Οι ηφαιστειακές εκρήξεις κάποτε προκάλεσαν μαζικές εξαφάνιση στους ωκεανούς - θα μπορούσαν να κάνουν η κλιματική αλλαγή;
1. Οξίνιση των ωκεανών :Αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα διαλύονται στο θαλασσινό νερό, οδηγώντας σε οξίνιση των ωκεανών. Αυτή η διαδικασία μειώνει το pH του νερού, καθιστώντας το πιο όξινο. Οι όξινες συνθήκες μπορούν να παρεμβαίνουν στην ικανότητα των θαλάσσιων οργανισμών, ιδιαίτερα εκείνων με κελύφη ή σκελετούς ασβεστίου, να χτίζουν και να διατηρούν τις δομές τους. Αυτό επηρεάζει τους οργανισμούς όπως τα κοράλλια, τα οστρακοειδή και ορισμένα είδη πλαγκτόν, οι οποίοι αποτελούν το θεμέλιο των θαλάσσιων ιστών τροφίμων.
2. νερά θέρμανσης :Καθώς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου παγιδεύουν θερμότητα στην ατμόσφαιρα, οι θερμοκρασίες των ωκεανών αυξάνονται. Τα θερμότερα ωκεάνια ύδατα μπορούν να έχουν διάφορες αρνητικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή. Για παράδειγμα, μπορούν να προκαλέσουν λεύκανση των κοραλλιών, να διαταράξουν τους αναπαραγωγικούς κύκλους των ψαριών και να μεταβάλλουν την κατανομή των ειδών. Πολλοί θαλάσσιοι οργανισμοί έχουν εξελιχθεί για να επιβιώσουν σε ένα στενό εύρος θερμοκρασίας και σημαντικές αποκλίσεις από αυτές τις συνθήκες μπορούν να τονίσουν ή να τους σκοτώσουν.
3. Υποξία :Η αλλαγή του κλίματος μπορεί να οδηγήσει σε επέκταση των ζωνών που έχουν εξαντληθεί με οξυγόνο, γνωστές και ως υποξικές ζώνες, στους ωκεανούς. Η υποξία εμφανίζεται όταν η συγκέντρωση διαλυμένου οξυγόνου στο νερό γίνεται πολύ χαμηλή για να επιβιώσει η θαλάσσια ζωή. Αυτό το φαινόμενο προκαλείται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της απορροής θρεπτικών ουσιών από γεωργικές δραστηριότητες, η οποία διεγείρει τις ανθοφόρες ανθοφορές που αποσυντίθενται και καταναλώνουν οξυγόνο. Η υποξία δημιουργεί "νεκρές ζώνες" όπου οι υδρόβιοι οργανισμοί πνιγούν και τα θαλάσσια ενδιαιτήματα υποβαθμίζονται.
4. Διαταραχή των οικοτόπων :Η αλλαγή του κλίματος μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων της θάλασσας, τα οποία μπορούν να πλημμυρίσουν παράκτιους οικοτόπους και κοραλλιογενείς υφάλους. Επιπλέον, οι αλλαγές στα πρότυπα βροχόπτωσης, οι μεταβολές στα ρεύματα των ωκεανών και οι μετατοπίσεις των καιρικών συνθηκών μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία και τη λειτουργία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Αυτές οι διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν στην απώλεια κρίσιμων οικοτόπων, στους χώρους αναπαραγωγής και στις πηγές τροφίμων, καθιστώντας δύσκολο για τα θαλάσσια είδη να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν.
5. Διαταραχή των αλυσίδων τροφίμων :Οι μεταβολές που προκαλούνται από το κλίμα στις θερμοκρασίες των ωκεανών και στη χημεία μπορούν να επηρεάσουν την αφθονία και τη διανομή διαφόρων θαλάσσιων ειδών. Αυτή η διαταραχή της τροφικής αλυσίδας μπορεί να έχει καταρράκτες, επηρεάζοντας τις σχέσεις του Predator-Prey και τελικά οδηγώντας σε αλλαγές στη δομή και την ποικιλομορφία των θαλάσσιων κοινοτήτων.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι μαζικές εξαφάνιση είναι πολύπλοκα γεγονότα που προκύπτουν από πολλαπλούς παράγοντες που δρουν μαζί σε παρατεταμένες περιόδους. Η αλλαγή του κλίματος συμβάλλει πράγματι σε διάφορους στρεσογόνους παράγοντες στα θαλάσσια οικοσυστήματα και τα συνεχιζόμενα αποτελέσματά του θα μπορούσαν να ωθήσουν ορισμένα είδη πέρα από τις προσαρμοστικές ικανότητές τους, οδηγώντας σε τοπικές εξαφανίσεις και πιθανή απώλεια μεγάλης κλίμακας βιοποικιλότητας στους ωκεανούς.
