Πώς η «αποκάλυψη» έγινε μια κοσμική και θρησκευτική ιδέα
1. Θρησκευτικές ρίζες:
- Ο όρος "αποκάλυψη" προέρχεται από την ελληνική λέξη "apokalypsis", που σημαίνει "αποκαλύπτοντας" ή "αποκάλυψη".
- Σε θρησκευτικά πλαίσια, αρχικά αναφέρθηκε στα εσχατολογικά οράματα και προφητείες που βρέθηκαν σε διάφορα θρησκευτικά κείμενα, όπως το Βιβλικό Βιβλίο Αποκάλυψης ή το Βιβλίο του Δανιήλ.
- Αυτά τα κείμενα περιγράφουν καταστροφικά γεγονότα, θεϊκές κρίσεις και την τελική μάχη μεταξύ καλού και κακού, οδηγώντας στο τέλος του κόσμου όπως το γνωρίζουμε και την ίδρυση ενός νέου ουράνιου ή θεϊκού χώρου.
2.
- Καθώς οι κοινωνίες έγιναν όλο και πιο κοσμικές, η έννοια της αποκάλυψης ξεπέρασε τα αυστηρά θρησκευτικά του όρια και εισήλθε στη σφαίρα της λογοτεχνίας και του λαϊκού πολιτισμού.
- Οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες και οι φιλόσοφοι άρχισαν να χρησιμοποιούν αποκαλυπτικά θέματα και εικόνες για να διερευνήσουν κοινωνικά, πολιτικά και φιλοσοφικά ζητήματα που δεν σχετίζονται με τις παραδοσιακές θρησκευτικές πεποιθήσεις.
- Παραδείγματα περιλαμβάνουν την "The Last Man" της Mary Shelley (1826), τον "The War of the Worlds" του H.G. Wells (1898) και τον Albert Camus (1947).
3. Περιβαλλοντικές ανησυχίες και πυρηνική απειλή:
- Τον 20ο αιώνα, η έννοια της αποκάλυψης συνδέθηκε στενά με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες και την απειλή του πυρηνικού πολέμου.
- Η ανάπτυξη και η χρήση πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και ο επακόλουθος ψυχρός πόλεμος αύξησαν τους φόβους της καταστροφικής παγκόσμιας καταστροφής.
- Αυτό οδήγησε σε πολλαπλασιασμό της αποκαλυπτικής βιβλιογραφίας και ταινιών που απεικονίζουν τις συνέπειες του πυρηνικού πολέμου και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, όπως τα έργα του J.G. Ballard, Philip K. Dick και Stanley Kubrick "Dr. Strangelove" (1964).
4. ευρύτερος πολιτιστικός συμβολισμός:
- Με την πάροδο του χρόνου, ο όρος "αποκάλυψη" ήρθε να χρησιμοποιηθεί με ευρύτερη πολιτιστική έννοια για να αναφερθεί σε οποιοδήποτε κατακλυσμικό γεγονός ή ριζοσπαστικό μετασχηματισμό.
- Θα μπορούσε να εφαρμοστεί στις κοινωνικές καταρράκτες, τις τεχνολογικές διαταραχές ή τις υπαρξιακές κρίσεις που προκαλούν τις αντιλήψεις μας για την πραγματικότητα και το μέλλον.
- Αυτή η ευρύτερη χρήση του όρου αντικατοπτρίζει την ικανότητά του να συλλαμβάνει ανησυχίες, αβεβαιότητες και φόβους που συνδέονται με την ταχεία αλλαγή και το πιθανό τέλος των γνωστών τρόπων ζωής.
Συνοπτικά, ενώ η αποκάλυψη έχει τις ρίζες της σε θρησκευτικές πεποιθήσεις για το τέλος του κόσμου, έχει εξελιχθεί σε μια κοσμική έννοια που χρησιμοποιείται ευρέως στη λογοτεχνία, τον λαϊκό πολιτισμό και τον καθημερινό λόγο για να εκφράσουν ανησυχίες για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τις πυρηνικές απειλές, την κοινωνική κατάρρευση ή τις βαθιές μετατοπίσεις στην ανθρώπινη κατάσταση.
