Γιατί ωριμάζουν τα φρούτα;
Οι καρποί ωριμάζουν ώστε να μπορούν να προσελκύσουν τα ζώα να τους φάνε και να απλώσουν τους σπόρους τους. Οι καρποί ωριμάζουν όταν απορροφούν υγρασία, μέταλλα και άλλα απαραίτητα συστατικά από το έδαφος. Καθώς ο καρπός μεγαλώνει, τα κύτταρα αποθήκευσης του επεκτείνονται και γεμίζουν με νερό, σάκχαρα, οργανικά οξέα, βιταμίνες και μέταλλα. Το δέρμα του φρούτου αλλάζει επίσης χρώμα για να γίνει πιο ελκυστικό. Μόλις ολοκληρωθούν όλες αυτές οι διαδικασίες, το φρούτο είναι έτοιμο για κατανάλωση.
Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να απολαμβάνετε ένα φρούτο, στο αποκορύφωμα της εποχής, όταν είναι τελείως ώριμο.
Η ωριμότητα αναδεικνύει τις καλύτερες γεύσεις, υφές και αρώματα των φρούτων που αγαπάμε. Απολαύστε το ίδιο φρούτο μια εβδομάδα πριν ωριμάσει και μπορεί να έχετε μια εντελώς διαφορετική εμπειρία!
Η σκληρή σάρκα, οι περισσότερες ίνες, η άγευση ή η πικρία συνδέονται συνήθως με τα ανώριμα φρούτα. Ωστόσο, ορισμένα φρούτα, μόλις ωριμάσουν, τείνουν να αλλοιώνονται γρήγορα και σύντομα αποκτούν μια έντονη γεύση τάρτας, που μπορεί να έχετε βιώσει κάποια στιγμή. Όλα αυτά μπορεί να σας βάλουν σε αδιέξοδο στη γεύση και στην ιδέα να φάτε ξανά αυτό το φρούτο!
(Φωτογραφία:pexels)
Πού κάνατε λάθος;
Χρόνος , ο φίλος μου. Η καλλιέργεια φρούτων (Πομολογία) είναι μια τέχνη από μόνη της. Πρέπει να χρονομετρήσετε τέλεια την περίοδο συγκομιδής σας (αν καλλιεργείτε τη δική σας, διαφορετικά χρονομετρήστε την αγορά σας από το σούπερ μάρκετ). Κάθε φρούτο έχει έναν μοναδικό τρόπο ωρίμανσης. Μια λάθος κίνηση εδώ ή εκεί και μπορεί να καταλήξετε να καταστρέψετε την πραγματική ουσία αυτού του φρούτου, μια προσβολή για τις δυνάμεις της φύσης που ενώθηκαν για να το βοηθήσουν να το αναθρέψουν και να αναδείξουν τις καλύτερες γεύσεις στο πιάτο σας.
Γιατί τα φρούτα είναι τόσο δελεαστικά;
Τα φρούτα είναι πολύχρωμα και γευστικά γιατί θέλουν να τρώγονται! Αυτός είναι ολόκληρος ο λόγος της ύπαρξής τους!
Ακούγεται λίγο σκληρό, σωστά; Στην πραγματικότητα, για τους ανθρώπους και άλλα ζώα, τα φρούτα είναι κάτι νόστιμο για κατανάλωση, αλλά για ένα φυτό, είναι ένα μέσο επιβίωσης.
Ο καρπός προστατεύει τους σπόρους από τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Ο καρπός προστατεύει και θρέφει τους σπόρους ενός φυτού. Καθώς οι σπόροι ωριμάζουν, ο καρπός που τους περιβάλλει ωριμάζει, γίνεται μεγαλύτερος, πιο ζουμερός, πιο γλυκός και πιο πολύχρωμος. Αυτές οι αλλαγές δελεάζουν τους καταναλωτές (άνθρωποι και άλλα ζώα) να φάνε τον καρπό και, με κάθε τύχη, να ρίξουν τον σπόρο αλλού, όπου μπορεί να αναπτυχθεί σε νέο φυτό. Η ωρίμανση των καρπών τους είναι μια τακτική επιβίωσης που χρησιμοποιείται από τα φυτά για να τα βοηθήσουν να αναπαραχθούν και να πολλαπλασιαστούν.
Τι συμβαίνει καθώς ωριμάζει ο καρπός;
Καθώς τα φυτά απορροφούν την υγρασία, τα μέταλλα από το έδαφος και όλα τα απαραίτητα συστατικά για να ευδοκιμήσει, ο καρπός συνεχίζει να αναπτύσσεται, τα αποθηκευτικά του κύτταρα επεκτείνονται, εμβαπτίζοντάς τα με νερό, σάκχαρα, άμυλα, οργανικά οξέα, βιταμίνες και μέταλλα. Το δέρμα του μετατρέπεται από πράσινο σε άλλα ελκυστικά χρώματα, όπως κόκκινο, πορτοκαλί ή κίτρινο.
Διάφορα στάδια στην ωρίμανση μιας μπανάνας
Η περιεκτικότητα σε άμυλο και οξύ μειώνεται, ενώ η περιεκτικότητα σε ζάχαρη αυξάνεται. Τα αλκαλοειδή και οι τανίνες (αζωτούχες οργανικές ενώσεις και βιομόρια) που σχετίζονται με τα υποώριμα φρούτα αρχίζουν να εξαφανίζονται. Αναπτύσσεται ένα άρωμα καθώς η σύσταση του οξέος και της πρωτεΐνης αλλάζει και η υφή του φρούτου μαλακώνει, καθώς οι ουσίες που συγκρατούν τα κυτταρικά του τοιχώματα αρχίζουν να διασπώνται. Αφού ολοκληρωθούν όλες αυτές οι διαδικασίες, το φρούτο μας είναι έτοιμο για κατανάλωση.
Πόσο διαφορετικά είναι τα ανώριμα φρούτα από τα ώριμα;
Σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας ωρίμανσης, ο καρπός συνθέτει ενώσεις, όπως αλκαλοειδή και τανίνες. Τα αλκαλοειδή δρουν ως διεγερτικά και μπορεί να είναι τοξικά όταν καταποθούν. Οι τανίνες είναι βιομόρια με αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Διάφορες μορφές αλκαλοειδών (αριστερά), Ένας τύπος τανίνης (δεξιά)
Αυτές οι ενώσεις καταπολεμούν τις λοιμώξεις και προκαλούν πικρή και στυφή γεύση των υποώριμα φρούτων. Εκτός από αυτό, τα ανώριμα φρούτα είναι πιο ινώδη, λιγότερο ζουμερά και έχουν σκληρή εξωτερική σάρκα. Αυτές οι προσαρμογές είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο για τα φυτά για να αποκρούσουν τους πρόθυμους τρώγοντες που μπορεί να πάρουν τον καρπό και τους μη ανεπτυγμένους σπόρους πριν να είναι έτοιμοι.
Ο καρπός συνεχίζει να ωριμάζει μετά τη συγκομιδή;
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κάθε φρούτο έχει έναν μοναδικό τρόπο ωρίμανσης.
Ορισμένα μη κλιμακτηριακά φρούτα μπορούν να ωριμάσουν πλήρως και να αναπτύξουν όλη τους τη γλυκύτητα μόνο όταν είναι συνδεδεμένα με το ίδιο το φυτό. Αυτά τα φρούτα περιλαμβάνουν τα μούρα, τα πεπόνια, τα σταφύλια, τα κεράσια, τα εσπεριδοειδή και τους ανανάδες. Μόλις μαζευτούν, δεν μπορούν να γίνουν πιο γλυκά, επειδή δεν αποθηκεύουν τα σάκχαρά τους ως άμυλα. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν άμυλα για να μετατραπούν σε σάκχαρα, δεν υπάρχει περαιτέρω ωρίμανση. Ιδανικά, αυτά τα φρούτα πρέπει να μαζεύονται στο ύψος της ωρίμανσης και να τα απολαμβάνετε αμέσως μετά. διαφορετικά, θα αρχίσουν να φθείρονται. Η ψυχρή αποθήκευση χρησιμοποιείται ευρέως για την αποφυγή ζημιών και ταχείας ωρίμανσης.
Ορισμένα άλλα φρούτα συνεχίζουν να ωριμάζουν και να αναπτύσσουν γεύση ακόμη και μετά τη συγκομιδή τους. Βερίκοκα, μπανάνες, αβοκάντο, μάνγκο, ακτινίδια, αχλάδια, ροδάκινα, νεκταρίνια, λωτούς και ντομάτες είναι αυτά τα είδη φρούτων. Αυτά τα φρούτα είναι γνωστά ως κλιμακτηρικά φρούτα επειδή υπάρχει μια κρίσιμη περίοδος στην ανάπτυξή τους όταν ωριμάζουν μέσω μιας έκρηξης αυξημένης κυτταρικής αναπνοής. Ο κλιμακτηριακός καρπός μπορεί να διατηρήσει το αιθυλένιο που παράγει και να απορροφήσει επιπλέον αιθυλένιο από το περιβάλλον του. Το αιθυλένιο είναι ένας υδρογονάνθρακας που δρα ως ορμόνη γήρανσης στα φυτά.
Τεχνητή μέθοδος ωρίμανσης
Με την ανάπτυξη του εμπορίου φρούτων, τα φρούτα εξάγονται πλέον σε μακρινές χώρες σε όλο τον κόσμο. Η διατήρηση του τέλειου επιπέδου ωριμότητας είναι ένα δύσκολο έργο, επομένως οι εταιρείες βρήκαν μια λύση
Τα φρούτα μαζεύονται όταν είναι υποώριμα και ωριμάζουν στις αγορές προορισμού τους πριν βγουν στην αγορά. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη χημική ουσία για τεχνητή ωρίμανση είναι το καρβίδιο του ασβεστίου, μια γκριζόλευκη οργανική ένωση με οσμή σαν σκόρδο. Όταν εκτίθεται σε υγρασία, παράγει αέριο ακετυλένιο (που κοινώς αναφέρεται ως αέριο καρβίδιο), το οποίο είναι ανάλογο του αιθυλενίου. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία ωρίμανσης.
Πώς είναι επιβλαβές
Το ακετυλένιο δεν είναι τόσο αποτελεσματικό στην ωρίμανση όσο το αιθυλένιο. Επιπλέον, δεν είναι μια φυσική ορμόνη. Το καρβίδιο του ασβεστίου περιέχει ίχνη αρσενικού και υδριδίου του φωσφόρου, κάτι που είναι ανησυχητικό για ορισμένους καταναλωτές.
Το καρβίδιο του ασβεστίου (σε σκόνη) χρησιμοποιείται στην τεχνητή και θανατηφόρα ωρίμανση των φρούτων
Τα φρούτα που έχουν ωριμάσει με καρβίδιο του ασβεστίου είναι υπερβολικά μαλακά και κατώτερης γεύσης. Έχουν επίσης μικρότερη διάρκεια ζωής. Ένα φρούτο που έχει ωριμάσει τεχνητά μπορεί να αποκτήσει ένα ομοιόμορφο, ελκυστικό χρώμα επιφάνειας, αλλά οι εσωτερικοί ιστοί μπορεί να μην γίνουν εξίσου ώριμοι. Όταν το καρβίδιο του ασβεστίου χρησιμοποιείται σε ένα σημαντικά υποώριμο φρούτο, απαιτείται τεράστια ποσότητα της χημικής ουσίας για την ωρίμανση του καρπού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα φρούτα να γίνονται ακόμα πιο άγευστα, ανθυγιεινά και πιθανώς τοξικά!
