bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Νέες ιδέες για το πώς συναρμολογεί το HIV-1 και ενσωματώνει πρωτεΐνη φακέλου

Ο τρόπος με τον οποίο ο HIV-1 συναρμολογεί και ενσωματώνει πρωτεΐνη φακέλου

Ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας τύπου 1 (HIV-1) είναι ένας ρετροϊός που προκαλεί σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS). Η πρωτεΐνη φακέλου HIV-1 (ENV) είναι ένα τριμερές σύμπλεγμα γλυκοπρωτεΐνης που μεσολαβεί στην είσοδο του ιού σε κύτταρα ξενιστή. Το ENV συντίθεται ως πρόδρομη πρωτεΐνη, gp160, η οποία διασπάται σε δύο υπομονάδες, gp120 και gp41, από την κυτταρική φουρίνη πρωτεάσης. Η GP120 συνδέεται με τον υποδοχέα CD4 στην επιφάνεια των κυττάρων ξενιστή και η GP41 μεσολαβεί στη σύντηξη των ιικών και κυτταρικών μεμβρανών.

Η συναρμολόγηση του HIV-1 ENV είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που περιλαμβάνει πολλαπλούς κυτταρικούς παράγοντες. Το αρχικό βήμα είναι η μετάφραση του γονιδίου ENV σε gp160. Στη συνέχεια, η GP160 μεταφέρεται στο ενδοπλασματικό δίκτυο (ER), όπου υφίσταται μια σειρά μετα-μεταφραστικών τροποποιήσεων, συμπεριλαμβανομένης της σχηματισμού δεσμού γλυκοζυλίωσης και δισουλφιδίου. Στη συνέχεια, το τροποποιημένο GP160 μεταφέρεται στη συσκευή Golgi, όπου διασπάται σε GP120 και GP41.

Οι υπομονάδες GP120 και GP41 του ENV στη συνέχεια συναρμολογούνται σε τριμερή σύμπλοκα. Η διαδικασία συναρμολόγησης ξεκινά από τη δέσμευση του GP120 στη θέση δέσμευσης CD4 στην GP41. Αυτή η αλληλεπίδραση ενεργοποιεί μια μεταβολή διαμόρφωσης στην GP41 που εκθέτει το υδρόφοβο πεπτίδιο σύντηξης. Το πεπτίδιο σύντηξης στη συνέχεια εισάγει στην κυτταρική μεμβράνη και η ασφάλεια των ιογενών και κυτταρικών μεμβρανών, επιτρέποντας στο ιικό γονιδίωμα να εισέλθει στο κύτταρο ξενιστή.

Η ενσωμάτωση του Env στο HIV-1 Virions είναι ένα κρίσιμο βήμα στον κύκλο ζωής του ιικού. Το ENV είναι η μόνη ιική πρωτεΐνη που εκτίθεται στην επιφάνεια των ιόντων και επομένως είναι απαραίτητη για την είσοδο του ιού σε κύτταρα ξενιστή. Η ενσωμάτωση του Env σε VIREINS διαμεσολαβείται από την αλληλεπίδραση της διαμεμβρανικής περιοχής GP41 με την ιογενή μεμβράνη.

Πρόσφατες εξελίξεις

Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν αρκετές σημαντικές προόδους στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η HIV-1 συναρμολογεί και ενσωματώνει το ENV. Αυτές οι προόδους περιλαμβάνουν:

* Η ταυτοποίηση των κυτταρικών παραγόντων που εμπλέκονται στη συναρμολόγηση και την ενσωμάτωση του Env.

* Η ανάπτυξη νέων μεθόδων για τη μελέτη της δομής και της λειτουργίας του Env.

* Η ανάπτυξη νέων αναστολέων της λειτουργίας ENV.

Αυτές οι προόδους έχουν δώσει νέες γνώσεις στον κύκλο αναπαραγωγής του HIV-1 και έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών στρατηγικών για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HIV-1.

Συμπέρασμα

Η συναρμολόγηση και η ενσωμάτωση του ENV είναι ένα κρίσιμο βήμα στον κύκλο αντιγραφής του HIV-1. Με την κατανόηση των μοριακών μηχανισμών αυτών των διεργασιών, μπορούμε να αναπτύξουμε νέες στρατηγικές για την αναστολή της μόλυνσης από τον ιό HIV-1 και τη θεραπεία του AIDS.

Ο Φυσικός κόσμος είναι ένας κόσμος ελεφάντων

Ο Φυσικός κόσμος είναι ένας κόσμος ελεφάντων

Η κοπριά του ελέφαντα αρωματίζει τον αέρα, μια φρέσκια, γλυκιά μυρωδιά, με υποτόνους ξινής βλάστησης. Αυτές οι μπάλες απορριμμάτων, διάσπαρτες στη σαβάνα της Κένυας, φέρουν το άρωμα του θάμνου, μια ανοιχτή θάλασσα από δέντρα ακακίας, αλόη βέρα, Sansevieria , και κουρτίνες από πουτίγκα ελέφαντα, ένα

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ανισοκυττάρωσης και ποικιλοκυττάρωσης

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ανισοκυττάρωσης και ποικιλοκυττάρωσης

Η κύρια διαφορά μεταξύ ανισοκυττάρωσης και ποικιλοκυττάρωσης είναι ότι ανισοκυττάρωση είναι η παρουσία ερυθροκυττάρων διαφορετικών μεγεθών σε ένα επίχρισμα αίματος, ενώ η ποικιλοκυττάρωση είναι η παρουσία ερυθροκυττάρων διαφορετικών σχημάτων. Επιπλέον, οι δύο καταστάσεις της ανισοκυττάρωσης είναι η

Γιατί η Χαβάη εξελίσσεται τόσα πολλά είδη αυτού του σκαθαριού χωρίς φτερά;

Γιατί η Χαβάη εξελίσσεται τόσα πολλά είδη αυτού του σκαθαριού χωρίς φτερά;

Δύο Μεκυκλοθώρακας τα σκαθάρια εγκαταλείπουν τους συγγενείς τους στο δάσος για να σκαρφαλώσουν σε ένα δέντρο. Εγκαθίστανται σε ένα σπίτι με βρύα, τρώνε, ζευγαρώνουν και πεθαίνουν. Περνούν περίπου εκατοντάδες χρόνια μέχρι να επιστρέψει ένας από τους αρχικούς απογόνους των σκαθαριών. Αλλά όλοι οι στεν