Διαφορετικά είδη καλουπιού ψωμιού

Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι αν αφήσουν το ψωμί έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα αρχίσει να βγάζει μούχλα. Ωστόσο, μπορεί να μην γνωρίζουν πολλά για το τι είναι η μούχλα, πώς σχηματίζεται ή γιατί. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μούχλας ψωμιού, μερικοί από τους οποίους είναι σχετικά αβλαβείς και άλλοι είναι επικίνδυνοι όταν τρώγονται.

TL;DR (Πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα; Δεν έχω διαβάσει)

Αρκετά είδη μούχλας – που προσδιορίζονται ως «καλούπια ψωμιού» – αναπτύσσονται στο ψωμί. Σχηματίζονται όταν τα σπόρια μούχλας βρουν το δρόμο τους στην επιφάνεια του ψωμιού. Η μούχλα είναι ένας μύκητας που τρώει τις οργανικές ενώσεις που βρίσκονται στο ψωμί και σε άλλα τρόφιμα. Το Penicillium, το Cladosporium και το μαύρο καλούπι ψωμιού είναι τρία κοινά καλούπια ψωμιού. Μερικά είναι ακίνδυνα, αλλά άλλα όχι, επομένως είναι καλύτερο να αποφύγετε να τρώτε μουχλιασμένο ψωμί.

Τι είναι το Bread Mold;

Είναι εύκολο να μπερδέψουμε τη μούχλα με συστάδες μικροσκοπικών φυτών, αλλά στην πραγματικότητα η μούχλα δεν είναι ούτε φυτό ούτε ζώο. Όπως τα μανιτάρια, έτσι και η μούχλα είναι ένα είδος μύκητα. Ο μύκητας είναι ένα είδος ζωντανού οργανισμού που παράγει σπόρια και τρέφεται με οργανική ύλη όπως τα τρόφιμα που σαπίζουν. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μούχλας που αναπτύσσονται σε διαφορετικά μέρη. Ορισμένες μούχλες αναπτύσσονται μόνο στο ξύλο, άλλες τείνουν να βρίσκονται σε αποσυντιθέμενη φυτική ή ζωική ύλη και μερικές βρίσκονται πιο συχνά στα τρόφιμα. Πολλά διαφορετικά είδη μούχλας εμφανίζονται στο ψωμί, επομένως αναφέρονται ως καλούπια ψωμιού. Αν και είναι διαφορετικά είδη, όλα αυτά τα καλούπια έχουν μερικά κοινά στοιχεία.

Όπως όλα τα καλούπια, έτσι και τα καλούπια ψωμιού αναπαράγονται δημιουργώντας σπόρια. Τα σπόρια είναι μικροσκοπικά, συχνά μικροσκοπικά, σωματίδια από τα οποία τελικά αναπτύσσονται πλήρως σχηματισμένα καλούπια. Τα σπόρια μούχλας υπάρχουν σχεδόν οπουδήποτε βρείτε υγρασία και οργανική ύλη. Μπορούν να παρασυρθούν στον αέρα ή να προσγειωθούν σε νερό ή φαγητό, που σημαίνει ότι είναι σχεδόν πάντα παρόντα στη φύση και σε εσωτερικούς χώρους. Ευτυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των σπορίων μούχλας είναι αβλαβή.

Τα καλούπια ψωμιού ευδοκιμούν στο ψωμί λόγω των πλούσιων οργανικών υλικών που βρίσκονται σε αυτό. Η ζάχαρη και οι υδατάνθρακες τροφοδοτούν την ανάπτυξη σπορίων μούχλας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ψωμί που αφήνεται στο ύπαιθρο αρχίζει να αναπτύσσει ορατή μούχλα σε μόλις πέντε έως επτά ημέρες. Το συγκεκριμένο είδος μούχλας ψωμιού εξαρτάται από τον τύπο των σπορίων που υπάρχουν στο περιβάλλον.

Καλούπι μαύρου ψωμιού

Το μαύρο καλούπι ψωμιού (Rhizopus stolonifer) είναι ένα από τα πιο κοινά καλούπια ψωμιού. Υπάρχει σε κάθε ήπειρο της Γης. Εκτός από το ψωμί, η μαύρη μούχλα του ψωμιού εμφανίζεται επίσης σε άγρια ​​φρούτα και λαχανικά, ειδικά εάν αναπτύσσονται σε υγρές συνθήκες. Η παρουσία του προκαλεί σήψη σε οποιοδήποτε οργανικό υλικό καταναλώνει, πράγμα που σημαίνει ότι η μούχλα του μαύρου ψωμιού μπορεί να σκοτώσει τα φυτά.

Η μούχλα μαύρου ψωμιού εμφανίζεται συνήθως ως ασαφή μπλε ή πράσινα μπαλώματα στην επιφάνεια του ψωμιού. Όταν μένουν ανέγγιχτα, αυτά τα μπαλώματα αναπτύσσουν μαύρα, κηλιδωμένα κέντρα, έτσι πήρε το όνομά του αυτό το καλούπι ψωμιού.

Δεν είναι ποτέ σοφό να τρώτε καλούπια ψωμιού ή μούχλα οποιουδήποτε είδους. Ορισμένες μούχλες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις σε μερικούς ανθρώπους. Ωστόσο, για τους περισσότερους ανθρώπους, η κατανάλωση μούχλας μαύρου ψωμιού δεν είναι επικίνδυνη, αν και μπορεί να προκαλέσει ναυτία, δυσπεψία και έμετο.

Μούχλα ψωμιού Penicillium

Το Penicillium είναι ένα γένος καλουπιών ψωμιού που βρίσκονται συνήθως στο ψωμί και σε άλλα τρόφιμα σε όλο τον κόσμο. Τα περισσότερα είδη μούχλας ψωμιού Penicillium είναι τόσο παρόμοια, που είναι πρακτικά αδύνατο να διακριθούν χωρίς εις βάθος ανάλυση.

Τα καλούπια ψωμιού Penicillium είναι μοναδικά και ενδιαφέροντα. Ορισμένα καλούπια Penicillium χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για να αρωματίσουν σκόπιμα τρόφιμα, όπως το μπλε τυρί. Άλλα είδη μούχλας Penicillium παράγουν ένα μόριο που ονομάζεται πενικιλλίνη, το οποίο χρησιμοποιείται ως αντιβιοτικό από τους ανθρώπους.

Τα καλούπια πενικιλλίου εμφανίζονται συνήθως στο ψωμί σε ασαφή λευκά, γκρι ή γαλάζια μπαλώματα. Όπως η μούχλα του μαύρου ψωμιού, το Penicillium δεν είναι συνήθως επικίνδυνο εάν καταναλωθεί κατά λάθος, εκτός εάν κάποιος έχει αλλεργίες. Ωστόσο, ορισμένα είδη Penicillium μπορούν να παράγουν ουσίες που προκαλούν μυκοτοξίνες, οι οποίες έχουν συνδεθεί με τύπους καρκίνου και άλλες ασθένειες. Εξαιτίας αυτού, η παρατεταμένη έκθεση σε μούχλα πενικιλίου μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία ενός ατόμου.

Καλούπι ψωμιού Cladosporium

Τα καλούπια ψωμιού Cladosporium είναι τα πιο ερεθιστικά για άτομα με αλλεργίες. Αυτές οι μούχλες προκαλούν φτέρνισμα, βήχα και συριγμό εάν η έκθεση σε αυτά είναι παρατεταμένη.

Τα καλούπια Cladosporium εμφανίζονται συνήθως στην επιφάνεια του ψωμιού ως σκούρα μπαλώματα που κυμαίνονται στο χρώμα από βαθύ πράσινο έως μαύρο. Τα καλούπια ψωμιού Cladosporium παράγουν μια αξιοσημείωτη μυρωδιά, περισσότερο από άλλα καλούπια ψωμιού, η οποία μπορεί να σας βοηθήσει να παρατηρήσετε αυτά τα καλούπια πριν τα φάτε κατά λάθος. Εάν καταναλωθούν κατά λάθος, τα καλούπια ψωμιού Cladosporium συνήθως δεν προκαλούν άμεση βλάβη, εκτός εάν ένα άτομο είναι αλλεργικό. Ωστόσο, λόγω της έντονης μυρωδιάς και μυρωδιάς αυτής της μούχλας, είναι πιθανό να προκαλέσει εμετό. Όπως τα καλούπια Penicillium, τα καλούπια Cladosporium μπορούν να παράγουν μυκοτοξίνες. θα πρέπει να αποφύγετε την παρατεταμένη έκθεση.

Αν και έρχονται σε διάφορα χρώματα και προκαλούν ελαφρώς διαφορετικές αντιδράσεις στο ψωμί και στους ανθρώπους, όλα τα καλούπια ψωμιού είναι μύκητες που αναπαράγονται μέσω μικροσκοπικών σπορίων. Οι περισσότερες μούχλες ψωμιού μπορούν να αρρωστήσουν τους ανθρώπους σε διάφορους βαθμούς, γι' αυτό είναι καλύτερο να αποφεύγετε την κατανάλωση μουχλιασμένων τροφών.