Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν πώς τα κύτταρα ζυμομυκήτων αισθάνονται φυσικές πιέσεις στις μεμβράνες που τους προστατεύουν

Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, έχουν ανακαλύψει πως τα κύτταρα ζύμης αισθάνονται φυσικές πιέσεις στις μεμβράνες που τις προστατεύουν. Το εύρημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για ανθρώπινες ασθένειες που περιλαμβάνουν βλάβη μεμβράνης, όπως η αναιμία των δρεπανοκυτταρικών και οι μυϊκές δυστροφίες.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή βιοϊατρικής Carolyn Bertozzi, διαπίστωσε ότι τα κύτταρα ζυμομυκήτων χρησιμοποιούν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται WSC1 για να αισθανθεί φυσικές πιέσεις στις μεμβράνες τους. Το WSC1 είναι μέλος μιας οικογένειας πρωτεϊνών που ονομάζεται Scramblases, οι οποίες είναι γνωστό ότι αναστρέφουν τα λιπίδια από το εσωτερικό μέχρι το εξωτερικό φυλλάδιο της μεμβράνης.

Όταν τα κύτταρα ζύμης εκτίθενται σε φυσικές καταπονήσεις, όπως η θερμότητα ή το κρύο, το WSC1 ενεργοποιείται και τα λιπίδια από το εσωτερικό στο εξωτερικό φυλλάδιο της μεμβράνης. Αυτή η αλλαγή στη σύνθεση της μεμβράνης αναγκάζει τα κύτταρα να γίνουν πιο ανθεκτικά στο στρες.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το WSC1 θα μπορούσε να είναι ένας πιθανός θεραπευτικός στόχος για τις ανθρώπινες ασθένειες που περιλαμβάνουν βλάβη μεμβράνης. Αναστέλλοντας το WSC1, μπορεί να είναι δυνατή η πρόληψη ή η θεραπεία αυτών των ασθενειών.

"Τα ευρήματά μας παρέχουν μια νέα κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα κύτταρα αισθάνονται και ανταποκρίνονται στις σωματικές πιέσεις στις μεμβράνες τους", δήλωσε ο Bertozzi. "Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για μια ποικιλία ανθρώπινων ασθενειών που περιλαμβάνουν βλάβη μεμβράνης".

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.