Το Voyager 2 στέλνει πίσω το πρώτο σήμα από το διαστρικό διάστημα

Το Voyager 2 της NASA ανέφερε τα αρχικά του κοσμικά ευρήματα – ένα χρόνο αφότου έγινε το δεύτερο ανθρωπογενές αντικείμενο που «έφυγε» από το Ηλιακό Σύστημα.

Ο ανιχνευτής εκτοξεύτηκε από τη Γη πριν από 42 χρόνια – 16 ημέρες πριν από το δίδυμο διαστημόπλοιό του, το Voyager 1 – και διέσχισε την εξωτερική άκρη της προστατευτικής φυσαλίδας του Ήλιου, γνωστή ως ηλιόπαυση, στις 5 Νοεμβρίου 2018.

Εισήλθε στο διαστρικό μέσο – που είναι η περιοχή έξω από την ηλιόπαυση που αποτελείται από αέριο, σκόνη και κοσμικές ακτίνες – 6 χρόνια μετά το Voyager 1 λόγω της πιο αργής τροχιάς του.

Διαβάστε περισσότερα για την αποστολή Voyager:

• Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την αποστολή Voyager
• Μήνυμα προς τον ET:47 εικόνες από το Voyager Golden Record
• Απίστευτα πράγματα που μάθαμε παρακολουθώντας τη νέα ταινία του Voyager The Farthest

Σε μια σειρά εργασιών που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Astronomy , οι ερευνητές επιβεβαίωσαν το ταξίδι του διαστημικού σκάφους στο «χώρο ανάμεσα στα αστέρια» σημειώνοντας ένα «οριστικό άλμα» στην πυκνότητα του πλάσματος – που αποτελείται από φορτισμένα σωματίδια και αέριο – στο διαστρικό διάστημα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτό το άλμα εντοπίστηκε από ένα από τα όργανα στο Voyager 2 και είναι απόδειξη ότι ο ανιχνευτής άνοιξε το δρόμο του «από το καυτό, χαμηλότερης πυκνότητας πλάσμα χαρακτηριστικό του ηλιακού ανέμου στο δροσερό, υψηλότερης πυκνότητας πλάσμα του διαστρικού διάστημα».

Είναι επίσης παρόμοιο με το άλμα πυκνότητας πλάσματος που βίωσε το Voyager 1 όταν πέρασε στο διαστρικό διάστημα, πρόσθεσαν οι ερευνητές.

Μεταξύ πολλών πραγμάτων, οι αστρονόμοι προσπαθούν να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο οι ηλιακοί άνεμοι – το ρεύμα των σωματιδίων φορτίου που προέρχονται από τον Ήλιο – αλληλεπιδρούν με τους διαστρικούς ανέμους – που αποτελούνται από σωματίδια από άλλα αστέρια.

Ο Δρ Έντουαρντ Στόουν, καθηγητής φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και πρώην διευθυντής του Εργαστηρίου Αεριωθούμενης Προώθησης της NASA, είπε:«Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη φύση του ορίου όπου συγκρούονται αυτοί οι δύο άνεμοι».

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι τα ταξίδια των ανιχνευτών – με τους διαφορετικούς στόχους αποστολής και τις τροχιές τους – δίνουν «πολύτιμες ενδείξεις» για τη δομή της ηλιόσφαιρας – μια τεράστια φυσαλίδα που περικλείει τον Ήλιο και το Ηλιακό Σύστημα.

Ο Bill Kurth, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και ένας από τους συγγραφείς των μελετών, είπε:«Συνεπάγεται ότι η ηλιόσφαιρα είναι συμμετρική, τουλάχιστον στα δύο σημεία όπου διέσχισε το διαστημόπλοιο Voyager».

Σε μια από τις εργασίες, οι ερευνητές προτείνουν ότι το διαστρικό μέσο κοντά στην ηλιόπαυση είναι θερμότερο από το αναμενόμενο, με θερμοκρασία περίπου 30.000-50.000 Κ (29.000-49.000 C).

Σε μια άλλη μελέτη, μια διαφορετική ομάδα ανέφερε την παρουσία στρωμάτων "και στις δύο πλευρές της ηλιόπαυσης".

Ενώ οι επιστήμονες γνώριζαν το εσωτερικό στρώμα, η παρουσία του εξωτερικού στρώματος έγινε εμφανής μόνο αφού το Voyager 2 πέρασε στο διαστρικό διάστημα.

Οι ερευνητές είπαν ότι τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και από τους δύο ανιχνευτές δείχνουν ότι το διαστρικό μέσο, ​​μαζί με την ηλιόπαυση και τα διαστρικά μαγνητικά πεδία, «σχηματίζουν ένα πολύπλοκο διασυνδεδεμένο δυναμικό σύστημα».

Τα Voyagers στάλθηκαν αρχικά για να μελετήσουν τους εξωτερικούς πλανήτες, συμπεριλαμβανομένων του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα, αλλά στη συνέχεια συνέχισαν.

Παρόλο που τα κατάφεραν να βγουν από τη φούσκα του Ήλιου, οι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι τα Voyagers εξακολουθούν να βρίσκονται στο Ηλιακό Σύστημα επειδή εκτείνεται μέχρι το εξωτερικό άκρο του νέφους Oort – που περιλαμβάνει πάγο νερού, αμμωνία και μεθάνιο – που περιβάλλει τον Ήλιο.

Τι υπάρχει στους ανιχνευτές Voyager;

Οι δίδυμοι ανιχνευτές ζύγιζε το καθένα 722 κιλά, γεμάτο με επιστημονικά όργανα, ραδιοφωνικά συστήματα και τις πηγές ενέργειας τους. Η ηλιακή ενέργεια δεν ήταν μια επιλογή δεδομένου ότι το Voyager 1 θα ταξίδευε 778 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο και το Voyager 2 έπρεπε να είναι λειτουργικό έως και 4,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. Η καλύτερη εναλλακτική ήταν η πυρηνική ενέργεια, με τη μορφή θερμοηλεκτρικών γεννητριών ραδιοϊσοτόπων (RTG), που περιείχαν πλουτώνιο-238 που θα διασπωνόταν για να παράγει θερμότητα, η οποία μετατράπηκε σε ηλεκτρική ενέργεια.

Κάθε ανιχνευτής περιέχει 11 όργανα για ανάλυση. Αυτές περιλαμβάνουν την εξέταση της ατμοσφαιρικής χημείας, των μαγνητικών πεδίων, την ανίχνευση σέλας, τη μέτρηση φορτισμένων σωματιδίων, τη χρήση ραδιοφωνικών σημάτων για τον προσδιορισμό των φυσικών ιδιοτήτων των πλανητών και την ανίχνευση ηλιακού ανέμου μέσω μετρήσεων πλάσματος.

Και οι δύο φέρουν επίσης έναν «Χρυσό δίσκο», που περιέχει 116 αναλογικές κωδικοποιημένες εικόνες, χαιρετισμούς σε 55 γλώσσες, 12 λεπτά φυσικών ήχων από τη Γη και 90 λεπτά μουσικής, που επέλεξαν ο Carl Sagan και ο Frank Drake του SETI μετά από συνεργασία με ιστορικούς, καλλιτέχνες. λαογράφους και εθνομουσικολόγους για να δημιουργήσουμε την καλύτερη πρώτη εντύπωση για τον πλανήτη μας.

• Δείτε πώς δημιουργήθηκε το Χρυσό Ρεκόρ
• Θα έπρεπε να μεταδίδουμε την ύπαρξη πιθανής εξωγήινης ζωής;

Ο Δρ Στόουν είπε ότι οι πηγές ενέργειας πλουτωνίου των σκαφών θα σταματήσουν τελικά να παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια, οπότε τα όργανα και οι πομποί τους θα πεθάνουν.

Πρόσθεσε:«Σε άλλα 5 περίπου χρόνια μπορεί να μην έχουμε αρκετά επιστημονικά όργανα για να το τροφοδοτήσουμε πλέον».

Ο Dr Kurth πιστεύει ότι και τα δύο Voyager «θα ξεπεράσουν τη Γη», προσθέτοντας:«Βρίσκονται στις δικές τους τροχιές γύρω από τον γαλαξία για 5 δισεκατομμύρια χρόνια ή περισσότερο.

"Και η πιθανότητα να συναντήσουν κάτι είναι σχεδόν μηδενική."