Γιατί τα παιδιά έχουν κακή διάθεση
Η «βία» του μωρού πηγάζει από την ακατάλληλη οικογενειακή εκπαίδευση
Ο Zou Xiaobing, διευθυντής και επικεφαλής ιατρός του Τμήματος Παιδιατρικής στο Τρίτο Συνεργαζόμενο Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Sun Yat-sen, είπε στους δημοσιογράφους ότι δεν είναι ασυνήθιστο για παιδιά όπως ο γιος του κυρίου Qi να έχουν κακή διάθεση σε νεαρή ηλικία, κυρίως μεταξύ ηλικίες 2 και 10 ετών.
"Αν ένα παιδί χάνει την ψυχραιμία του μόνο περιστασιακά, δεν θα κάνει τους γονείς του και τους ανθρώπους γύρω του να αισθάνονται ανεξέλεγκτοι. Αυτό το είδος "απώλειας ψυχραιμίας" πρέπει να ειπωθεί ότι είναι σχετικά φυσιολογικό και μπορεί επίσης να γίνει κατανοητό ως άτακτη και άγνοια απόδοση. Τα περισσότερα από αυτά προκαλούνται από ακατάλληλες οικογενειακές μεθόδους εκπαίδευσης.»
Ο διευθυντής Zou Xiaobing είπε ότι υπάρχουν πολλά μοναχοπαίδια στη σύγχρονη κοινωνία και οι γονείς και τα μέλη της οικογένειας λατρεύουν τα παιδιά τους.Τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν ελεύθερα με τους συνομηλίκους τους χωρίς την επίβλεψη των γονιών τους από τότε που ήταν μικρά. Μετά τη μετάβαση στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο, ο χρόνος για τη μελέτη συχνά υπερβαίνει το χρόνο για παιχνίδι και κάνοντας φίλους. Ο φυσικός κανόνας του «Αν χτυπήσω τους άλλους, οι άλλοι θα με χτυπήσουν» που θα έπρεπε να είχε διαμορφωθεί σε αμοιβαίες αλληλεπιδράσεις, υπό την τυφλή προστασία και ανοχή των ενηλίκων, αντικαταστάθηκε από το εγωκεντρικό «Αν δεν μου αρέσει, Θα σε χτυπήσω» σκέφτηκε αντικαταστάθηκε. Με αυτόν τον τρόπο, οι δικές τους ανάγκες τίθενται πρώτα και όταν δεν ικανοποιηθούν, το παιδί θα απειλήσει τους γονείς και τα μέλη της οικογένειας με βίαιες μεθόδους όπως γροθιές, κλωτσιές και πετώντας πράγματα.
Η ΔΕΠΥ μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ευερεθιστότητα
Μερικά παιδιά χάνουν την ψυχραιμία τους και γίνονται υστερικά, βρίζουν και φωνάζουν με τη φωνή τους. Ο βαθμός «βίας» είναι ακόμη παρόμοιος με αυτόν των ενηλίκων. Οι γονείς μερικές φορές πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι πολύ «άτακτα» ή μιμούνται τους άλλους, αλλά μην περιμένετε Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η κακή διάθεση του παιδιού παραμένει η ίδια ή ακόμα και χειροτερεύει. Εκτός από τους λόγους περιποίησης, ο σκηνοθέτης Zou Xiaobing είπε ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιου είδους παθολογικοί παράγοντες.
"Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να είναι παρορμητικά και να χάνουν το μυαλό τους όταν θυμώνουν. Επίσης, τα παιδιά με σύνδρομο Asperger, μια μικρότερη μορφή του φάσματος του αυτισμού, δεν έχουν βασικές διαπροσωπικές δεξιότητες, δεν γνωρίζουν τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει η συμπεριφορά τους στους άλλους, έτσι μερικές φορές Οι γονείς αισθάνονται ότι «το παιδί διαπράττει εν γνώσει του ένα έγκλημα ή σκόπιμα αντιτίθεται», γεγονός που προκαλεί συγκρούσεις γονέα-παιδιού. θα αυξηθεί επίσης η ευερεθιστότητα.
Αντίμετρα:Αποφύγετε τους ξυλοδαρμούς και τις επιπλήξεις, μάθετε να το αντιμετωπίζετε ψυχρά
«Όταν ένα παιδί χάνει την ψυχραιμία του, οι γονείς πρέπει πρώτα να μάθουν τον λόγο, αν είναι επειδή κακοποίησαν το παιδί στο παρελθόν ή αν υπάρχει ελάττωμα στις προαναφερθείσες ικανότητες. Μόνο αφού το μάθουν μπορούν να συνταγογραφήσουν το δικαίωμα ιατρική." Ο διευθυντής Zou Xiaobing είπε ότι για τα παιδιά που είναι περιποιημένα και χαϊδεμένα, οι γονείς πρέπει να αλλάξουν εντελώς τον τρόπο εκπαίδευσης, δεν μπορούμε απλώς να το ανεχόμαστε τυφλά. Εάν το αίτημα είναι παράλογο, δεν πρέπει να συμφωνηθεί. Ακόμα κι αν το παιδί χάσει την ψυχραιμία του, δεν μπορεί να το προσέξει. Ορισμένες τιμωρίες μπορούν να δοθούν κατάλληλα, όπως να στέκεται στη γωνία για λίγα λεπτά ή να μην εμφανίζεται κινούμενα σχέδια εκείνη την ημέρα. «Αυτό το είδος κρυολογήματος θα διαρκέσει για μερικές εβδομάδες, επειδή η ψυχραιμία του παιδιού μπορεί να αυξηθεί στην αρχή, αλλά συνήθως μέχρι την τρίτη εβδομάδα, σιγά-σιγά θα ηρεμήσουν και θα ξέρουν ότι οι γονείς είναι πραγματικά θυμωμένοι.» Περισσότερη ενθάρρυνση Τα παιδιά παίζουν με άλλους συνομηλίκους, διαμορφώνοντας και υιοθετώντας κανόνες στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.
Όσο για εκείνα τα παιδιά που μπορεί να έχουν ελλείψεις ικανότητας, όταν βλέπουν τις εκρήξεις, την υπερκινητικότητα και την ανυπακοή τους στις οδηγίες, θα πρέπει επίσης να είναι ανεκτικά και με κατανόηση. «Υπάρχουν τρεις αρχές για την αντιμετώπιση αυτού του μέρους των παιδιών. Πρώτον, πρέπει να υπάρχει αγάπη, δεύτερον, χρονοβόρος και τρίτον, συνεπείς και σωστές μέθοδοι. Προσέξτε να μην διδάσκετε τα παιδιά ατελείωτα, καθώς η ασταμάτητα γκρίνια θα κάνει τα παιδιά αισθάνεστε βαριεστημένοι, μην χρησιμοποιείτε βία για να τους ελέγξετε." Ο βίαιος "ξυλοδαρμός και επίπληξη θα επιδεινώσει το πρόβλημα και θα κάνει την εκπαίδευση πιο δύσκολη."
