Χερσαία Ζώα:Ορισμός, Χαρακτηριστικά και Τύποι

Τα ζώα της ξηράς, Ορισμένα από τη ζωολογία, είναι εκείνα που περιλαμβάνουν αυτούς που κατοικούν στη γη. Το σώμα σας είναι έτοιμο να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να τρέξει, να σκαρφαλώσει ή να πηδήξει, ανάλογα με το οικοσύστημα στο οποίο ζει.

Σε αντίθεση με τα υδρόβια, τα εναέρια ή τα χερσαία ζώα, τα χερσαία ζώα περνούν τον περισσότερο χρόνο τους και εκτελούν τις περισσότερες από τις βιολογικές διεργασίες και τις ζωτικές τους λειτουργίες στο χερσαίο έδαφος.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χερσαίων ζώων, τα οποία διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τη δομή του σώματός τους, τη μορφή κίνησης ή τη διατροφή τους.

Σύμφωνα με επιστημονικά αρχεία, αυτό το είδος ζώου κατοικούσε στη Γη για περίπου 530 εκατομμύρια χρόνια, με διαφορετικές εξελικτικές διαδικασίες σε όλη την ιστορία.

Δεν είναι ομοιογενής ομάδα, οι διαφορές τους είναι ουσιαστικές. Από τη μια πλευρά, είναι τεράστιου μεγέθους και επίσης τόσο μικρά που δεν μπορούν να αναγνωριστούν από την ανθρώπινη όραση. Από την άλλη, πιο ανεξάρτητοι ή εξαρτημένοι, και με τη σειρά τους πιο κυρίαρχοι στο περιβάλλον τους ή λιγότερο. Ωστόσο, όλοι μοιράζονται κάτι κοινό:να κατοικούν στη γη.

Ενώ εκπληρώνουν τις περισσότερες από τις ζωτικές τους λειτουργίες στη Γη, τα περισσότερα είδη χρειάζονται νερό και αέρα για να επιβιώσουν. Για παράδειγμα, τα χερσαία είδη αναπνέουν από τους πνεύμονες, παίρνοντας οξυγόνο από τον αέρα για να μπορέσουν να ζήσουν.

Καθώς η διατροφή των χερσαίων ζώων βασίζεται σε φυτά, ρίζες, φρούτα, φύλλα, κρέας άλλων ζώων ή άλλους ζωντανούς οργανισμούς, έχουν επίσης μεγάλη ανάπτυξη των αισθήσεων για να αλληλεπιδρούν και συνυπάρχουν με το περιβάλλον και άλλα είδη. Η όραση, η όσφρηση και, σε μικρότερο βαθμό, το αυτί είναι οι τρεις κύριοι οδηγοί του.

Μπορεί επίσης να σας αρέσουν Αυτά τα εναέρια ζώα .

Ταξινόμηση των ζώων της ξηράς

Τα χερσαία ζώα μπορούν να ταξινομηθούν σε διαφορετικές ταξινομικές κατηγορίες, μία από τις οποίες είναι ανάλογα με το μέρος όπου ζουν στη στεριά. Σε αυτή τη γραμμή υπάρχουν τρεις πιθανοί τύποι, saxícolas, arenícolas ή troglobitas

Οι saxícolas είναι τα χερσαία ζώα που ζουν στους βράχους. Σάντερς είναι αυτοί που το κάνουν στην άμμο και τους τρωγλοβίτες, στις σπηλιές.

Σπονδυλωτά Ή ασπόνδυλα

Από την άλλη, τα χερσαία ζώα διαφοροποιούνται μεταξύ τους από την εσωτερική σύνθεση του σώματός τους, η οποία στη ζωολογία ονομάζεται δομή του σώματός τους και καθορίζει πολλές από τις ζωτικές τους λειτουργίες.

Υπάρχουν δύο τύποι:τα σπονδυλωτά, τα οποία είναι εκείνα τα είδη που έχουν σπονδυλική στήλη με κάποιο είδος οστού ή χόνδρινη δομή, όπως τα θηλαστικά. Και τα ασπόνδυλα, που στερούνται κάθε είδους εσωτερικής δομής, όπως τα σκουλήκια.

Σύμφωνα με τη φυλή του

Μια άλλη ταξινομική μορφή ταξινόμησης των χερσαίων ζώων είναι ανάλογα με την άκρη τους. Το phylum, στη ζωολογία είναι μια κατηγορία ταξινόμησης που βρίσκεται μεταξύ του βασιλείου (ζώου) και της τάξης, η οποία θα εξαρτηθεί από τον τρόπο κινητοποίησης.

Σύμφωνα με τα τρέχοντα αρχεία μπορούν να χωριστούν σε ζώα της ξηράς σε 10 διαφορετικές φυλές:

• Platelminto:αυτή η κατηγορία αντιστοιχεί σε ασπόνδυλους οργανισμούς και περιλαμβάνει περίπου 20 χιλιάδες διαφορετικά είδη.
• Nemertinos:είναι μια ταξινόμηση που περιλαμβάνει ορισμένα είδη σκουληκιών, όλα τους με μήκος μικρότερο από 20 εκατοστά.
• Ανελίδες:με σχεδόν 170 χιλιάδες είδη, αυτή η αιχμή των ζώων περιγράφει οργανισμούς που βρίσκονται σε υγρά μέρη, έχουν δακτυλιοειδή σώμα και σχήμα σκουλήκια.
• Tardígrados:Γνωστό ότι είναι τα πιο δυνατά ζώα στον κόσμο, αυτή η αιχμή ισχύει για τα χερσαία ζώα που χαρακτηρίζονται από ασπόνδυλα, πρωτότυπα, τμηματικά και μικροσκοπικά. Τα αργά είναι γνωστά και ως «νεροαρκούδες» λόγω του τρόπου κίνησης και της εμφάνισής τους.
• Αρθρόποδα:είναι τα πιο πολλά από τα 10 που ισχύουν για τα χερσαία ζώα και περιλαμβάνουν περισσότερα από 1.200.000 είδη. Είναι επίσης η πιο ποικιλόμορφη αιχμή και αφορά κυρίως έντομα, ένα από τα πιο ποικίλα είδη στον πλανήτη.
• Onicóforos:είναι ένα από τα μικρότερα μοσχεύματα και με λιγότερο αριθμό καταγεγραμμένων αντιγράφων, περιλαμβάνει μόνο 100 είδη. Ωστόσο, είναι ένα από τα παλαιότερα από τα οποία έχει καταγραφεί με περισσότερα από 515 εκατομμύρια χρόνια ύπαρξης και ασχολείται κυρίως με μικροσκοπικά ζώα με νύχια.
• Μαλάκια:υπάρχουν περίπου 100 χιλιάδες ζωντανά είδη αυτής της αιχμής στον πλανήτη, ενώ άλλα 35 χιλιάδες έχουν εξαφανιστεί. Είναι ασπόνδυλα με μαλακό σώμα, γυμνά ή προστατευμένα από κέλυφος.
• Νηματώδεις:είναι η τέταρτη μεγαλύτερη άκρη του ζωικού βασιλείου σύμφωνα με τα ζωολογικά αρχεία, περιλαμβάνει έως και 500 χιλιάδες είδη, τα οποία είναι ως επί το πλείστον στρογγυλά σκουλήκια.
• Χορδάτα:είναι σπάνιο πλεονέκτημα για τα χερσαία ζώα, αφού είναι κυρίως υδρόβιοι οργανισμοί αλλά υπάρχουν και έχουν επιμήκη φυσιογνωμία.
• Rotifers:τα χερσαία ζώα που απαρτίζουν αυτή τη φυλή είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί που ζουν σε υγρά μέρη. Τα Rotifers καλύπτουν περίπου δύο χιλιάδες είδη.

Βότανο εγώ Βώρος , Παμφάγα και σαρκοφάγα Βώρος

Τα χερσαία ζώα μπορούν επίσης να ταξινομηθούν ανάλογα με τη διατροφή τους, ανάλογα με τα τρόφιμα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη των θρεπτικών συστατικών που απαιτούνται για την εκπλήρωση του κύκλου ζωής τους.

Η ζωολογία όρισε τρεις τύπους ειδών που διαφοροποιούνται μεταξύ τους ανάλογα με το πώς ισορροπούν τη διατροφή τους, δηλαδή:σαρκοφάγα, φυτοφάγα και παμφάγα.

Σαρκοβόρα

Είναι εκείνα τα ζώα που τρέφονται με κρέας και παίρνουν τα θρεπτικά συστατικά και τις ενέργειές τους από την κατάποση υπολειμμάτων άλλων ειδών.

Υπάρχουν σε αυτήν την κατηγορία κυνηγοί, αρπακτικά και οδοκαθαριστές, που ορίζονται από τον τρόπο που παίρνουν την τροφή τους.

Ενώ οι κυνηγοί ή τα αρπακτικά αναζητούν και αποκτούν το δικό τους θήραμα, οι οδοκαθαριστές στη στεριά τρώνε υπολείμματα άλλων νεκρών ζώων που έχουν προηγουμένως καταπιεί από άλλο είδος.

Τα σαρκοφάγα ζώα έχουν πιο περίπλοκο στομάχι από τα φυτοφάγα ή τα παμφάγα, έχουν πιο ανεπτυγμένους μύες, νύχια ή κυνόδοντες που τους επιτρέπουν να καταστρέφει την αντίσταση των ιστών με μεγαλύτερη ευκολία να καταπιεί το θήραμά τους .

Σε αυτήν την κατηγορία υπάρχουν διάφορα είδη τροφίμων:αυστηρά σαρκοφάγα, που τρώνε μόνο κρέας και δεν είναι ικανά να τρέφονται με λαχανικά. Τα ευέλικτα, που μπορούν να καταναλώσουν μικρή ποσότητα φυτικών τροφών.

Περιστασιακά, από την άλλη πλευρά, που καταναλώνουν κρέας για μεγάλες χρονικές περιόδους απουσία άλλων τροφών. Τα υπερσαρκοφάγα, των οποίων η διατροφή βασίζεται στο 70% του κρέατος και τα υποσαρκοφάγα, των οποίων η τροφή χρειάζεται το 30% του κρέατος. Μερικά παραδείγματα σαρκοφάγων ζώων της ξηράς είναι λιοντάρια, ύαινες, σκύλοι, φίδια και τίγρεις, μεταξύ άλλων.

Όσο για τα φυτοφάγα, είναι εκείνα τα χερσαία ζώα των οποίων η διατροφή βασίζεται αποκλειστικά σε φυτά, χόρτα, χόρτα και όλα τα είδη λαχανικών που υπάρχουν στον πλανήτη. Αυτά τα είδη δεν χρειάζονται την κατανάλωση κρέατος για να επιβιώσουν, αλλά δεν είναι αποκλειστικά χορτοφάγοι, αλλά ορισμένα είδη πρέπει να καταναλώνουν κάποια παράγωγα του ζωικού βασιλείου όπως μέλι, αυγά κ.λπ.

Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ειδών στα φυτοφάγα χερσαία ζώα που ταξινομούνται ανάλογα με τον τρόπο που καταναλώνουν τροφή. Αυτά είναι:φυτοφάγα μηρυκαστικά, φυτοφάγα απλά στομαχικά και σύνθετα φυτοφάγα στομαχικά.

Τα μηρυκαστικά φυτοφάγα ζώα είναι ένας συγκεκριμένος τύπος χερσαίων ζώων, τα οποία έχουν αρκετά προσαρμοσμένα και ανεπτυγμένα πόδια ώστε να τραπούν σε φυγή εάν αισθάνονται ότι απειλούνται. Επιπλέον, χαρακτηρίζονται από το ότι έχουν την ικανότητα να καταπίνουν μεγάλες ποσότητες τροφής σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και να το αλέθουν αργότερα, όταν είναι απαραίτητο για τον οργανισμό.

Αυτή η διαδικασία τροφής είναι γνωστή ως ρούμια και εμφανίζεται κυρίως όταν το ζώο βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.

Τα μηρυκαστικά φυτοφάγα έχουν στομάχι που αποτελείται από τέσσερα διαμερίσματα:την κοιλιά, το δίχτυ, το βιβλίο και το τυρόπηγμα, τα οποία συμμετέχουν στη διαδικασία τροφής με αυτή τη σειρά. Ένα παράδειγμα αυτού του τύπου χερσαίων ζώων είναι οι καμηλοπαρδάλεις.

Τα απλά φυτοφάγα στομάχι χαρακτηρίζονται από την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φυτικών ινών από λαχανικά και έχουν ένα πεπτικό σύστημα με μικρή σύνθεση, το οποίο καθορίζει την ποσότητα τροφής που μπορούν να καταναλώσουν. Ένα παράδειγμα είναι τα κουνέλια και τα άλογα.

Τα σύνθετα φυτοφάγα του στομάχου είναι παρόμοια με τα απλά φυτοφάγα στομάχου με τη διαφορά ότι έχει πιο πολύπλοκες πεπτικές διεργασίες, οι οποίες του επιτρέπουν να συνθέτει περαιτέρω τα θρεπτικά συστατικά και να καταναλώνει περισσότερη τροφή και με πιο βαριές συνθέσεις . Κατσίκες, ζέβρες και ελέφαντες είναι μερικά από αυτά τα ζώα.

Παμφάγοι

Είναι χερσαία ζώα που έχουν μικτή διατροφή, στην οποία τρώνε κρέας και λαχανικά, κάτι που διευκολύνει την προσαρμογή σε διαφορετικούς τύπους οικοσυστημάτων.

Αυτά τα είδη έχουν πιο ανεπτυγμένο πεπτικό σύστημα από τα φυτοφάγα και τα σαρκοφάγα, γεγονός που τους επιτρέπει να μπορούν να αφομοιώσουν διαφορετικούς τύπους τροφής.

Τα παμφάγα χερσαία ζώα έχουν μια ειδική γνάθο, η οποία συνδυάζει διαφορετικούς τύπους δοντιών για να μπορούν να τρίβουν διαφορετικούς τύπους ιστών. Για παράδειγμα μέσα σε αυτή την ομάδα είναι οι αρκούδες, οι χοίροι, οι στρουθοκάμηλοι και οι σκαντζόχοιροι.

Μέσα στα παμφάγα υπάρχει μια μεγάλη υποκατηγορία που ομαδοποιεί σε εκείνα τα ζώα που τρέφονται κυρίως με φρούτα, φύλλα, σπόρους, ρίζες ή μίσχους και ονομάζονται επιστημονικά καρποφάγα.

Δίποδα ή τετράποδα

Μια άλλη πιθανή ταξινόμηση σχετίζεται με τον τρόπο με τον οποίο τα χερσαία ζώα κινούνται και κινούνται στη στεριά.

Η ζωολογία όρισε δύο πιθανούς τύπους:τα δίποδα, τα οποία είναι τα είδη που χρησιμοποιούν μόνο δύο πόδια ως στήριγμα και μέσο μετακίνησης στη γη, όπως κότες και στρουθοκάμηλοι, μεταξύ άλλων. Και τετράποδα, που κινούνται με τέσσερα πόδια, όπως γάτες, καμηλοπαρδάλεις και ελέφαντες, μεταξύ άλλων.

Ανάλογα με τον τύπο των οικοσυστημάτων

Τα χερσαία ζώα διαφέρουν επίσης στην ταξινόμησή τους ανάλογα με την προσαρμογή τους στο περιβάλλον στο οποίο ζουν, ανάλογα με τους αβιοτικούς παράγοντες κάθε βιώματος.

Η ζωολογία έχει ταξινομήσει επτά διαφορετικούς τύπους οικοσυστημάτων, μεταξύ των οποίων είναι:έρημος, τούνδρα, τροπικό δάσος, τάιγκα, σεντόνι, λιβάδι και ζούγκλα.

Έρημος

Αν και οι συνθήκες διαβίωσης σε αυτό το είδος οικοσυστήματος απαιτούν ακραία προσαρμογή των ειδών, υπάρχουν μέρη στον πλανήτη με μεγάλη ποικιλία χερσαίων ζώων, καθώς και φυτά που χρησιμεύουν ως τροφή.

Ανεξάρτητα από το βασίλειο στο οποίο ανήκουν τα είδη, πρέπει να είναι σε θέση να διατηρούν μεγάλες ποσότητες νερού και να αντέχουν τις αλλαγές θερμοκρασίας για να προσαρμοστούν σε αυτό το οικοσύστημα.

Μερικά παραδείγματα χερσαίων ζώων που ζουν στην έρημο είναι τα φίδια, οι σαύρες, ορισμένες οικογένειες μη ιπτάμενων εντόμων, όπως τα σκαθάρια και τα μυρμήγκια, υπάρχουν επίσης μερικά αραχνοειδή και θηλαστικά, όπως όπως ποντίκια, αλεπούδες, τσακάλια, καμήλες και χελώνες.

Τούντρα

Παρόλο που παρουσιάζουν μια μακρά εποχή χωρίς βροχές, με διαφορές στις ερήμους, οι τούντρα παρουσιάζουν / παρουσιάζουν ένα κλίμα σε ακραίο κρύο, με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν που προκαλεί το πάγωμα της επιφάνειας της γης το χειμώνα και ξεπαγώνει (λίγα εκατοστά) το καλοκαίρι.

Αυτές οι συνθήκες και η έλλειψη λαχανικών ή άλλων ειδών τροφής, περιπλέκουν την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών. Οι τάρανδοι είναι ένα παράδειγμα χερσαίων ζώων που ζουν στην τούνδρα.

Τροπικά δάση

Διαφέρουν τελείως από τις ερήμους και τις τούνδρες, αυτό το είδος οικοσυστήματος παρουσιάζει / εμφανίζει άφθονες βροχές, αυτό που κάνει ένα από τα μέρη με περισσότερα είδη του πλανήτη.

Βρίσκονται γενικά σε μεσοτροπικές ζώνες, μεταξύ των τροπικών του Καρκίνου και του Αιγόκερω, και έχουν μέση θερμοκρασία 25º c με μεταβλητή υγρασία.

Αυτές οι συνθήκες επιτρέπουν σε διάφορα είδη να αναπτύξουν τη ζωή τους σε τροπικά δάση, όπου στεγάζεται ένας μεγάλος αριθμός οικογενειών ζώων της ξηράς.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι τροπικών δασών:τροπικά ξηρά δάση, μουσώνες, τροπικά δάση και τροπικά δάση. Αντιλόπες, ελάφια, αγριογούρουνο, τάπιροι, φίδια, σκουλήκια και σαλιγκάρια, είναι μερικά είδη που κατοικούν σε αυτό το βίωμα.

Τάιγκα

Είναι το πιο κυρίαρχο οικοσύστημα στον πλανήτη, είναι γεμάτους χώρους πρασίνου και είναι γνωστά και ως βόρεια δάση. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι τα κωνοφόρα δέντρα, τα οποία αποτελούν τη μεγαλύτερη δασική μάζα στη Γη.

Στην τάιγκα το κλίμα ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τις εποχές του χρόνου. Έτσι, ο χειμώνας έχει άφθονες χιονοπτώσεις και ακραίο κρύο, με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν, ενώ το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 20°C κατά μέσο όρο.

Η παρουσία ψηλών δέντρων και όλα πολύ κοντά μεταξύ τους κάνει τα είδη που ζουν σε αυτό το βίωμα να έχουν επιπλέον προστασία από τον άνεμο και το κρύο.

Πολλά ζώα της ξηράς ζουν σε αυτό το οικοσύστημα, άλλα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, άλλα οδηγούν σε μεταναστεύσεις ανάλογα με το κλίμα και τους διαθέσιμους πόρους.

Λόγω της φυτικής της σύνθεσης, στην τάιγκα υπάρχουν άφθονα φυτοφάγα είδη όπως τάρανδοι, ελάφια, αλεπούδες, αλλά και ζωντανές αρκούδες, λύκοι, νυφίτσες και ποντίκια.

Σεντόνι

Χαρακτηριζόμενο από τους καφέ τόνους του, αυτός ο τύπος οικοσυστήματος παρουσιάζει τροπικά λιβάδια, με μικρά δέντρα, ανοιχτά δάση και τεράστια λιβάδια.

Λόγω της θερμικής τους διακύμανσης, οι σαβάνες είναι ως επί το πλείστον ξηρές περιοχές, οι οποίες θα μπορούσαν να περιγραφούν ως μετάβαση μεταξύ ζούγκλας και ερήμων, που εναλλάσσονται μεταξύ ξηρών και βροχερών περιόδων.

Το χώμα του είναι αργιλώδες με επιφάνεια που φαίνεται αδιαπέραστη, κάτι που κάνει αυτό το οικοσύστημα ένα άνυδρο μέρος, με μικρή παρουσία ορυκτών.

Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη ποικιλία ειδών χερσαίων ζώων που κατοικούν στις σαβάνες, όπως αντιλόπες, ζέβρες και καμηλοπαρδάλεις.

Λιβάδια

Γνωστό και ως στέπες, αυτός ο τύπος βιώματος έχει ακανόνιστες και διακοπτόμενες βροχοπτώσεις, με περιοχές κατοικημένες με πεδιάδες.

Οι συνθήκες διαβίωσής τους ποικίλλουν ανάλογα με τις εποχές του χρόνου, λόγω της κλιματικής διακύμανσης. Τα λιβάδια είναι ζεστά και ξηρά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ είναι κρύα και ελαφρώς πιο υγρά τις μέρες του χειμώνα.

Μερικά είδη χερσαίων ζώων που ζουν στα λιβάδια είναι άλογα, γαζέλες, αντιλόπες, βίσονες, λιοντάρια, μεταξύ άλλων.

Ζούγκλα

Αυτό το οικοσύστημα παρουσιάζει διαφορετικές επιστημονικές ονομασίες όπως ζούγκλα ή βροχερά δάση και ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η πυκνότητα των φυλλωδών φυτών.

Το κλίμα της παρουσιάζει / εμφανίζει μεγάλες εποχές βροχών, ζέστης και υγρασίας, που διευκολύνει την ανάπτυξη της ζωής διαφορετικών ειδών διαφορετικών βασιλείων, αποτελώντας τη ζώνη με μεγαλύτερη ποσότητα ζωντανών όντων εγγεγραμμένος του πλανήτη.

Η μεγάλη ποσότητα και η ποιότητα του οξυγόνου, κάνουν τα δάση ευνοϊκό μέρος για τη ζωή των χερσαίων ζώων, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα μυρμήγκια, τα ραβδιά έντομα, τα ανακόντα, οι πίθηκοι, τα καϊμάν, οι τάπιροι, οι χελώνες, οι ενυδρίδες και οι αρουραίοι, μεταξύ άλλων.

Άλλες δυνατότητες

Τα χερσαία ζώα στο σύνολό τους παρουσιάζουν επιστημονικές δυσκολίες για να είναι μια αυστηρά καθορισμένη ομάδα, καθώς από τα δικά τους χαρακτηριστικά διαφέρουν πολύ από το ένα είδος στο άλλο και μοιράζονται μόνο το γεγονός ότι ζουν σε η γη.

Ακόμη και πολλά από αυτά τα ζώα έχουν βιολογική εξάρτηση από άλλους χώρους όπως ο αέρας και το νερό, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω την ταξινομική τους ταξινόμηση. Σε αυτή την ταξινόμηση μπορούν να βρεθούν τα ζώα του αεροδρομίου.

Ορισμένα είδη μεταναστεύουν από τη γη στο νερό, ανάλογα με τον κύκλο ζωής τους ή τις διαφορετικές εποχές, ενώ πολλά χρειάζονται υδατικά βιομάζα για τη διατήρησή τους ως είδη.