Ένας νέος μηχανισμός για τον τρόπο με τον οποίο τα ζωικά κύτταρα παραμένουν άθικτα
Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης έχει εντοπίσει έναν νέο μηχανισμό για το πώς τα ζωικά κύτταρα διατηρούν το σχήμα και την ακεραιότητά τους. Η ανακάλυψη θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες για μια σειρά ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και της μυϊκής δυστροφίας.
Όλα τα ζωικά κύτταρα περιβάλλονται από μια λεπτή μεμβράνη που λειτουργεί ως εμπόδιο στον έξω κόσμο. Αυτή η μεμβράνη αποτελείται από μια διπλοστοιβάδα φωσφολιπιδίων, η οποία είναι ένα διπλό στρώμα λιπιδίων (λιπαρών μορίων) με υδρόφιες κεφαλές και υδρόφοβες (μίσους νερού) ουρές. Οι υδρόφοβες ουρές των λιπιδίων αντιμετωπίζουν προς τα μέσα, μακριά από το περιβάλλον με βάση το νερό μέσα και έξω από το κελί. Αυτή η διάταξη δημιουργεί ένα φράγμα που εμποδίζει το νερό και άλλα πολικά μόρια να περάσουν από τη μεμβράνη.
Προκειμένου τα κύτταρα να λειτουργούν σωστά, πρέπει να είναι σε θέση να διατηρούν το σχήμα και την ακεραιότητά τους. Αυτό επιτυγχάνεται από έναν αριθμό μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένου του κυτταροσκελετού, το οποίο είναι ένα δίκτυο νηματίων πρωτεϊνών που τρέχει σε όλο το κύτταρο. Ο κυτταροσκελετός βοηθά στη διατήρηση του σχήματος του κυττάρου και υποστηρίζει την κυτταρική μεμβράνη.
Ο πρόσφατα ανακαλυφθεί μηχανισμός για τη διατήρηση του κυτταρικού σχήματος και της ακεραιότητας περιλαμβάνει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται μυοσίνη-10. Η μυοσίνη-10 είναι μια πρωτεΐνη κινητήρα που κινείται κατά μήκος του κυτταροσκελετού, μεταφέροντας μια ποικιλία κυτταρικών φορτίων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μυοσίνη-10 συνδέεται επίσης με την κυτταρική μεμβράνη, όπου βοηθά στη σταθεροποίηση της διπλοστοιβάδας φωσφολιπιδίων.
Όταν η μυοσίνη-10 εξαντληθεί από τα κύτταρα, τα κύτταρα γίνονται πιο εύθραυστα και είναι πιο πιθανό να ρήξουν. Αυτό υποδηλώνει ότι η μυοσίνη-10 διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας των κυττάρων.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ανακάλυψη αυτού του νέου μηχανισμού για τη διατήρηση του κυτταρικού σχήματος και της ακεραιότητας θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες για μια σειρά ασθενειών. Για παράδειγμα, τα φάρμακα που στοχεύουν στη μυοσίνη-10 θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενειών όπως ο καρκίνος και η μυϊκή δυστροφία, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την κατανομή της κυτταρικής δομής.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό _Nature Cell Biology_.
