολο να περιγράψω αυτή τη μυρωδιά:σίγουρα δεν είναι το οσφρητικό ισοδύναμο με το να περιγράψεις τις αισθήσεις της παλέτας κάποιου νέου φαγητού ως «γεύσεις σαν κοτόπουλο». Η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να βρω είναι μεταλλική. μια μάλλον ευχάριστη γλυκιά μεταλλική αίσθηση.»

Αυτή η μυρωδιά καμένης μπριζόλας είναι πιθανή επειδή το ηλιακό μας σύστημα, ειδικότερα, είναι πλούσιο σε άνθρακα και χαμηλό σε οξυγόνο. Τα συστήματα πλούσια σε οξυγόνο μπορεί να μυρίζουν περισσότερο σαν ψησταριά με κάρβουνο, ενώ άλλα ηλιακά συστήματα με διαφορετική χημική σύνθεση θα μπορούσαν να μυρίζουν όπως οτιδήποτε, από ζάχαρη μέχρι θείο.

Τι μας λέει η Χημεία

Ο χώρος μπορεί να φαίνεται άδειος, αλλά είναι γεμάτος από διαφορετικά στοιχεία και τις χημικές ενώσεις που σχηματίζουν. Αυτές οι ενώσεις μπορούν να μας δώσουν μια υπόδειξη για το πώς μπορεί να μυρίζει ή να έχει γεύση ο χώρος αν μπορούμε να πάρουμε δείγμα. Στο κέντρο του Γαλαξία μας υπάρχει ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης που οι αστρονόμοι έχουν ονομάσει Τοξότης Β2. Εκτός από το ότι αποτελείται από διάφορους τύπους αλκοόλης —συμπεριλαμβανομένης τόσο της μεθανόλης όσο και της αιθανόλης— οι ερευνητές το 2009 χρησιμοποίησαν φασματοσκοπία για να προσδιορίσουν ότι το σύννεφο σκόνης περιέχει επίσης μυρμηκικό αιθυλεστέρα.

Ο μυρμηκικός αιθυλεστέρας είναι ένα οργανικό μόριο που έχουμε εδώ στη Γη. Είναι υπεύθυνη για να δώσει στα σμέουρα τη γεύση τους και να προσφέρει στο ρούμι το διακριτικό του άρωμα.

Η παρουσία μεθανόλης και άλλων τοξικών χημικών ουσιών σημαίνει ότι δεν θα θέλαμε να φτιάξουμε ένα κοκτέιλ από το Sagittarius B2, αλλά η ανάμειξη λίγου ρούμι και υγρού βατόμουρου μπορεί να μας δώσει μια καλύτερη ιδέα για τη μυρωδιά και τη γεύση του χώρου.

Αναπαράγοντας τη μυρωδιά του διαστήματος στη Γη

Οι άνθρωποι προσπαθούν να αναπαράγουν τη μυρωδιά του διαστήματος από τότε που οι αστροναύτες παρατήρησαν για πρώτη φορά να κολλάει στις διαστημικές στολές τους μετά από έναν διαστημικό περίπατο. Το 2008, η NASA επικοινώνησε με έναν χημικό ονόματι Steve Pearce των Omega Ingredients για να δημιουργήσει ένα άρωμα που αναπαράγει τη μυρωδιά του διαστήματος, όπως περιγράφεται από όσους έχουν πάει εκεί. Ο στόχος του Eau de Space ήταν να δώσει στη NASA ένα εργαλείο για να βοηθήσει τους αστροναύτες να κατανοήσουν καλύτερα τι θα μπορούσαν να βιώσουν στο διάστημα πριν φύγουν ποτέ από την ατμόσφαιρα.

Ένα άλλο αρωματοποιείο δημιούργησε τη μυρωδιά του διαστήματος με ένα μείγμα πίσσας σημύδας, για τη μυρωδιά της φωτιάς, το λουλούδι ελιχρύσου επειδή εκπέμπει μια «καυτή μεταλλική κρεατότητα» και γλυκάνισο για την οξύτητα που μοιάζει με το όζον που ανέφεραν ορισμένοι αστροναύτες. Αν και μπορεί να προσφέρει έναν τέλειο μιμητισμό της μυρωδιάς του διαστήματος, βοηθάει να δημιουργηθεί μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για όσους ζουν εδώ στη Γη.