Από το Super σε Ultra:Πόσο μεγάλες μπορούν να πάρουν οι μαύρες τρύπες;
1. Αστεριακές μαύρες τρύπες:
Αυτά σχηματίζονται όταν τα μαζικά αστέρια εξαντλούν το πυρηνικό τους καύσιμο και καταρρέουν κάτω από τη δική τους βαρύτητα. Οι αστρικές μαύρες τρύπες μπορούν να έχουν μάζες αρκετές φορές μεγαλύτερες από αυτές του ήλιου μας, που συνήθως κυμαίνονται από μερικές έως δεκάδες ηλιακές μάζες.
*Παράδειγμα*:Η αστρική μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία Γαλαξία, γνωστός ως Sagittarius A*, έχει μάζα περίπου 4 εκατομμυρίων ηλιακών μαζών.
2. Ενδιάμεσες μαύρες τρύπες:
Αυτά πέφτουν ανάμεσα σε αστρικές μαύρες τρύπες και υπερβολικές μαύρες τρύπες από την άποψη της μάζας. Οι ενδιάμεσες μαύρες τρύπες πιστεύεται ότι σχηματίζονται μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως η συσσώρευση μάζας από αστρικές μαύρες τρύπες ή η άμεση κατάρρευση μεγάλων σύννεφων αερίου.
*Παράδειγμα*:Ένας υποψήφιος ενδιάμεσων μαύρων οπών στο Galaxy M82 έχει εκτιμώμενη μάζα αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ηλιακών μαζών.
3.
Αυτές είναι οι μεγαλύτερες και πιο τεράστιες μαύρες τρύπες που είναι γνωστό ότι υπάρχουν. Διαμένουν στα κέντρα των περισσότερων μεγάλων γαλαξιών, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας Γαλαξία. Οι υπερβολικές μαύρες τρύπες μπορούν να έχουν μάζες που κυμαίνονται από εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια φορές εκείνη του ήλιου μας.
*Παράδειγμα*:Η υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία, ο Τοξότης Α*, εκτιμάται ότι έχει μάζα περίπου 4 εκατομμυρίων ηλιακών μαζών, ενώ η υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στην καρδιά του Galaxy M87 πιστεύεται ότι έχει μάζα περίπου 6,5 δισεκατομμυρίων ηλιακών μάζες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν συνεχώς νέες μαύρες τρύπες και τα όρια μεταξύ αυτών των κατηγοριών μπορεί μερικές φορές να είναι θολές. Οι ακριβείς μηχανισμοί πίσω από τον σχηματισμό και την ανάπτυξη της μαύρης οπής παραμένουν ενεργό τομέα έρευνας στην αστροφυσική.
