Αερομεταφερόμενα ζώα:χαρακτηριστικά, κινητικότητα και παραδείγματα

Τα ζώα του αεροδρομίου Είναι εκείνα που μπορούν να συνδυάσουν την ικανότητα εκμετάλλευσης διαφορετικών τύπων περιβαλλόντων, όπως ο αέρας και η γη. Αυτή η ταξινομική κατηγορία ζωολογικής ταξινόμησης είναι ο συνδυασμός μεταξύ αυτής των χερσαίων ζώων και των εναέριων ζώων, καθώς τα περισσότερα είδη έχουν κοινά χαρακτηριστικά και των δύο τύπων.

Πολλά από τα εναέρια ζώα έχουν την ικανότητα να κινούνται και τα δύο στο έδαφος, με τα πίσω πόδια ή τα άκρα τους, όπως στον αέρα, χάρη στα φτερά τους ή στα προπορευόμενα άκρα τους.

Το κύριο πρόβλημα που παρουσιάζει το βίωμα σε αυτά τα είδη είναι η υποστήριξη, ο λόγος για τον οποίο κατοικούν τόσο πολύ στον αέρα όσο και στη γη. Για το λόγο αυτό, τα αέρινα ζώα προσαρμόστηκαν σε μια άκαμπτη σπονδυλική δομή, έναν σκελετό από γερά οστά που τους έδινε υποστήριξη.

Είναι πουλιά που, ως επί το πλείστον, δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα να πετούν. Μερικά είδη το κάνουν, περνούν εναλλάξ μεταξύ ενός οικοτόπου και ενός άλλου, αλλά τον κύκλο ζωής τους τον εκπληρώνουν στη γη.

Χαρακτηριστικά και ανατομία

Τα επίγεια ζώα είναι σπονδυλωτά που, ανάλογα με το είδος, μπορούν να τραφούν με λαχανικά ή κρέας, ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν οικογένειες σαρκοφάγων, φυτοφάγων ή παμφάγων.

Η οριοθέτηση αυτής της κατηγορίας από τη ζωολογία δεν είναι εξαντλητική, καθώς όλα τα εναέρια ζώα χρειάζονται την υποστήριξη της γης. Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ονοματολογιών έγκειται στο πώς αναπτύσσουν τον κύκλο ζωής τους.

Όλα τα ζώα έχουν έναν κύκλο ζωής που αποτελείται από μια σειρά βιολογικών διεργασιών που κατανέμονται κατά τη γέννηση, την ανάπτυξη ή την ανάπτυξη, την αναπαραγωγή και τον θάνατο.

Μόλις γεννηθούν, όλα τα όντα αυτής της τάξης ξεκινούν την ανάπτυξη της ζωής τους. Σε αυτή τη διαδικασία αποκτούν τις πρώτες κινητικές δεξιότητες, τις διατροφικές έννοιες και τις απαραίτητες δραστηριότητες επιβίωσης. Μόλις φτάσουν στην ωριμότητα, εισέρχεται στο αναπαραγωγικό στάδιο.

Η αναπαραγωγή των επίγειων ζώων, και γενικά όλων των ζώων, εννοείται πάντα μεταξύ του θηλυκού και του αρσενικού, αν και ποικίλλει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε είδους.

Οι τρόποι με τους οποίους συλλαμβάνεται η ζωή είναι τόσο διαφορετικοί όσο και ο αριθμός των υποειδών που αποτελούν την πανίδα του πλανήτη Γη.

Όταν ο κύκλος ζωής του αρχίζει να σβήνει, ο θάνατος έρχεται. Η διάρκεια του κύκλου ζωής εξαρτάται επίσης αποκλειστικά από κάθε είδος και τον βιότοπό τους.

Κινητικότητα

Η κατηγορία των εναέριων ζώων είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί με βάση τη ζωολογία, επειδή περιλαμβάνει είδη με φυσιολογικές διαφορές που την οδήγησαν στο να έχει εντελώς διαφορετικούς τρόπους κίνησης.

Ενώ άλλοι μπορούν να πετάξουν, άλλοι μπορούν να σχεδιάσουν, άλλοι πηδούν, άλλοι πιάνουν την ευκινησία, υπάρχουν επίσης είδη που κινούνται μέσα από τα κλαδιά και υπάρχουν και αυτά που σέρνονται.

Όλοι έχουν κινητικές δεξιότητες με τα κάτω ή πίσω μέλη, έτσι ώστε τα περισσότερα από αυτά να μπορούν να κινούνται με πολύ διαφορετικά βήματα.

Τα εναέρια ζώα μπορεί να περιλαμβάνουν πολλά διαφορετικά δείγματα στην κίνησή τους, γεγονός που τα κάνει επίσης να κατοικούν σε διαφορετικά βιομάζα.

Η ζούγκλα είναι ένα από τα οικοσυστήματα που κατοικούνται περισσότερο από αυτή την κατηγορία ζώων, λόγω της πλούσιας πυκνότητας της βλάστησής της, η οποία προσφέρει ασφάλεια και καταφύγιο από κακές καιρικές συνθήκες ή άλλα είδη.

Σε αυτόν τον τύπο βιώματος υπάρχει ένα είδος φυσικής μεταφοράς που διευκόλυνε την προσαρμογή ορισμένων αέριων ζώων σε αυτό το μέσο.

Μία από αυτές τις ιδιαιτερότητες του δάσους είναι οι λιάνες, που δίνουν σε ορισμένα άτομα την ευκολία στην κίνηση στα ύψη, καθώς μπορούν να πάνε από το ένα δέντρο στο άλλο και να τα κατοικήσουν.

Επίσης μερικά δυνατά και χοντρά κλαδιά μπορούν να βοηθήσουν πολύ ορισμένα από αυτά τα είδη, μεταξύ των οποίων επισημαίνονται κυρίως μερικοί πίθηκοι.

Άλλα εναέρια ζώα έχουν πτυχώσεις στο δέρμα τους που τους επιτρέπουν να κάνουν αυτού του είδους τις κινήσεις μετατόπισης χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από το χερσαίο έδαφος. Για παράδειγμα, μερικά μικρά θηλαστικά όπως μαρσιποφόρα ή οπόσουμ.

Μερικά είδη αυτής της κατηγορίας υπάρχουν στα κάτω ή πίσω και μπροστινά μέλη, στα νύχια ή στα πόδια τους με συμπιέσιμες φυσιογνωμίες. Αυτό τους επιτρέπει να μπορούν να ζουν στα δέντρα χωρίς τον κίνδυνο να έλκονται από τη δύναμη της βαρύτητας στο χερσαίο έδαφος.

Συνήθως, αυτά είναι άκρα σε σχήμα αγκίστρου που τους επιτρέπουν να προσκολλώνται εύκολα σε κλαδιά. Μερικά ζώα, όπως οι χιμπατζήδες και τα μπονόμπο, έχουν αντίχειρες.

Θεωρείται ως εναέρια ζώα για ορισμένα είδη που έχουν ως τρόπο κίνησης την ικανότητα να σέρνονται, σκαρφαλώνοντας έτσι σε μεγάλες κάθετες επιφάνειες, όπως τα δέντρα.

Δεν είναι απαραίτητα ένα μεγάλο δείγμα ή αντίσταση στα εμπόδια, αλλά και κάποιοι μικροσκοπικοί οργανισμοί που φτάνουν σε μεγάλα ύψη χωρίς προειδοποίηση. Ένα παράδειγμα είναι συνήθως τα σκουλήκια.

Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν κάποια εναέρια ζώα που παρουσιάζουν φτερά και όχι μπροστινά μέλη, αλλά η ταξινόμησή τους εξακολουθεί να είναι ελάχιστα αναπτυγμένη λόγω της συνεχούς εξέλιξης των οργανισμών τους και της προσαρμογής τους στο περιβάλλον .

Σε αυτόν τον τύπο ζώων που έχουν φτερά, μερικά με την ικανότητα να πετούν, είναι τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα της κατηγορίας των εναέριων ζώων.

Η περίπτωση των κουκουβάγιων είναι ξεκάθαρη. Είναι ένα προγονικό είδος που κατοικεί σε δέντρα, έχει φτερά και μπορεί να πετάει, αλλά τρέφονται με απόβλητα από χερσαία είδη. Είναι οδοκαθαριστές ζώων με εξαιρετική αίσθηση όρασης και ακοής, με νύχια και πτήση χωρίς θόρυβο, που τους επιτρέπει να συνειδητοποιούν τον κύκλο ζωής τους κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η μεγάλη τους προσαρμοστικότητα τους επιτρέπει να ζουν σε διαφορετικά οικοσυστήματα ή φυσικούς οικοτόπους, αλλά είναι πιο φυσιολογικό να τα βρίσκουμε σε ζούγκλες ή δάση.

Τα φλαμίνγκο, οι κότες και ορισμένα είδη στρουθοκαμήλων είναι επίσης παραδείγματα εναέριων ζώων που ζουν στην ξηρά και μπορούν να πραγματοποιήσουν σύντομες πτήσεις ή χαμηλές ολισθήσεις.