Γιατί οι ασβοί ζουν στα πιο καθαρά λαγούμια
Οι ασβοί είναι ζώα ευρέως διαδεδομένα και μπορούν να βρεθούν σχεδόν παντού στη χώρα μας. Ο κοινός ασβός έχει πιο παχύ σώμα, μυτερή μύτη και κοντή ουρά. Λόγω της κατοικίας του σε σπήλαιο, τα μάτια και τα κελύφη των αυτιών του είναι σχετικά μικρά, το μήκος του σώματός του είναι περίπου 65 εκατοστά και ολόκληρο το σώμα του καλύπτεται με πυκνά και μακριά γκρι μαλλιά. Υπάρχουν λευκές ρίγες στη μέση και στις πλευρές του κεφαλιού, επομένως δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί στη φύση. Οι διατροφικές συνήθειες του ασβού είναι πολύ ανάμεικτες, οι ρίζες των φυτών, το καλαμπόκι, τα φιστίκια, τα πεπόνια κ.λπ. είναι όλα τα τρόφιμά του. Περιστασιακά θηράματα εντόμων, σκουληκιών, αυγών πουλιών, βολβών κ.λπ.
Οι ενεργές τους περίοδοι είναι κυρίως η άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Το χειμώνα πέφτουν σε χειμερία νάρκη σε σπηλιές. Οι θηλυκοί ασβοί και οι αρσενικοί ασβοί συνήθως δεν ζουν μαζί. Συνήθως, μόνο ένας ασβός ζει σε μια τρύπα. Τα νύχια στα μπροστινά πόδια του ασβού είναι σχετικά δυνατά και είναι αιχμηρά εργαλεία για το σκάψιμο οπών. Βασίζεται σε αυτό το ζευγάρι αιχμηρά εργαλεία για να σκάβει σπηλιές και να ζει σε άγρια δάση, λιβάδια, πλαγιές λόφων, αναχώματα, νεκροταφεία, ακόμη και σε επίπεδο έδαφος.
Η ικανότητά του να σκάβει χώμα είναι πολύ υψηλή. Σε επίπεδο έδαφος, μπορεί να σκάψει αρκετό χώμα σε ένα λεπτό για να καλύψει το σώμα του. Οι σπηλιές του είναι πολύ βαθιές, μερικές μέχρι και 10 μέτρα, και συχνά υπάρχουν περισσότερες από μία σπηλιές. Τα σπήλαια συνδέονται με περάσματα, ενώ υπάρχουν πολλαπλά ανοίγματα που επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. Μπορούν όχι μόνο να σκάψουν τρύπες σε επίπεδο έδαφος, αλλά και να «κατασκευάσουν» σε ασβεστολιθικές πλαγιές. Αν βρείτε ένα λαγούμι ασβού στη φύση, θα διαπιστώσετε ότι το λαγούμι είναι πάντα καθαρό, πολύ καθαρό, χωρίς σκουπίδια και περιττώματα.
Αποδεικνύεται ότι οι ασβοί είναι πολύ υγιεινά ζώα. Όχι μόνο σκουπίζει τα πόδια του πριν μπει στη σπηλιά, αλλά και τα πλένει στο νερό πριν πάει για ύπνο και αφού ξυπνήσει. Είναι έτσι κάθε μέρα, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μοντέλο υγείας». Οι ασβοί έχουν τη συνήθεια να πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
Κάθε άνοιξη, όταν ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να τακτοποιούν τη σπηλιά, να βάζουν νέα βρύα ή ξερά φύλλα και να τακτοποιούν τη σπηλιά πολύ τακτοποιημένα. Οι ασβοί δεν αφοδεύουν ποτέ στα λαγούμια που ζουν. Διαθέτει τη δική του ειδική τουαλέτα. Οι τουαλέτες βρίσκονται συχνά κοντά στην είσοδο του σπηλαίου και υπάρχουν περισσότερες από μία. Επειδή η σπηλιά του ασβού είναι σχετικά ευρύχωρη και υπάρχουν πολλές εισόδους σπηλαίων και σπηλιές, μερικά ζώα που τεμπελιάζουν πολύ να σκάψουν τις δικές τους σπηλιές ζουν στο "εξωτερικό δωμάτιο" κοντά στην είσοδο της σπηλιάς.
Η πονηρή αλεπού ποθούσε πολύ τις συνθήκες διαβίωσης του ασβού, έμπαινε επίτηδες στην τρύπα του ασβού για να αφοδεύσει και να ουρήσει παντού και άλειψε τη δυσοσμία σε όλη την τρύπα. Ο ασβός, που είχε εμμονή με την καθαριότητα, δεν άντεξε άλλο κι έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την παλιά φωλιά και να φτιάξει μια νέα και η αλεπού το εκμεταλλεύτηκε.
