bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> αστρονομία

Τι φεγγάρι δείχνει στοιχεία βροχόπτωσης και διάβρωσης από κάποια υγρή ουσία;

Το φεγγάρι που δείχνει στοιχεία βροχόπτωσης και διάβρωσης από κάποια υγρή ουσία είναι ο Τιτάνας, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου.

Οι βροχοπτώσεις ενδέχεται να έχουν συμβεί σε προϊστορικούς τιτάν, να σκάλισμα ποτάμια και να γλυπτά την επιφάνεια του. Το 2019, το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA έκανε τη συναρπαστική ανακάλυψη μεγάλων δομών διακλάδωσης που μοιάζουν με αποξηραμένες ποταμούς κοντά στον ισημερινό του Τιτάνα, υποδηλώνοντας ότι το φεγγάρι γνώρισε ουσιαστική υγρή βροχόπτωση. Αυτά τα χαρακτηριστικά του ποταμού είναι ενδεικτικά των διαδικασιών τροποποίησης της επιφάνειας που δεν σχετίζονται με τον τρέχοντα καιρό με βάση το μεθάνιο του Τιτάνα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η βροχόπτωση στον Τιτάνα δεν προκαλείται από το νερό. Η ατμόσφαιρα του Τιτάνα αποτελείται κυρίως από άζωτο, με μικρές ποσότητες μεθανίου και άλλων αερίων. Το υγρό που πέφτει στον Τιτάνα θεωρείται ότι αποτελείται κυρίως από υγρούς υδρογονάνθρακες, όπως το μεθάνιο και το αιθάνιο. Αυτή η οργανική βροχόπτωση έχει προταθεί ως πιθανή εξήγηση για το σχηματισμό των εκτεταμένων πεδίων αμμόλοφων και των λιμνών υγρών υδρογονανθράκων.

Ο CHEOPS, ο δορυφόρος μελέτης εξωπλανητών της ESA, εκτοξεύτηκε με επιτυχία

Ο CHEOPS, ο δορυφόρος μελέτης εξωπλανητών της ESA, εκτοξεύτηκε με επιτυχία

Ένα ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο εκτοξεύτηκε από τη Νότια Αμερική σε μια τριετή αποστολή μελέτης πλανητών σε άλλα ηλιακά συστήματα. Η αποστολή Characterizing ExOPlanets Satellite (CHEOPS) εκτοξεύτηκε από το Kourou της Γαλλικής Γουιάνας, στις 8.54 π.μ. GMT πάνω από έναν ρωσικό πύραυλο Soyuz. Η εκτόξευση

Έρευνα Επιστήμης Βαρύτητας με την αποστολή Europa Clipper της NASA

Έρευνα Επιστήμης Βαρύτητας με την αποστολή Europa Clipper της NASA

Το Τμήμα Γης, Πλανητικής και Διαστημικής Επιστήμης (EPSS) στο UCLA έχει ένα εντυπωσιακό ιστορικό ηγεσίας ή συμμετοχής σε αποστολές της NASA. Για παράδειγμα, η αποστολή Galileo εξερεύνησε τον Δία και τα φεγγάρια του μεταξύ 1995 και 2003. Η καθηγήτρια EPSS Margaret G. Kivelson ήταν η κύρια ερευνήτρια

Το JWST βλέπει τη σύγκρουση γαλαξιών που προκαλεί θεαματική έκρηξη σχηματισμού αστεριών

Το JWST βλέπει τη σύγκρουση γαλαξιών που προκαλεί θεαματική έκρηξη σχηματισμού αστεριών

Όταν οι γαλαξίες συγχωνεύονται, τα βαρυτικά πεδία μπορούν να αναδεύσουν αέρια, επιταχύνοντας δραματικά το σχηματισμό άστρων. Το τελικό αποτέλεσμα είναι γνωστό ως γαλαξίας με αστερίες και το JWST έχει στρέψει το δυνατό του βλέμμα σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα, τον IC 1623, γνωστό και ως