Γιατί η εφαρμογή υπερβολικά συμπυκνωμένου λιπάσματος «καίει τα σπορόφυτα»;

Όπως λέει και η παροιμία, ένα λουλούδι σε μια καλλιέργεια εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το λίπασμα." Όλοι γνωρίζουν ότι τα λιπάσματα μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή των καλλιεργειών.

Η πρακτική μας λέει ότι η γονιμοποίηση είναι επίσης επιστήμη. Εάν το λίπασμα είναι πολύ ελαφρύ, θα είναι αδύναμο και αναποτελεσματικό και δεν θα έχει καμία επίδραση στην αύξηση της παραγωγής. Εάν το λίπασμα είναι πολύ παχύ, θα "κάψει τα σπορόφυτα και οι κόκκοι δεν θα συγκομιστούν.

Γιατί η εφαρμογή υπερβολικά συμπυκνωμένου λιπάσματος «καίει τα σπορόφυτα»;

Όλοι έχουν την εμπειρία ότι κάθε χειμώνα όταν παστώνουμε λαχανικά, αφού βάλουμε λαχανικά και αλάτι στη δεξαμενή, μετά από λίγο, θα υπάρχει πολύ νερό στη δεξαμενή. Αυτό δείχνει ότι το κύτταρο Β στο φυτό έχει εκφυλιστεί και τα μόρια του νερού έχουν διεισδύσει προς την κατεύθυνση του συμπυκνωμένου διαλύματος.

Στη διαδικασία απορρόφησης των θρεπτικών στοιχείων των φυτών, εάν η λίπανση είναι πολύ πηχτή, θα συμβεί και το παραπάνω φαινόμενο. Η επιδερμίδα της ρίζας των φυτών είναι ένα στρώμα ημιδιαφανούς μεμβράνης. Υπό κανονικές συνθήκες, η συγκέντρωση του κυτταρικού διαλύματος στα τριχωτά κύτταρα είναι υψηλότερη από αυτή στο έδαφος. Σύμφωνα με την αρχή της όσμωσης, τα τριχωτά κύτταρα της ρίζας μπορούν να απορροφήσουν νερό και θρεπτικά συστατικά από το υγρό χώμα. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση του υγρού των κυττάρων της ρίζας της τρίχας, τόσο ισχυρότερη είναι η ικανότητα απορρόφησης νερού και θρεπτικών συστατικών. Όταν τα τριχωτά κύτταρα της ρίζας βρίσκονται σε τεταμένη κατάσταση, δηλαδή τα κύτταρα έχουν απορροφήσει αρκετό νερό, το κυτταρικό τοίχωμα θα παράγει δύναμη 7* για να αποτρέψει την είσοδο νερού στα κύτταρα και τα κύτταρα θα σταματήσουν να απορροφούν νερό.

Εάν η λίπανση είναι πολύ παχύρρευστη, η συγκέντρωση του διαλύματος στο έδαφος είναι μεγαλύτερη από τη συγκέντρωση του υγρού του τριχωτού κυττάρου της ρίζας και το νερό στα τριχωτά κύτταρα της ρίζας θα ρέει στο έδαφος. Αυτή τη στιγμή, οι μίσχοι, τα κλαδιά, και τα φύλλα στο έδαφος θα εξακολουθούν να διαπνέονται ως συνήθως κάτω από το φως του ήλιου. Ως αποτέλεσμα, το νερό δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα ​​και χάνει την ισορροπία του. Έτσι τα κλαδιά και τα φύλλα των ελαφρών θα μαραθούν και τα βαριά θα ξεραθούν και θα πεθάνουν και θα εμφανιστούν τα λεγόμενα «φλεγόμενα σπορόφυτα».