Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μετάφασης;

Η μίτωση, γνωστή και ως έμμεση διαίρεση, αναφέρεται σε μια διαδικασία κατά την οποία τα ευκαρυωτικά κύτταρα διαιρούνται για να παράγουν σωματικά κύτταρα.Αυτή η μέθοδος διαίρεσης παρατηρείται συνήθως σε ζώα και ανώτερα φυτά. Ας ρίξουμε μια ματιά στα χαρακτηριστικά της μετάφασης της μίτωσης.

ο

Τι είναι η μετάφαση στη μίτωση

ο
Η κυτταρική διαίρεση μπορεί να χωριστεί σε μίτωση και αμίτωση.Η μίτωση χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ατράκτων και χρωμοσωμάτων κατά τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης, έτσι ώστε τα αναδιπλασιασμένα θυγατρικά χρωμοσώματα να κατανέμονται ομοιόμορφα στα θυγατρικά κύτταρα. Επειδή τα νημάτια στο κύτταρο μπορούν να φανούν κάτω από το μικροσκόπιο φωτός κατά τη διαίρεση, ονομάζεται μίτωση. Η μίτωση είναι μια διαδικασία συνεχούς κυτταρικής αλλαγής, η οποία συχνά χωρίζεται σε δύο στάδια:«ενδιάμεση φάση» και «μίτωση». Το στάδιο της διάσπασης συνήθως χωρίζεται σε τέσσερα στάδια ανάλογα με τις μορφολογικές αλλαγές:το πρώιμο στάδιο, το μεσαίο στάδιο, το τελευταίο στάδιο και το τελικό στάδιο.
ο

Χαρακτηριστικά της μιτωτικής μετάφασης

ο
Η μετάφαση είναι η περίοδος μεταξύ όταν τα χρωμοσώματα παρατάσσονται στην ισημερινή πλάκα και όταν οι χρωματίδες τους αρχίζουν να διαχωρίζονται προς τους πόλους. Τα μεταφασικά χρωμοσώματα σχηματίζουν τη λεγόμενη ισημερινή πλάκα στο ισημερινό επίπεδο. Βλέποντας από το ένα άκρο, αυτά τα χρωμοσώματα φαίνεται να είναι διατεταγμένα ακτινικά στην ισημερινή πλάκα.Αυτή τη στιγμή, δεν είναι ακίνητα, αλλά βρίσκονται σε κατάσταση συνεχούς ταλάντωσης. Τα μεταφασικά χρωμοσώματα συμπυκνώνονται και παχύνονται, δείχνοντας τον αριθμό και το σχήμα που είναι μοναδικό σε αυτό το είδος. Επομένως, η μετάφαση της μίτωσης είναι κατάλληλη για τη μελέτη της μορφολογίας, της δομής και του αριθμού των χρωμοσωμάτων και για ανάλυση καρυότυπου. Και το μεσοπρόθεσμο είναι μεγαλύτερο.
ο
Τα παραπάνω είναι τα χαρακτηριστικά της μετάφασης της μίτωσης. Κατά τη διάρκεια της μετάφασης, τα δύο κεντρομερή συνδέονται με τους δύο πόλους μέσω του κεντρομερούς και τα χρωμοσώματα βρίσκονται στο ισημερινό επίπεδο από την ισορροπία των δυνάμεων έλξης στους δύο πόλους.